ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 3

سلام به استاد عباس‌ منش عزیز استاد مریم خانم گل و اعضای محترم

استاد در پاسخ به سوالی که مطرح کردید باید عرض کنم که چند وقت پیش توی حرفه خودم که تعمیرات بردهای الکترونیکی هست(البته شغل دومم هست و شغل اولم کارمندی هست) به اشتباه خودم باعث خرابی برد شدم و بردی که قابلیت تعمیر داشت کلا سوخت و تنها دلیلش خودم بودم در ابتدا ذهنم شروع به سرزنش کرد که تو نمیتونی کاری رو درست انجام بدی تو اصلا ناتوانی این کار تو نیست،برای چی کاری رو که خوب نمیتونی انجام بدی رو شروع میکنی،تو فقط بدرد کارمندی میخوری و دانش تو به اندازه این کار نیست و دیگه کار نگیر و برو همون کارمندی رو ادامه بده چون یه رونده بی حاشیه و جایگاه امنی داری استراحت خیلی بیشتره و درسته که آب باریکه ای هست ولی دائمیه و بیمه داری و این مشکلات و دردسرهای این شغل رو نداره و کلا خیلی راحتی و نمیخواد حالا جواب مردم رو بدی.

یه چند ساعتی توی همین افکار بودم ولی احساسم بد نبود مثل این می‌موند که فشار مغز اثری روم نداشت والبته که آروم نمی‌شود و ادامه می‌داد و رفته رفته بیشتر می‌شد توی همین حین یاد فایل احساس گناه شما استاد عزیز افتادم و اون فایل توی ذهنم مرور میشد و اون جملات و مثال‌هایی که فرموده بودید همون جور که مرور میکردم حس کردم رفته رفته داره فشار مغزم کمتر میشه یاد اون جمله شما افتادم که فرمودید خداوند هر گناه و اشتباهی رو میبخشه به شرطی که خودمون توی احساس گناه نمونیم و اون مثالی که فرمودید حضرت موسی بود که به اشتباه باعث مرگ یک نفر شده بود و پیش خداوند استغفار کرده بود و خدا اون رو میبخشه و حتی به پیامبری میرسه این مثال باعث شد خیلی ایمانم به بخشنده بودن خداوند بیشتر بشه و با خودم هی تکرار میکردم که حالا یه اشتباهی شده ولی من توی خیلی جاها و کارها اینقدر خوب بودم و کارم رو تمیز انجام دادم که کمتر کسی توی این شغل میتونه انجام بده و با این نوع تفکر باعث شدم به خودم بیام و با امید ادامه بدم.

درس های خیلی زیادی از این اشتباه گرفتم اول که ساز و کار جهان به گونه ای هست که هر چیزی که الان وجود داره و جوری دقیق و درسته که مثل معجزه میمونه در ابتدا که این شکلی نبوده هزاران خطا داشته و شکستهای بسیار زیادی رو تجربه کرده که این شده و دلیل به وجود آمدن تمام فناوری ها و پیشرفت‌های بشر ادامه دادن ایده ها و الهاماتشون بود و ناامید نبودنشون توی مسیر بوده،وحتی بزرگترین دانشمندان هم از این مسیر گذر کردن این دستاوردهای عظیمی که بدست آوردن میوه همون درختی هست که ابتدا فقط یک بذر بوده و با ادامه دادن و توکل به خدا و نگرش درست در مورد شکستها باعث پدید آمدن این پیشرفت‌ها بوده.

از درس های دیگه ای که گرفتم اینه که دقتم خیلی بیشتر شده کلی مسیر رو تحلیل کردم و علت خرابی رو فهمیدم و کمکم کرده تا دیگه این اشتباه رو توی کارهای دیگه انجام ندم.

از راهکارهایی که برای در عمل انجام دادن درس ها و راهکارها میتونیم داشته باشیم به خودمون شک نکنیم و بدونیم اشتباه بخشی از مسیره یادگیریه و اگر پیش بیاد درسش رو بگیریم و ادامه بدیم،برای خودمون مثال افراد موفقی رو که توی مسیرشون چالشهاشون رو حل کردن و ادامه دادن رو مرور کنیم و ازشون استفاده کنیم من خودم مثال‌های استاد در مورد کشتی تایتانیک و اشتباهاتی که باعث غرق شدنش شد و اون درسی که گرفتن رو که باعث پیشرفت شد رو خیلی دوست دارم و کلی مثال دیگه که استاد توی فایلهای گوناگون توضیح دادن و الگو های بسیار خوبی برای ما فراهم کردن که بتونیم خودمون تو هر شرایطی بهترین عملکرد رو داشته باشیم.

استاد عزیز واقعا از شما و تیم تحقیقاتی عباسمنش سپاسگزارم که اصل و اساس موفقیت رو صادقانه به ما آموزش میدید

از شما عزیزانی که وقت گذاشتید و کامنت بنده رو خوندید سپاسگزارم

فعلا خدانگهدار