ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 3

به نام خدای مهربان

سلام به استاد عزیزم و مریم جان

چه فایل فوق العاده ای استاد.

چه همزمانی جالبی رخ داد برام، گوش دادن این فایل و تجربه ای که از اشتباه اخیرم داشتم.

من همین اخیرا تصمیم گرفته بودم که نقاشی رنگ روغن رو یاد بگیرم به سبک آلاپریما. و این اولین باری بود میخواستم کار با رنگ روغن روی بوم رو انجام بدم. تا قبل از اون فقط با مدادرنگی و سیاه قلم نقاشی کشیده بودم. اما هیچ کلاس اموزشی برای رنگ روغن نرفته بودم. و برای این سبکی که میخواستم بکشم هیچ کلاس اموزشی حضوری توی شهرمون پیدا نکردم. برای همین تصمیم گرفتم که از اموزش های انلاین یوتیوب استفاده کنم و خود اموخته پیش برم و اگه قرار باشه خدا خودش یه معلم خوب واسه این سبک به سمتم هدایت میکنه. وقتی برای اولین بار میخواستم چیزهایی که یاد گرفتم رو حالا روی بوم بکشم خیلی خیلی سخت تر از چیزی بود که فکرش رو میکردم و یجورایی افکارم داشت سعی میکرد منو به سمت ناامیدی ببره. رنگا رو خراب کرده بودم. نقاشی هم آخرش شبیه چیزی که میخواستم درنیومد. قبل از اون فکر میکردم رنگ روغن مثل نقاشی با مدادرنگی برام مثل آب خوردنه ولی فهمیدم اینجور نیس. ولی سریع ذهنم رو کنترل کردم و نذاشتم افکار ناامید کننده سراغم بیان و بخوان منو منصرف کنن که کلا بیخیالش بشم. به خودم گفتم اشکالی نداره، این یه تجربه خیلی عالی بود به عنوان اولین تمرینم روی بوم. میدونم با تمرین و تلاشم هر دفعه بهتر و بهتر میشم و من قطعا خواهم توانست اون تابلوهایی که آرزومه یه روزی بکشمشون رو بکشم. من خدا رو دارم، قدرتی که هرچیزی رو بهش بسپرم برام انجام میده. اون منو هدایت میکنه به سمت مسیری که بتونم به خوبی یاد بگیرم و به خواسته ام نزدیک شم. اصلا خودمو سرزنش نکردم و نگفتم که من بدرد این کار نمیخورم. به خودم گفتم همونطور که کار با مدادرنگی رو یاد گرفتم و الان حرفه ای هستم توش، این رو هم یاد میگیرم و بسیار حرفه ای میشم. اینو قشنگ میبینم و برام واضحه وقتی تجسمش میکنم. هرکاری رو که بخوام میتونم انجام بدم. اگه من میتونم تجسمش کنم پس میتونم انجامش هم بدم. و خدارو کلی شکر کردم.

استاد باورتون نمیشه خیلی برام جالب بود. روز بعدش خیلی هدایتی یه فیلم اموزشی از استاد باب راس رو توی اینستا دیدم و توجهم رو به خودش جلب کرد. حسم بهم میگفت برو اولین قسمت برنامه هاشو ببین. رفتم دیدم و باورم نمیشد، داشت مهمترین نکته و رمز نقاشی به سبک آلاپریما (همون سبکی که میخواستم یاد بگیرم) رو میگفت و اونم این بود که میبایست قبل شروع نقاشی یک لایه کامل از مجیک وایت به بوم بزنیم تا بتونیم اونجور که میخوایم رنگها رو فید کنیم. چیزی که من اصلا تا قبلش نمیدونستم و به شکل و روش دیگه ای انجام داده بودم و برای همین هرچی تلاش میکردم نقاشیم به شکلی که میخواستم درنمیومد و کار سختی بود برام. اونجا بود که فهمیدم اصلا روشم اشتباه بوده و چقدر خوشحال بودم از هدایت خداوند. درسته که فقط همون نکته نبود و بازهم به کلی تمرین نیاز داشت. حتی همون مجیک وایت که باب راس میگفت توی ایران پیدا نمیشد و فقط از امازون میشد بخریم. اما من بعد از اون به ویدیویی هدایت شدم که یاد میداد با چه ترکیباتی خودمون اون مجیک وایت رو بسازیم.

امید بسیار زیادی درونم بوجود اومده بود. هدایت های الله همراهم بود و من قشنگ حسشون میکردم. چون تو این مسیر خودمو به اون سپرده بودم.

بعد از اون این ایده به ذهنم اومد که به همراه تمامی اموزشهای استاد باب راس نقاشی هامو پیش ببرم و برای تک تک شون تجربه کسب کنم و مهارتم رو هردفعه بیشتر کنم و هر دفعه یه پله بالاتر برم.

خوشحالم ازینکه اون اشتباه باعث یه هدایت بزرگتر شد. و من تسلیم و ناامید نشدم. به توانایی هام شک نکردم. و دنبال ایرادهای کارم میگردم هردفعه و از اشتباهاتم درس میگیرم. و به توانایی های خودم یقین دارم و از این مسیر یادگیری لذت میبرم.

ازتون سپاسگزارم بخاطر این فایل فوق العاده

شاد و سلامت باشین