ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 3

بنام خداوند مهربان و بخشنده

سلام استاد عزیزم

منم عاشقتم

اخر فایل گفتین عاشقتم عجیب انگار با من بودین و منم خواستم بگم که منم عاشقتونمممم سعععخت

چقدر لباس بهتون میاد

ماشالله

استاد عزیزم من چند هفته اخیر که سرکار جدید رفتم به شدت اشتباهاتی رو مرتکب میشم

چونکه هیچ تجربه ای نداشتم تاحالا

شغلی که رفتم توش خیاطیه

اینم به لطف الله فهمیدم استعداد دارم و خداوند منو به سمتش هدایت کرد

همین که تو ی کارگاهی برم که خانم بسیاااار خوش قلب و با دست و دلبازی بهم آموزش میده هم کار خداوند و هدایتشه

ی کلی همکار جدید پیدا کردم که استاد بی نهایت شاد هستن و تو تایم کاری ترانه میزارن و میرقصن با محیط قبلی کاریم کاملاااا متفاوته و شاد و پرانرژی

و منم لذت میبرم

هرچند هنوز من پای چرخ نرفتم

باید از اتو زدن شروع کنی

هی پیشرفت که کردی کارهای مهمترم میدن

البته اینم بگم که خانمی که من پیششم بیشتراز من مشتاقه تا من زودتر راه بیفتم و همه جمره کمکم میکنه

همین دیروز اشتباهاتی داشتم سر اتو زدن صحیح

بااینکه بار دومم بود ولی با آرامش بازم برام توضیح داد

استاد البته اینم بگم اینم از لطف خداوند و تمرینهای دوره احساس لیاقت که خودم رو لایق برخوردهای خوب و مهربونانه بدونم

خودمو دوست داشتنی میدونم

و استاد باورتون نمیشه نه تنها این خانم به شدددت دوستم داره

بلکه کارگاه های اطرافم باید ببینین از سر من در میان و نمیزارن کسی بهم چپ نگاه کنه

بخدا هیچ کاری هم نکردم که دلشونو ببرم

خدایا سپاسگزارم ازت بخاطر این همه لطف تو و مهربونی و مهری که از من درون قلبها گذاشتی

و به طرز جادویی کارهام خوب پیش میره

دیروز ی خانمی اومد کارگاه ازقضا تو فنی و حرفه ای مدرس خیاطی بود و قرار شده تقریبا به صورت رایگان کلاسهاشو برم و مدرک بگیرم

و به لطف الله با اون مدرک میتونم پروانه کسب هم بگیرم

ازینکه اینقد راحت بدون اینکه من حتی برم دنبال کارها اونا دارن سمتم میان هم شگفت زده ام و هم الان میفهمم آسان شدن برای آسانیها یعنی چی

استاد دیروز اتو دوباره بد زدم و خانم خیاط بهم یاد داد دوباره با مهربونی

من مثل قبلا خودمو سرزنش نکردم و گفتم تو دام من ابتدای کارم و اینا طبیعیه

و یا مثلا ی دوخت رو بلد نبودم ولی از بس که هییییچی نمیدونم که البته اونم بخاطر اینکه تازه کارم و تجربه ندارم بااینحال خجالت میکشیدم که طریقه صحیحشو بپرسم ولی خانم خیاط که دید من دارم اشتباه میرم مسیرو با مهربونی یادم داد و گفت اینارو به مرور یاد میگیری

من ترس از اینکه فکر کنن که من بلد نیستم یا بدرد این کار نمیخورم یکمی اذیتم میکنه ولی به شدت احساس لیاقت دارم که من لیاقتشو دارم که بقیه کمکم کنن تا یاد بگیرم

لیاقتشو دارم که خداوند کارهارو برام ساده تر کنه

لیاقتشو دارم که به جایگاهی که بخاطرش به این دنیا اومدم برسم و اونم از همین مسیره

هرچقد اشتباه کنم خودمو سرزنش نکنم و بگم به خودم من در مسیر یادگیری ام

اون خانم خیاطم 8سال خیاطی کرده که الان تو یکساعت ی لباس مجلسی شیک میدوزه

استاد اینکه تمسخر بشم ازینکه بلد نیستم آزارم میداد ولی چنروز پیش به خودم گفتم هییییچکس از روز اول که همه جیو بلد نبوده و هیچ اشکالی نداره تو اشتباه کنه،تو ی آدمی و جایزه الخطا

بزرگترین اشتباهت باعث خراب شدن ی لباس میشه

پس به خودت استرس نده مریم عزیزم

استاد باورتون میشه حتی ی خانم دیگه از کارگاه ها به شدت با من حال نمیکرد و حتی به همین خانم خیاطی که به من اموزش میده میگفت دم عیده شلوغیم وقت برای اموزش مریم جونت نداریم ولی همین دیروز بغلم کرده و بوسیدم و میگفت مریم جونم بیا تو کارگاه من،خودش منو برده پای چرخ خیاطی و دوخت آستینو بهم آموزش میده

استاد من سعی کردم به نکات منفی توجه نکنم

حتی وقتی بخاطر بی تجربگی مسخره ام کرد به هدفم توجه کردم

و واقعااااا به خودم گفتم الان ی کارگرم

ی کسی هستم که چیزی بلد نیستم

ولی بالاخره رشد میکنم و یاد میگیرم

من دارم باورهامو‌ بهبود میدم و خداوند کمکم میکنه

و اجازه نمیدم ی چیزهایی به این پیش وا افتاده ای باعث بشه حال من بد بشه

این همه آدم دوستم دارن چرا به اون ی نفر توجه کنم

من با موفق شدنم ثابت میکنم که کسی که به خدا ایمان داشته باشه به همممه چی میرسه.

به لطف الله چرخ دنده های زندگیم روونه

کفشهای کتونی راحتی پامه و سوت زنان دارم مسیرمو میرم و لذت میبرم

ازین جای زنذگیم به شدت راضیم

تو شغل قبلیم اینقد لذت نبود فقط کار برای دو قرون دوزار

این کار هنوز حقوقی دریافت نکردم ولی عشق هست لذت هست شادی هست آرامش هست رشد و امید هست و خدا هست

و میدونم که پاداش در مسیر علایق بودن ثروته

خداونده که روزی رو میرسونه و من به خدا چشم دوختم

استاد من سعی میکنم خودمو لایق محبت میدونم

مثل محبتی که وقتی بچه های کوچولو اشتباه میکنن داریم بهشون

منم ی بی تحربه هستم

و ممکنه اشتباه کنم

ولی خودمو سرزنش نمیکنم و بالعکس خودمو لایق این میدونم که بقیه هم شماتتم نکنن و درکم کنن و در یادگیری کمکم کنن

پروردگارا عاجزم در سپاس گفتن این هممممه نعمت و عزت و جسارت و شادی و احترام و محبتی که بهم عطا میکنی

خداوندا با قلبم مینویسم سپاسگزارم

و بی نهایت نوکرتم

دوستت دارم.

پی نوشت:

استاد من این کامنت رو منتشر کردم و اومدم مرور کردم که چیزی رو اشتباه تایپ نکرده باشم

همیشه اینکارو میکنم

و دیدم چندین تا غلط املایی دارم و امکان ویرایش

جالبه که

خودمو سرزنش نمیکنم

که غلط نوشتم

چون امکان ویرایش وجود داره

چون میتونم تصحیحش کنم یا تغییرش بدم

میتونم بفهمم چیو غلط نوشتم

زندگی هم همینه

امکان ویرایش هست

امکان تصحیح هست

امکان یادگیری هست

بدون سرزنش خودمون باید سعی کنیم بدون خجالت و اینکه از حرف مردم بترسیم که مسخره نشیم راهمونو با قدمهای محکم جلو بریم

من غلطهای املاییمو اینبار تصحیح نکردم که به یادگار بمونه و بدونم همیشه میتونم بهبود بدم خودمو،مسیرمو،کارهامو،زندگیمو…