ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 4

سماااااانه جاااااانم دوست قشنگممممم سلام به روی ماهت مامان زیبا و بهشتی!!!!!!

عزیزدلم من الان خوندم که بارداری. هزار هزاران مبارکت باشه گلم. ان شاالله این سیب بهشتی برات سرمنشا خیر و برکت فراوان باشه و با سلامتی و دلخوشی دوران بارداریت رو خیییییلی راحت به پایان برسونی و عزیزکرده خدا رو در آغوشت بگیری.

80-90 تا استیکر رقص و قلب و اشک شادی و خنده و گل و بوق و ستاره و از اینا…..

الان که کامنت قشنگت رو خوندم یکی از تغییرات ناگهانی زندگیم که مرتبط هست با موضوع شما یادم اومد.

12 روز بود ازدواج کرده بودم که متوجه شدم باردارم. وااااای چه استرسی بهم وارد شد. منی که فکر می کرد مباحث درس جمعیت و تنظیم خانواده رو از همه بهتر بلدم و ته قضیه رو می دونم(غرور کاذب) خیلی ساده از کنار قضیه گذشته بودم و باردار شده بودم.

حتی روم نمیشد به ابراهیم بگم چه رسد به خانواده هامون یا دیگران.

آخه دختر تو 34 سالته اینقدرم باسواد و با اطلاعاتی چطور نتونستی بفهمی چی به چیه…..

خلاصه با شرم و اشک و ناراحتی بهش گفتم و تصمیمم این بود که (خدا منو ببخشه) سقطش کنم.

از وجود نازنین ترانه جونم عذر میخوام، از خودم و روح نازنینم عذر می خوام، از خدای نعمتها و نیکیها عذر می خوام که اون اشتباهات فاحش رو مرتکب شدم و سه روز از هر روشی بلد بودم تلاش کردم تا نعمتی که خدا بدون حساب کناب من بهم داده بود رو از بین ببرم.

الله اکبر چه شرکی ورزیدم.

اما اراده الله بر این بود که ترانه بمونه و به دنیا بیاد. شاید هم من ته دلم راضی به این کار نبودم و نیرویی از درونم مانع میشد تا محکم و سریع از بین ببرمش. الهی شکر که موند و اومد.

بعد از سه روز احساس منفی بالاخره من و ابراهیم هردو قبولش کردیم و این تغییر ندانسته و ناخواسته رو پذیرفتیم.

از اون به بعد ناراحتی تبدیل به عشق شد. برکت ها پشت سر هم اومد.

پول و نعمت و آسانی ها و فراوانی ها و همزمانیها رسید.

5 ماهه باردار بودم خونه خریدیم و تجهیزش کردیم و توش ساکن شدیم. ترانه یک هفته اش بود دوتا پژوپارسی که ثبت نام کرده بودیم و یک سال و نیم توی نوبت بودیم به دستمون رسیدن و چقدر مایه رشد مالیمون شدن.

دو ماه بعد یک ماشین دیگه خریدیم.

و از همه مهمتر با سلامتی کامل و در نهایت راحتی زایمان کردم و مادر شدم. شاید برای هر شخصی زایمان طبیعی اونم برای اولین بار کابوس باشه ولی برای من خاطره دل انگیزی شد که شیرینیش هنوز در کامم هست.

خدا رو بابت این تغییر شکر می کنم و هر روز وجود نازنین دخترمو با عشق در آغوش می کشم.

برای شما و همسر عزیزتون هم تجربه چنین روزهای شیرینی رو به زودی زود آرزو می کنم. می بوسمت عزیزدلم.

اینم بگم در دوران بارداری به شرط اینکه مثل الانت کنترل ذهن کنی و آروم و متوکل باشی اصلا به طرز عجیبی در یک هاله حفاظتی از طرف خدا قرار می گیری که حتی پشه هم نیشت نمیزنه. من بخدا حتی یه سردرد هم نگرفتم. همه ماشینها و عابرین پیاده انگار دست به سینه در خدمت من بودن تا از عرض خیابونها رد شم. مریضی حتی از کنارم هم رد نمیشد. انگار توی یه حباب شیشه ای ایزوله شده بودم. چون خیالم از خدا جونم راحت بود. شاید باورت نشه کل پروسه زایمانم 2/5 ساعت طول کشید.

در پناه حفظ الله باشی عزیزدلم.