ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 5

بنام خالق مهربانم

سلام به همگی

خداوندا هر انچه که من دارم ازآن توست.

استاد جانم این جمله رو از شما یاد گرفتم،برای من فوق العادست، سپاسگزارم.

موضوع:استعداد

بله 100% به لطف خداوند من میتونم با تمرین و تکرار و تلاش در زمینه ای که مهارت خاصی یا استعدادی در مورد اون موضوع ندارم، پیشرفت کنم و خیلی خیلی در آن موضوع موفق بشم،

چون میدونم مغز همه انسانها از یک سری رشته های نورونی تشکیل شده و شدنیه،

مثل سیم کشی،یه کلیپ کوتاه در مورد مغز انسان دیدم که این موضوع رو واسم خیلی منطقی کرد،

میگفت یادگیریِ یک چیز جدید،برای همه مساوی است،با تغییر بخشی از مغز و کار کرد آن؛

مغز ما هزاران میلیارد سلول مغزی داره که به هم وصل هستند؛

پس یادگیری زمانی شکل میگیره که یک مسیری بین سلولها ساخته و تقویت بشه، وقتی این پالس الکتریکی(مثل شروع به یادگیری موسیقی یا زبان یا هرچیز دیگه) از سلولی به سلول دیگه میره، و ارتباطی در مغز ما ایجاد میکنه،

بین سولها یه فاصله کوتاه یا شکافی هست بنام سیناپس، و وقتی که ما میخوایم چیزی یاد بگیریم سیگنالهای الکترونیکی از این فاصله و شکاف کوتاه باید بپرند،درسته فاصله بین دو سلول مغزی بسیار کوتاهه اما این برای یک الکترون، کار آسونی نیست و تلاش میخواد.

یه مثال خیلی زیبا زده شد:

دوتا کوه رو، روبه روی هم و دور از هم در نظر بگیرید،که یه دره یا همون شکافی مابین دوتا کوه ها وجود داره، و ما میخوایم از این شکاف عبور کنیم،یعنی خودمونو از این کوه برسونیم به کوهِ روبه رو،

عبور کردن از این شکاف اطلاعاتی به ما میده که دقیقا شبیه به روند یادگیری ماست، اولین بار چیزی که یاد می گیریم شبیه به اینه که ما برای اولین عبور یه طناب خیلی بلند پرت می کنیم سمت کوهِ روبه و اویزون طناب میشیم و کم کم میرسیم به اون کوه و (این شروع) سخترین جای کاره،

پس وقتی که اولین سیگنال میخواد از این شکاف عبور کنه سخترین کارو داره،

دفعه بعدی یه قرقره اضافه می کنیم، و راحتتر از قبل میرسیم،یعنی به ازای هر بار عبور، کار آسونتر میشه ،دفه بعدی یه طنابِ دیگه اضافه میکنیم،دفه بعدی طنابهای هفت وهشت برای جای دست و راه رفتن اضافه می کنیم وتا جای که به کف طنابها تخته اضافه میکنیم ،یعنی یه مسیر عصبی محکمتر و قویتر شکل میگیره،

پس وقتی بارها و بارها کاری رو انجام میدیم و تکرارش می کنیم خیلی راحت و بدون دردسر از پسش برمیایم و هر وقت که خواستیم میتونیم انجامش بدیم،و این چنین ما چیزیو به خوبی یادمی گیریم.

این کیلیپ کنار دوره های استاد، ذهن منو خیلی منطقی کرد که مقاومت نکنم و برای هر چیزی که دلم میخواد هدف بزارم و واسش تلاش کنم، و بدستش بیارم.

به قول استاد یاد بگیریم استعداد مهم نیست توکل و باورمون به خداوند،حرکت کردن،پشت کار داشتن و ادمه دادنه که نتیجه رو بوجود میاره،مثل هدفهای بلند مدتی که انتخاب کرده بودم،مثل یادگیری زبان انگلیسی یا نواختن گیتار،یا طراحی،رانندگی ،شنا، خیاطی ارایشگری ،اشپزی ،والیبال، خودشناسی،خدا شناسی، حتی واسه عضله سازی موقع شروع دوره قانون سلامتی،الان در موقعیتهای مختلف خیلیها میپرسن چند ساله داری رو اندامت کار میکنی؟و البته خدارو صد هزار مرتبه شکر با کلی نتایج شگفت انگیز.

اوایلش مقاومت ذهنم در هر هدفی بالا بود به خاطر باورهای اشتباه و باورهای محدود کننده، ولی با همون فرمول ناب( مسیر درست رو انتخاب کن و هدف بزار، حرکت کن، باور واعتماد واقعی به خداوند داشته باش ،پشت کار داشته باش ،ادامه بده و نتایج بوجود میاد)

به عنوان مثال منی که بلد نبودم سیم اول گیتار اسمش چیه،انگشتام در حد سوختن میشد،یا وقتی تمرینم تموم میشد باورهای محدودِ من میگفت نمیتونی عاقا زوره مگه و اشکم مثل شبنم میخورد روی گیتار، و من بارها و بارها میگفتم من کم نمیارم چون نسبت به قبل یه پله جلوام پس اون نیروی که منو یه پله برده به جلو باعث میشه پله های بعدم برم جلو؛

الان بعد از یک سالو نیم بدون نگاه به سازم شروع میکنم به نواختن یه اهنگ دلنشین،و مطمئنم هرچی بهتر و قویتر ادامه بدم بیشتر موفق میشم انشالله.

استاد عزیزم شما بی نظیرید

خانم شایسته عاشقتم زیاد

سپاسگزار خداوندم هستم برای همه چی

همگی در پناه الله مهربانم