ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 5

به نام خدا

من علاقه ی زیادی به یادگیری شنا ودوچرخه سواری وهمینطور گیتار وسنتور دارم ولی هیچ وقت نرفتم دنبالش که یاد بگیرم شاید در ذهنم این باور مخفی بوده که استعداد ندارم ویاد گرفتن این مهارت‌ها نیاز به استعداد دارد.

با گوش کردن به این فایل ارزشمند وبه یاد آوردن مهارت‌هایی که تا به امروز در زندگیم آموختم مثل رانندگی مثل بازیگری مثل آشپزی مثل کار با کامپیوتر مثل آرایش و…این باور در من درحال قوت گرفتنه که اگه به انجام مهارتی علاقه دارم واین مهارت به من کمک میکنه وانجام اون به من احساس خوبی میده ودر جهت خواسته هامه بهم عزت نفس واعتماد به نفس بیشتری میده برم دنبالش ویادبگیرم چون اصلا یادگیری مهارت ربطی به استعداد نداره وهرکاری با تمرین وممارست امکان پذیره.فقط باید علاقه وانگیزه ی کافی داشته باشم وپشت کار به خرج بدم ومتعهد باشم به مسیری که انتخاب کردم .ودست از کمال‌گرایی بردارم وبا قدم های کوچیک ولی ممتد هروز دنبال بهبود بیشتر باشم .

وخداروشکر میکنم که الان که این کامنت رو مینویسم خداوند من رو به سمت یک مربی عالی که هم آموزش دوچرخه سواری وهم آموزش شنا میدن هدایتم کرد ومن هم قدم اول رو برداشتم وتو کلاس دوچرخه سواری ثبت نام کردم روز شنبه اولین جلسه ی منه وخیلی براش ذوق دارم ومعجزه ی دیگه اینه که کلاس من دور دریاچه چیتگر انجام میشه که من عاشق اونجا هستم وهمیشه وقتی دوچرخه سواران رو اونجا در حال لذت میدیدم از عمق وجودم منم آرزو میکردم ای کاش من هم بتونم مثل اینها با دوچرخه پیست دور دریاچه رو چندین وچند بار رکاب بزنم ودر این راستا نشونه ای که هفته ی گذشته خدا به من نشون داد این بود که منو ندا طلایی وسمیه رضایی که هردو با من هم فرکانس هستند دریاچه رفتیم واین دو عزیز دل خیلی تلاش کردند به من دوچرخه سواری رو یاد بدهند و خیلی هم منو تشویق کردند واین اتفاق درست روزی افتاد که این فایل تازه روی سایت اومده بود وهرجا که من مایوس میشدم ندا میگفت استاد تو فایل میگه نیازی به استعداد نیست فقط تمرین کن وکلی فان وخنده داشتیم واخر سر هم یه دوچرخه دونفره گرفتن ومنم پشت رکاب زدم وخیلی احساس قشنگی از دوچرخه سواری تجربه کردم .

خیلی حس بی نظیری بود وقتی رکاب میزدم وگرمم میشد ویه دفعه تو سر پایینی پامو از روی پدال برمی‌داشتم ویه نسیم خیلی خنک به صورتم می‌خورد و نمای زیبای دریاچه از یه طرف ودرختان کنار پیست طرف دیگه وهمین طور اسمون آبی با ابرهای پفکی سفید مثل پشمک خیلی دیوانه کننده وزیبا بود …

حالا خیلی ذوق وشوق دارم برای فردا که اولین جلسه ی اموزشم هست .

بخدا که قانون برای همه چیز یکیست.

قانون میگه وقتی تو باور محدود کننده ی خودت رو شناسایی میکنی که در این مورد ارتباط مهارت با داشتن استعداد بودو باور درست رو جایگزین میکنی که همینه که هر مهارتی رو میشه با تکرار وتمرین یاد گرفت ،هدایت اتفاق میافته وتو هدایت میشی به آسان‌ترین ولذت بخش ترین وراحت ترین و درست ترین مسیر برای آموزش اون مهارت .

والبته در ماورای این باورها من این باور رو هم دارم که من تلاشم رو برای یادگیری انجام میدم ولی احساس ارزشمندی من به یاد گرفتن این مهارت گره زده نشده ومن حتی بدون این مهارت ها هم ارزشمندم ولایق عشق بی قید وشرط خداوندم.

خدایا به امید تمام حمایت ها وهدایت هایت قدم برمی‌دارم.

استاد جانم ومریم جانم سپاس برای تمام اگاهیهایی که مسیر زندگیمون رو تغییر دادین.