ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 5

سلام خدمت دوستان عزیز و استاد گرامی

سوال این قسمت:

آیا فکر می کنی با تمرین، تلاش و مداومت می توانی در مواردی پیشرفت کنی که اکنون درباره آن مهارت خاصی نداری یا به اصطلاح با استعداد نیستی؟

یا اینکه معتقدی اگر در زمینه ای استعداد نداشته باشی، تلاش و تمرین نمی تواند باعث پیشرفت و مهارت در آن موضوع شود؟

در این‌جور موارد من دو تا واکنش دارم، در بعضی از کارها مثل فوتبال بازی کردن من اعتقاد دارم که مهارت و استعداد ندارم و اگر بخوام واردش بشم باید خیلی بیشتر از بقیه افراد زمان و انرژی بگذارم و کار کنم تا رشد کنم و خیلی از افراد ذاتاً فوتبالشون خوبه و نیازی به این حد از تلاش رو ندارن اما در حوزه های دیگر واکنش دیگه ای دارم، مثلاً اعتقاد دارم که من میتونم آشپز خوبی باشم اگر تمرین و تکرار کنم و این اتفاق هم افتاده من کیک و شیرینی و غذاهای مختلف رو میتونم خیلی خوب درست کنم چون با دقت دستورات آشپزی رو اجرا میکنم، در مورد سایر مهارت ها مثل برنامه نویسی این اعتقاد رو دارم که برخی از افراد خیلی زرنگ‌تر از من هستن و یا در زمینه ریاضی من فکر میکنم که برخی از افراد خیلی زرنگ‌تر از من هستن و به قولی استعداد منطقی (حوزه تفکر منطقی برای تحلیل) بالایی دارن ولی این باور محدود کننده رو خیلی قوی ندارم چون اعتقاد دارم با تمرین و تکرار میتونم هر زبان برنامه نویسی ای رو کار کنم و یادبگیرم به همین دلیل هم هست که تونستم چند زبان برنامه نویسی رو توش بهتر بشم هرچند که هنوز کار داره بهتر و بهتر شدن در این حوزه. اگر بخوام یک پاسخ صادقانه بدم به این سؤال باید بگم که بستگی به اون کاری داره که من میخواهم انجامش بدم. در برخی از کارها اعتقاد دارم با تمرین و تلاش میتونم یادش بگیرم اما در برخی از کارها خودم رو ناتوان میدونم و میگم استعدادش رو ندارم.

مرحله اول:

مهارتی که فکر می کنی در آن استعدادی نداری یا متقاعد شده ای که به درد انجام آن کار نمیخوری را انتخاب کن.

کلید: ترجیحاً موضوعی را انتخاب کن که کسب مهارت در آن، به شما کمک می کند. خواه در شغل و درآمد شما، خواه در زندگی شما به هر شکل دیگری.

سپس یک هدف قابل دستیابی و معقول برای بهبود در آن مهارت را در نظر بگیر؛ پیرامون آن موضوع مطالعه و تحقیق کن؛ ایده های قابل اجرا برای شروع کار را یادداشت کن و قدم اول را در آن راستا بردار.

ریاضی، من فکر میکنم در ریاضی استعداد ندارم و یادگیری اون بسیار سخت هست. مخصوصاً درسی که فکر میکنم استعداد یادگیریش رو ندارم ریاضیات مهندسی هست و اون درس رو نتونستم پاس کنم. البته الان که استاد گفت چیزی باشه که به دردتون میخوره پس من ریاضی رو انتخاب نمی‌کنم به جای اون زبان انگلیسی رو انتخاب میکنم، من فکر میکنم استعداد یادگیری زبان انگلیسی به‌خصوص مکالمه کردن رو ندارم و زمان ها رو با هم قاطی میکنم و کلاً استعداد صحبت کردن به زبان انگلیسی رو ندارم. تمرین من این هست که شروع کنم به بهتر شدن در زبان انگلیسی که به خودم ثابت کنم با تلاش میشه در زبان انگلیسی بهتر و بهتر شد. هدفی که در نظر گرفتم این هست که خودم رو برای مکالمه زبان انگلیسی آماده کنم و از ویدیو های یوتیوب برای این موضوع استفاده میکنم.

مرحله دوم:

در طی برداشتن هر قدم در راستای این هدف، بهبودهایی که در این روند ایجاد می کنی را ببین و در یک دفترچه یاد داشت کن. خیلی سخاوتمندانه این کار را انجام بده و حتی کوچکترین بهبودها را ببین و یادداشت کن. حتی بهبودهایی که ذهن شما می خواهد آنها را بی ارزش جلوه دهد را نیز جدی بگیر.

مرحله سوم:

در طی روند پیشرفت، لیست بهبودهای خود را مرور کن و با استفاده از این شواهد، مرتباً این نکته را به ذهن خود یادآوری کن که : حتی در مواردی که فکر می کردی به درد انجام آن کار نمی خوری و استعداد نداری، ببین چقدر پیشرفت داشته ای!

آگاهانه به ذهنت ثابت کن که تمرین و تکرار به اندازه کافی، قطعاً نتیجه می دهد و مهارت را ایجاد می کند. در نتیجه بر طبق این تجربه ها، استعداد اصلا مهم نیست بلکه مهم حرکت کردن، قدم برداشتن و مداومت در مسیر است.

چشم انجام میدم مرحله دوم و سوم رو در زمینه زبان انگلیسی.

عاشقتونم.