ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 3

با سلام و عرض ادب به استاد

سوال جلسه 3 :

به اشتباه مهمی که اخیرا انجام دادی فکر کن. در آن زمان چه واکنشی داشتی و چطور با خودت برخورد کردی؟

آیا احساس شما این بود که:

1. ” اشتباهی است که رخ داده و اشکالی ندارد. ببینم چه درسی برایم دارد؛ ببینم چه تغییر یا بهبودی ایجاد کنم که در آینده این اشتباه تکرار نشود؛ ببینم چطور می توانم در این موضوع بهتر شوم ” ؛

2. آیا به شدت خود را سرزنش کردی!

3. آیا آن اشتباه را به شخصیت خود وصل کردی و به احساس ناتوانی رسیدی؟!

4. آیا به این نتیجه رسیدی که کلا به درد این کار نمی خوری؟!

پاسخ :

” اشتباهی است که رخ داده و اشکالی ندارد. ببینم چه درسی برایم دارد؛ ببینم چه تغییر یا بهبودی ایجاد کنم که در آینده این اشتباه تکرار نشود؛ ببینم چطور می توانم در این موضوع بهتر شوم “.

تمرین جلسه 3:

مرحله اول:

به اشتباه اخیری که مرتکب شدی فکر کن و با جزئیات آن را توضیح بده. ” و ”

مرحله دوم:

توضیح بده وقتی آن اشتباه رخ داد :

1. چه احساسی داشتی؟

2. چطور واکنش نشان دادی و چه برخوردی با خودت داشتی؟

3. آیا خودت را سرزنش کردی؟

4. آیا به توانایی هایت شک کردی و از ادامه کار نا امید شدی؟

5. یا اینکه تمرکز خود را بر درس ها و بهبودهایی گذاشتی که آن اشتباه می تواند برایت داشته باشد؟

در حال حاضر شغلی ندارم و از طریق سایت های کاریابی شغلی که مورد نظرم هست را پیدا میکنم و در صورت پذیرش رزومه ام، مصاحبه انجام میدم و از 1 روز تا 2 هفته مشغول به کار میشم. اما نهایتا بعد از این مدت توسط کار فرما عذرم را خواسته و منجر به ترک کارم میشه.

آخرین شغلی که شروع کردم، در تعطیلات نوروز 1403 بود. کارم اداری بود اما در شرکت تجهیزات پزشکی که هیچ اطلاعاتی در این زمینه نداشتم چه برسه به اینکه به مشتری های شرکت برای انتخاب بهتر محصول مورد نظرشون بهشون مشاوره بدم.

اما توسط کارفرما ( و جمع آوری یسری اطلاعات توسط خودم از سایت شرکت ) آموزش های لازم برای کار با نرم افزار شرکت، لیست قیمت ها، شناخت نیاز مشتری برای دریافت محصول مناسب نیازش و اطلاعات در خصوص تجهیزات و نحوه کارشون رو کسب کردم.

( از هفت سال پیش شروع به کار کردم اما چون در مدیریت مشکلات شخصی و کاری ضعیف بودم، باعث شد که بعد از هر شغلی 1 سال وقفه بیوفته و بیکار باشم. با توجه به سابقه افسردگی که داشتم و عدم مدیریت استرس هایی که وجود داشت مجبور به ترک کار میشدم. بنابراین تقریبا 5/4 سال تجربه کاری دارم. )

خلاصه بعد از گذشت چند روز و ایراداتی که از کارم گرفته میشد ( مثل بی دقتی در وارد کردن اطلاعات، نداشتن تمرکز کافی در کار و سرعت عمل پایینی که داشتم. بطوریکه باعث میشد، 1 تا 2 ساعت اضافه تر از ساعت کاری در شرکت بمانم برای اتمام کارهای آن روز)، 0 تا 100 کار رو یاد گرفتم.

( واکنش هایم در مواجهه با گرفتن ایرادات کارم و آموزش جزئی ترین کارها مثل لوکیشن پیدا کردن ( با توجه به تجربه ای که از شغل های قبلی که داشتم)، این بود که عذرخواهی کنم از اشتباهاتی که رخ داده، نت برداری کنم که در سفارشات بعدی دوباره مرتکب اشتباه نشم، اشتباهاتم را به شخصیتم ارتباط ندم که باعث استرس بیشتری در کارم بشه . در مواجه با جزئی ترین آموزش ها هم واکنشم این بود که آموزش را می پذیرفتم که هم برام مرور بشه و هم اینکه آرامش داشته باشم در حین کارم و وقتم رو به گفتن ” این کارها رو میدونم ” تلف نکنم و ذهن آرامی در حین کار داشته باشم. )

گذشت زمان، مشخص شدن اشتباهاتم و آموزش هایی که دیدم باعث شد که اشتباهات همکارام، کارفرمای مستقیمم و شریکش را هم متوجه بشم. و این مسئله را درک کنم که حتی کسانی که سابقه کاری خیلی بیشتری از من دارند هم اشتباه میکنند و تنها من نیستم که در کارهام اشتباه دارم. این تجربه بهم کمک کرد که با اشتباهات بعدیم بهتر کنار بیام.

در حین این 2 هفته هر زمان که ازم در مورد کار پرسیده میشد، پاسخم این بود که همه جوانب کار خوبه و راحت و کم استرسه اما مسئله عدم دقت کافی و تمرکزم در حین کارم هست که کار رو سخت میکنه. و در پاسخ بهم گفته میشد که مسئله ای نیست و به مرور در حین کار این مسائل حل میشه.

تا اینکه اولین روز بعد از تعطیلات عید فطر، در همان دقایق ابتدایی ساعت کاری، به من گفته شد که در این 3 روز ( چون کار شرکت 24 ساعته بود اما کادر اداری در تعطیلات بودند. ) مشکلاتی پیش آمده که منجر به آسیب شدیدی در کار شده.

( در حالی که بدون اینکه به من گفته شود، قبل از تعطیلات، ماموریت های 4 روز بعد را هم مشخص کرده و اطلاع داده بودم که کارشناس برای اعزام به ماموریت مسئله ای نداشته باشه. )

تا خواستم شروع به بیان علت مسائل کنم، نه تنها به من فرصتی داده نشد بلکه اجازه اینکه سیستم و کارهایم رو بازبینی کنم که مشخص بشه که اشتباهات پیش آمده همه از جانب من بوده یا نه نیز به من داده نشد. و پیشنهاد سمت دیگری به من داده شد که هم پاره وفت بود و هم سبکتر از سمت قبلی بود .

( در ذهنم به این فکر کردم که حتی اگر مخالف بعضی اشتباهات پیش آمده باشم و مشخص بشه که مثلا این اشتباه از جانب من پیش نیامده هم کمکی به حل ماجرا نمیکنه. )

بنا براین سمت پیشنهاد داده شده را رد کردم و گفتم که ترجیح میدم که ترک کار کنم. ( چون این احساس در من بوجود آمد که این پیشنهاد از سر دلسوزی هست. و از دیدگاه آنها انگار که در دریای این مشاغل، من محتاج این سمت در این شرکتم و اگر نپذیرم شغل دیگری مناسب تر از این شغل پیدا نخواهم کرد. )

مرحله سوم:

با توجه به توضیحات استاد عباس منش درباره ذهنیت قدرتمند کننده و محدود کننده در برخورد با اشتباه، به این موضوعات فکر کن که:

• سوال : چه درس هایی می توانی از اشتباه اخیر خود بگیری تا در موقعیت های مشابه آینده، عملکرد بهتری داشته باشی؟

پاسخ : پذیرفتم که دقت، تمرکز و سرعتم در کار بسیار پایین هست و نیاز هست که به شدت و مستمر روش کار کنم.

• سوال : این اشتباه چه فرصت هایی برای بهتر شدن برایت دارد؟

پاسخ : این اشباهات این فرصت را به من میدهد که در کنار مدتی که در پی شغل مناسب با توجه به شرایط موجود دارم، وقتی را مشخص کنم برای بهبود و حل این مسائل.

• سوال : از چه زاویه قدرتمندکننده ای باید به این اشتباه نگاه کنی تا نه تنها به توانایی هایت شک نکنی بلکه برای بهتر شدن، انگیزه بگیری؟

پاسخ : از این زاویه به این اشتباهات نگاه میکنم که رخ دادن این مسائل به علت این است که به نقص هایی که دارم آگاه بشم و با تلاش برای بهبود این مسائل، استانداردهای کاری یا حتی شخصیم را بالا ببرم.

مرحله چهارم:

سوال : پس از تفکر و پاسخ به سوالات مرحله قبل، بنویس چه ایده ها و راهکارهایی داری تا آن درس ها و بهبودها را در عمل اجرا کنی؟

پاسخ :

1. در حال حاضر برای حل این مشکلات ( عدم دقت، تمرکز و سرعت عمل کافی در کار که حاصل ضعف در حل مسائل شخصی و کاری بوده که منجر به ایجاد این مسائل شده ) از 2 متخصص بطور همزمان و موازی کمک میگیرم ( یکی برای یهبود شرایط روحیم و یکی برای بهبود شرایط جسمیم ) .

2. عمل به تجویزات این 2 متخصص و تمرین هایی که میدن ( مصرف دارو، انجام تمریناتی برای بالا برن عزت نفس، مصرف خوراکی و دمنوش های طبیعی و انجام دادن نرمش هایی که باعث بهبود لرزش های دست و پام که نتیجه اضطرابی که دارم هست . )

3. گرفتن مدت زمان انجام کارها و کم کردن مدت زمان آنها به مرور، توسط تایمر .