ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 3

بسم الله النور الوهاب الرزاق العلیم الرحمن الرحیم

سلام به استاد و مریم بانوی عزیزم و دوستان الهی ام در این سایت مقدس

با سپاس فراوان از استاد عزیزم برای تهیه این فایل های ارزشمند و پر محتوا که در حال آماده کردن آن هستند.

واقعا پذیرش اشتباه و درس گرفتن از آن بجای تحقیر و کم ارزش بینی خود کار ساده ای نیست و نیاز داره خیلی روی خودمان کار کنیم و مرتب این آموزه ها را به یاد خودمان بیاندازیم.

خدا را هزاران مرتبه شکر به لطف آموزه‌های بی‌نظیر استاد در دوره عزت نفس و احساس لیاقت، من از منفی 100 الان به مثبت 30 رسیده ام و خیلی نسبت به گذشته در برخورد با اشتباه های زندگی بهتر عمل می کنم و اصلا خودم رو سرزنش نمی کنم.

دو شب پیش دمپخت درست کردم و همون موقع با عجله کار کردم چون میخواستم برم یه سر به مامان و بابا بزنم برای همین دقت کافی در دم کردن آن نداشتم و یکم دمپخت نرم شد.

موقع سرو شام جلو جلو به بچه‌ ها گفتم بچه ها متاسفانه یکم برنج نرم شده همین الان بهتون بگم سر سفره سوپرایز نشید.(پسرم رضا از برنج نرم بدش میاد)

و شام رو کشیدم و یک ذره‌ به خودم احساس بد ندادم ولی اشتباه خودم رو پذیرفتم بخاطر عجله این طور شد. و درسی که گرفتم این بود که عجله در هر کاری اشتباه است.

و اما باز یه اشتباهی همین چند روز پیش کردم و خرج درست و حسابی روی دست همسرم گذاشتم.

علت اشتباه بخاطر این بود که دقیقا خلاف آموزه‌های های استاد است ان شاءالله بعدا در موردش مفصل صحبت می کنم، و اما خودم رو اینگونه آرام کردم که این مبلغی رو که من فعلا از همسرم گرفتم، بانوان دیگر خرج یه بار آرایشگاه رفتن شون میکنند، پس فدای سرم، و اصلا خودم را سرزنش نکردم و نگفتم که چرا من باید همش خرج بذارم سر دست همسرم. و این اتفاق به من ثابت کرد چقدر خوبه که ارزشمندی خودم رو بردم بالا. چون اگر رضوان سابق بود الان خودم را از غصه این پول خفه می کردم.

این ماجرا کلی برام درس داشت.

اولین و مهم ترین درس این بود که قانون با کسی شوخیی نداره و باید جدی تر به قوانین نگاه کنم.

دوم اینکه بیشتر روی باورهای ثروت کار کنم و به آزادی مالی برسم، و این دست رو از جیب همسر بکشم بیرون بذارم تو جیب خودم.

استاد یه دنیا سپاس بخاطر این تعهد و استمرار شما در کارتون، واقعا دست مریزاد داره.

استاد کاش یه دوره واسه افرادی مثل من میذاشتید که مشکل ثابت ماندن در یک شغل یا حرفه رو دارم.

وارد هر حرفه یا کار میشم اولش این قدر ذوق و شوق و انگیزه و هیجان دارم ولی بعد که چم و خم کار رو یاد گرفتم و هیچ چیز جدیدی برایم نداشت از اون کار خسته میشم و ادامه دادنش برام سخت میشه.

برای همین هست که موفقیت خاصی در زمینه شغلی ندارم.(و از این بابت خیلی فکرم مشغول است و دوست دارم علتش رو بدونم و اینکه چطور میشه اون رو برطرف کرد و چسبید به کار و از اون خسته نشد.)

مثلا شما را می بینم که یک اصل رو هزاران بار در فایل های مختلف تکرار می کنید، با خودم میگم استاد خسته نمیشه هر دفعه این ها رو تکرار می کنه؟

اگر من بودم میگفتم بابا تو فلان جا گفتم دیگه تکراری میشه.

ولی فایل های شما هیچ وقت تکراری نشده و هر روز نو و جدید است.

آخه اشکال کار من کجاست؟

اگه کسی که این کامنت رو میخونه و جواب رو میدونه بهم بگه، واقعا از این بابت اذیت هستم با اینکه استعداد و مهارت و توانایی هر کاری رو دارم و البته علاقه هم به اغلب شغل ها، فقط این حس کنجکاوی و شناخت چیزی های جدید مانع ماندن در یک حرفه یا کار خاص میشه.

استاد عزیزم و مریم بانوی زیبا و قشنگم دوستتان دارم یه عالمه بوووووس به صورت ماهتون

در پناه حق روز به روز همه ی ما توحیدی تر و سعادتمند تر باشیم. الهی آمین