ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 3

بنام خدای مهربان ،سلام استاد عزیزم ،خیلی ممنون ازشما به خاطر این فایلهای عالی که خیلی تاثیرگذاره ،خیلی خوشحالم برای به چالش کشیدن ما که میتونیم باهر جواب کلی چیز یادبگیریم،

سوال اگر کاری رو اشتباه انجام میدی نحوه برخوردت باخودت چی بود؟ایا ازش درس گرفتی ،فکرکردی بهش،یا خودتو سرزنش کردی؟

خب من قبلاً اگر اشتباهی میکردم سعی میکردم بهش فکر نکنم و آشغالها روزیر مبل قایم میکردم ،چون نمیخاستم باهاش روبرو بشم واین باعث میشد ،بازهم تکرارش کنم ،من سر این خودمو سرزنش میکنم که چرا به فلان کس کمک کردم واون کاری کرد که ازخودم متنفر بشم این منو عصبی میکرد،حالا بعد دوازده قدم خب خیلی باخودم رفتارم خوبه ،من بیشتر میترسم ازواکنش همسرم چون به شدت سرکوب میکنه چون اینجوری بزرگ شده ،من وقتی رانندگی میکردم باکوچکترین اشتباه تکرار میکرد تو مال این کار نیستی ولی جالبه من اهمیتی به حرفاش نمیدادم ولی اذیت میشدم من اصلأ خودمو تخریب نمیکنم وهربار دخترم میگه من نتونستم نمره خوبی بگیرم ،خودشو سرزنش میکنه همیشه بهش میگم چرا اینو به خودت میگی؟چراانقدر بدحرف میزنی باخودت؟چون کلا من عادت ندارم کسی رو سرزنش کنم چون فکر میکنم توی اون لحظه ادمها به اندازه کافی خودشون حالشون بد قرارنیست من بدتر کنم یادندارم به کسی تو اشتباه سرزنش وتخریب کنم ،جالبه بعضیا میگن اگه من اینجوری به خودم بگم دوباره تکرار میکنم ولی من اینجوری فکر نمیکنم ،حتی توی رانندگی وقتی مربی باهام بد وتند صحبت میکرد باهاش برخورد میکردم واجازه نمیدادم تخربیم کنه،همونطور که به کسی چیزی نمیگم باخودمم خوب صحبت میکنم ودیگه تکرار نمیکنم مگر اتفاق غیر منتظره که نمیشه جلوشو گرفت،خداروشکر که امروز خیلی خودمو دوست دارم من میدونم که فرصت هست برای بهتر شدن ،اینو استاد هم گفت قرارنیست من مثل کسی که بیست ساله رانندگی کرده باشم تازه همونم اشتباه میکنه ،اگر بخام هرکاری رو انجام میدم چیزی به عنوان استعداد وجود نداره این باور قوی که استاد که الگوی منه انجامش داده رو هرلحظه تکرار میکنم ،دارم این باورهای مثبت جایگزین میکنم باور های محدود کننده که از دیگران توذهنم مونده ،من اشتباه میکنم ویاد میگیرم وسعی میکنم مهارتمو تواون زمینه افزایش بدم ،عبارت های تاکیدی قدم نهم ازدوازده قدم کلی منو کمک کرد،من مینویسم که مریم توبهترینی فقط بلد نیستی بعد یاد کارهایی که ازپسش براومدم میفتم واونارو به خودم یاداوری میکنم ،یادمه امتحان رانندگی داشتم ازمون هربار رد میشدم به شدت ازواکنش همسرم ومادر همسرم اذیت میشدم ولی به خودم میگفتم بالاخره انجامش میدی من نگران بودم الان اصلأ برام مهم نیست ،بعضی ها در اطراف ما منتظرن تواشتباه کنی تا قضاوتت کنن،یادمه خونه مادر شوهرم غذا درست نمیکردم چون میترسیدم خراب کنم ولی بعدا که خودش کلی غذا خراب کرد ومن چیزی نگفتم شروع کردم غذا پختن جالبه کسانی ازت ایراد میگیرن که خودشون چیزی بلد نیستن ،من امروز توی روابطم هم کلی رشد کردم قبلاً واکنشم اصلأ جالب نبود ولی الان میدونم چه رفتاری باید انجام بدم اینم یکی دیگه از چالشهای زندگی من بود استاد عاشقتم برای دوستان گلم بهترین ها رو ارزو میکنم