ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 5

سلام به استاد خانم شایسته و دوستان عزیزم

استاد از قسمت اول که یه اشاره کوچیک به این مورد کردین من گوشم به دنبال اینه که بیشتر ازش بشنوم چون این سنگین ترین پاشنه آشیلیه که من توی زندگیم دارم.

بریم سر مثال خودم

دقیقا این چند وقته من بشدت درگیر این موضوع هستم که آدمایی که می‌بینم و الگوی من هستن و می‌خوام نتایجی که اونا الان دارن رو داشته باشم، به خاطر به ویژگی خاص درونشون بوده که موفق شدن.

یا استعدادشون بوده، یا زبلی و زبر و زرنگی‌شون بوده، یا به دلیل باهوش بودنشونه.

یعنی خلاصه یه ویژگی ای که اونا داشتن و دارن و باهاش موفق شدن،

ولی من اون ویژگی رو ندارم و نمی‌تونم هم داشته باشم. و این فقط یجورایی منحصر بفرد اوناست و غیر قابل کسبه.

در صورتی که همون ویژگی ای که شاید در ظاهر باعث جذابیت کارای اون افراد شده، چیزی بوده که با تمرین و تکرار فراوان بدست اومده.

مثلا من الان میخوام مهارت تولید محتوا رو یاد بگیرم. این شامل عکاسی، فیلمبرداری، ادیت، خلاقیت توی ایده و پیدا کردن سوژه، داشتن ذهن باز برای سناریو نویسی و … ست.

وقتی بلاگرها و کسایی که کار تولید محتوا انجام میدن، الانشون رو میبینم که چقدر خلاقن توی ویدیو ساختن، چقدر خوب کارشون رو انجام میدن، چقدر عالی فیلم و عکس می‌گیرن و با چه برندهای خفنی قرارداد می‌بندن،

ته وجودم یه صدایی میاد میگه من کجا اونا کجا…

اونا به خاطر استعداد و خلاقیت ذاتی‌شون بوده که می‌تونن چنین محتواهایی بسازن، پس به همین خاطر هم می‌تونن با برندای خوب همکاری کنن.

یعنی ریشه ی موفقیتشون رو توی ویژگی ذاتی‌شون می‌بینم.

و به همین خاطر بود که نود درصد مواقع اوایل افسرده از پیج هاشون میومدم بیرون

ولی بعد که اومدم و مثل الان دارم سعی می‌کنم زاویه نگاهم رو بهشون تغییر بدم و ذهنیتم رو قدرتمندکننده کنم، دیدن اونا رو سندی بر امکان ‌پذیر بودن کار خودم می‌دونم.

دیدن محتواهاشون باعث میشه اولا لذت ببرم، چون دارن کار موردعلاقه من رو انجام می‌دن، (پس حسادت رو سعی کردم کنار بذارم) و دوما ایده بگیرم برای محتوای خودم و طبق قانون با دیدن اونا به مدار همون فرصتها هدایت بشم و ببینم که چیز دور از دسترسی نیست.

فقط من باید کانسپت کار رو بگیرم و مدل خودم رو پیدا کنم.

و این باعث شد من به این نتیجه برسم که تاثیرگذارترین مهارت من برای موفق شدن توی این کار، خودشناسیه.

چون هنر در این کار خود بودنه.

وقتی که تو محتوایی رو با قلبت منتشر میکنی دیده میشه.

چون توش خودت بودی، تمام وجودت رو براش گذاشتی و واسه دیدن نتیجش هیجان داری.

و تمام اینا نتیجه شناخت خودت بوده که با هر بار ویدیو درست کردن و آپلود کردن بهتر و بهتر میشه.

و تازه به این نتیجه رسیدم این دو سه روزه که حتی کیفیت محتوایی که همین الانش از دست من برمیاد درست کنم قبل از هر آموزش و تخصصی و با پلن واردش شدن، واقعا خوب بود.

فقط من با اون ذهنیت محدودکننده چشم بینایی برای دیدن توانایی های خودم نداشتم.

جدا از اینکه اونها هرکدوم کلی تجربه کردن، آموزش دیدن، تمرین کردن، چندین و چندهزار عکس و ویدیو گرفتن تا به اینجا رسیدن.

و منم وقتی که همون مقدار تمرکز رو برای یادگیری این کار صرف کنم، و دقت خودم رو توی تمرینات افزایش بدم و با تمام وجودم سعی کنم، قطعا موفق میشم.

تازه به سبک خودم و اونجوری که خودم دوست دارم و راضیم میکنه.

به خلاقیت درونی خودم میرسم.

توی مدار ایده های مناسب قرار میگیرم

خداوند ایده های درست رو به من الهام میکنه که هر کدومشون به تنهایی کلی کسب و کار من رو رشد میده…

راستش خیلی هیجان دارم برای شروع کارم:)))) خیلی زیاد…

و این هیجان نتیجه ای از ذهنیت قدرتمندکننده‌ست که میگه می‌شود… با تمرین و تکرار می‌شود…

اصلا همینکه گفتم کسب و کار خودم، دلم یجوری میشه:)

~~~

رونالدو یه مصاحبه خیلی معروف داره که میگه

Effort, dedication, work hard…

Because talent is not enough anymore…

And if you are not dedicated 100% you are not going to reach the level that you want.

تمام مدتی که استاد داشت راجب این موضوع صحبت می‌کرد این جملات رونالدو توی ذهنم پلی میشد.

و می‌دونین انگار از یه جایی به بعد هم آدم عاشق این مدل زندگی کردن میشه و دیگه از اونجا وجود خودش رو تشنه ی تلاش کردن و حرکت کردن می‌بینه…

و بنظر من این بزرگترین هدیه ی خداونده برای یک نفره که بهش میل بی‌نهایت و پایان ناپذیر بده برای پیشرفت کردن و رویا داشتن و در راستای اون رویاها قدم ها و گام های متوالی برداشتن…

هر روزی که بتونم یذره بیشتر اهمیت این موضوع رو درک کنم و بفهمم که چقدر نقش داره این حرکت کردن و قدم برداشتن توی زندگی انسان، به نظرم به همون اندازه به وجود خودم وسعت بخشیدم… به همون اندازه به وجود تشنه و سیری ناپذیرم احترام گذاشتم که درگیر مسائل ارزشمندش کردم و برای بهبود و تعالیش قدم برداشتم…

خدای من شکرت…

خدای من صدهزار مرتبه شکرت…

کجا می‌تونستم پیدا کنم چنین جو نابی رو؟؟؟

کجا رو می‌تونستم پیدا کنم جایی رو که اینجوری با خیال راحت قلبم رو باز کنم و بذارم جاری بشه اون آگاهی ای رو که خداوند الان به وجود من متصل کرده؟؟؟

کجا هست چنین درکی، چنین قدرتی، چنین آرامشی؟

غیر از اینه که اینا از منبع بی‌نهایت خداوند داره میاد؟که مثل یک رود بر زندگی و روح و قلب من جاری شده و امیدوارم تا وقتی زنده ام جاری بشه…

خدایا شکرت

خدایا با تمام وجودم ازت سپاسگزارم که من رو به این مسیر الهی، مسیر خودت هدایت کردی که درک هایی که هرگز نمی‌دونستم برای پیدا کردنشون چکار باید کنم رو به آسانی به وجودم هر روز و هر روز جاری می‌کنی…

خدایا شکرت…

و استاد از شما ممنونم که باعث این جمع شدین

و بچه ها که به این فضا رونق بخشیدین…

خدایا شکرت برای این همه نعمت و آگاهی…

امیدوارم همگی با هم ثابت قدم در این مسیر ادامه پیدا کنیم و رشد کنیم و رشد کنیم تا زمانی که در این دنیای مادی هستیم…

الهی آمین…

خدایا شکرت…