ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 3

سلام به پیامبر زمان استاد عباس منش عزیز و خانم استاد شایسته بانوی گرامی

سوال قسمت اول

آرام گرفتم…

استاد عزیزم اصلاً از وقتی من با شما و آموزش‌های شما آشنا شدم به مرور آرام گرفتم هر وقت اشتباهی می‌کنم دیگه هول نمی‌شم استپ می‌کنم ببینم چی شده قبلاً اشتباه پشت اشتباه می‌کردم آروم نمی‌گرفتم فقط می‌خواستم آشغالا رو بکنم زیر مبل جلوی چشمم نباشه اگه چندین بار تکرار شده باشه می‌فهمم داره یه چیزی میگه که البته بازم از فایل‌های الگوهای تکراری ازتون بسیار بسیار سپاسگزارم سعی می‌کنم اون اشتباه رو بفهمم و حتی اگر همون زمان به نتیجه‌ای هم نرسم با دید الخیر فی ماوقع بهش نگاه می‌کنم و کلاً خلاصه مطلب آروم شدم و البته باز هم جای کار دارم…

تمرین…

زمانی مشغول به تماشای این فایل هستم که برنجو سبزی،سبزی پلو رو گذاشتم روی گاز چه همزمانی جالبی!!!

یاد خاطره‌ای افتادم که حدود 20سال پیش اتفاق افتاد

قرار بود من برای نهار که مهمان هم داشتیم و اون روز فقط من صبح وقتم آزاد بود سبزی پلو ماهی بپزم که از قضا اون روز برنج شفته شد نگاهی به ساعت انداختم حدود ساعت 12 بود یه نگاه به برنج انداختم که شفته بود و خودم که به هم ریخته بودم سریع قابلمه برنج رو خالی کردم کیسه زباله لباس پوشیدم رفتم کیسه رو انداختم سطل آشغالی و تا دو تا خیابون دورتر رفتم سبزی تهیه کنم خدا را شکر سبزی خرد شده آماده خریدم و مجدداً برگشتم و مشغول پختن شدم و هنوز هم از راه کسی نرسیده بود خلاصه شروع به پخت و پز کردم دوباره برنج رو دم گذاشتم با توجه به تجربه‌ای که از خرابکاری دفع قبل داشتم برنج رو زودتر آبکش کردم خلاصه همه چیز تر و تمیز و مرتب آماده شد و به طرز عجیبی همه حدود ساعت 3 رسیدن و هیچ کس چیزی از ماجرا متوجه نشد اما بعدها من یه درس بزرگی گرفتم که چرا انقدر خودمو تحت فشار قرار دادم خب یه روز برنج شفته می‌خوردیم واقعا اتفاق خاصی نمی‌افتاد اما اون زمان من شخصیت الانم رو نداشتم که حرف مردم برام مهم نباشه هیچ وقت استرس اون روز از یادم نرفت وقتی که دعا دعا می‌کردم که سبزی خرد شده آماده بتونم پیدا کنم چون غذا رو هم قبلش ریخته بودم دور و حتی همون برنج شفته هم نبود

من مسئولیت پذیر بودم که قبول کردم غذا آماده کنم اما به دلیل کم تجربهگی در آشپزی خرابکاری کردم اشتباهم رو نمیتونستم بپذیرم و تحمل انتقاد دیگران رو نداشتم به همین دلیل ترجیح دادم اون همه استرس رو به جون بخرم تا مجدد غذا بپزم یادش بخیر

،بارها و بارها این اتفاق به شیوه‌های مختلف افتاد تا با شما آشنا شدم و متوجه گره‌های کور شدم که چقدر حرف دیگران و نظر دیگران برام مهم بود محتاج تایید دیگران بودم (چقدر این عمر زود گذشت)

استاد جان ازتون خیلی ممنونم که شیوه در آرامش زندگی کردن رو به من آموختید