ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 3

بسم الله الرحمن الرحیم، بسم الله النور..به نام خدایی که گفت:هر وقت درباره ی من از تو پرسیدند،بگو من نزدیکم واجابت می کنم دعای هرکسی که مرا بخواند…سلااام و ارادت خدمت محظر شما خوبان عالم،استاد عزیزم و خانم شایسته در پشت صحنه…می خام اینجا به سوالی که مطرح کردید جواب بدم،اینکه نحوه ی برخوردم با اشتباهم چگونه است،اینکه چه واکنشی رو نشون دادم به اشتباه بزرگی که اخیرا انجام دادم؟باورم نمیشه،این منم،امروز میخام نسبت به اشتباهی که انجام داده ام اعتراف کنم که قبلا مطرح کردنش برام خیلی سخت بود،اونم توی سایتی که چندین هزار نفرمخاطب داره.ولی می خوام،بنویسم،آقا من دنبال تغییرم،دنبال بهبودم.وقتی این مطالب رو می شنوم به خودم می گویم،کاش چندین سال پیش این مطالب رو می شنیدم،اما من‌جزو اون دسته افرادی هستم که اول طعم باختن رو شنیدم وبعد هدایت شدم به این آگاهی ها،من سال گذشته آزمون قبول نشدم وبه دروغ به خاطر فشاری که ازطرف دیگران به من بود،گفتم من قبول شدم،واین اشتباه مربوط به یک سال ونیم پیش است،که تا چندین ماه نتونستم خودم رو ببخشم،همش خودم رو ازدید دیگران قضاوت می کردم،اینقدر توی احساس گناه وسرزنش خودم فرو رفته بودم که اصلا به بهبود فکر نمی کردم،تا اینکه ازخدا هدایت خاستم وخداوند هدایتم کرد،وشش ماه واندی می‌شود که خدا پرده ازقلبم برداشت وگوش جانم شنید این آگاهی های ناب رو،کم کم ازاحساس گناهم کم شد،بی خیال آزمون وموقعیت تحصیلی شده بودم،دراون شرایط بدجور احساس ضعف وناتوانی برمن غلبه کرده بود،ازخودم گریزان بودم.اما این لحظه با راهنمایی هایی که خداوند ازطریق دستانش انجام داد،دارم برای این آزمون تلاش می‌کنم.وخدارو بی نهایت شکر میکنم.اما درپاسخ به این سوال که این اشتباه چه فرصت هایی برای بهترشدن دارد…راستش چیزی که باعث آرامش من می شود این است که این اشتباه بودکه باعث شد ازهمه نا امیدشوم،ازهمه دست بکشم وازخداوند هدایت بخاهم،به واسطه این اشتباه بود که من با قوانین واین سایت بهشتی همراه با عطر وفضای بهشتی آشنا بشم.به خاطر این اشتباه بود که بهم یاد داد،حرف ونگاه مردم برایم کمتر مهم باشد،به واسطه ی این اشتباه بودکه فهمیدم من هم می توانم آرزوهایم را از گلیمم درازتر کنم،من هم می توانم خواسته های بزرگتر داشته باشم.،یادم داد به خودم احترام بزارم وبرای خودم ارزش قائل باشم،یادم دادهدفم بهبود زندگی شخصی خودم باشد.اما از راهکار هایم که بنویسم،اولیش این بود که تنهایی را به وقت گذراندن با افراد بدبین انتخاب کردم..دومین هم این بود که من همیشه دلسوزی فراوان نسبت به اعضای خانواده داشتن ویه جورایی غصه شون رو خوردن که فکر می کردم کارخوبیه،اما این روزها نسبت به این مسئله بهترشدن.راستش بیشترین تغییر ی که برای من لازم بود انقلاب ذهن وانقلاب درونی بود،انگار پیچ ومهره های ذهنم اشتباه بهم بسته بودن،اگر قبلا هدفم ازدرس خواندن،ثابت کردن خودم به بقیه بود ولی الان هدفم رشد خودم وبهبود شخصیت خودمه….نمی دونم چقدر این کلماتی که اینجاتایپ کردم،چقدر باسوال وتمرین درارتباطه،اما ممنونم ازشما برای پرسیدن این سوال ها،خدایا شکرتتت