ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 5

به نام خدای مهربان

سلام به روی ماه همه

سوال این قسمت:

آیا فکر می کنی با تمرین، تلاش و مداومت می توانی در مواردی پیشرفت کنی که اکنون درباره آن مهارت خاصی نداری یا به اصطلاح با استعداد نیستی؟

یا اینکه معتقدی اگر در زمینه ای استعداد نداشته باشی، تلاش و تمرین نمی تواند باعث پیشرفت و مهارت در آن موضوع شود؟

تو این مورد هم نمیدونستم مربوط به ذهن قوی هست ولی من دارمش , من خیلی اینو قبول دارم که باید ادم بره تو فیلد و بقول شما دایره برتریش چون اصلا پیشرفتش قابل مقایسه نیست با جاهایی که توش استعداد نداره ولی با توجه به گذشته ام من با اینکه یه ادم هنری ای بودم یعنی از بچگییی همه هنری انجام میدادم ولی بخاطر چارتا نمره ک بالا بود رفتم ریاضی فیزیک. ریاضی کمتر ولی فیزیک برای من سخت ترین بود ولی خب موفق شدم و دانشگاهم مهندسی کامپیوتر خوندم حتی دوتا زبان برنامه نویسی در حد حالا بیست از صد یاد گرفتم و درسمم تموم کردم اونم با معدل متوسط برای همین بنظرم همه ی ادمها تو هرمسیری که بخوان برن میتونند پیشرفت کنند من دیگه به شهود رسیدم تو این قضیه ولی چقدر خوبه که تو مسیر خودمون باشیم

من تو حوزه ورزشی هم خیلی کار کردم, شنا و دوچرخه و بدنسازی و هیت هم برای شخص خودم مطالعه و یادگیری داشتم ولی پیشرفتی که تو هنر هست تو بقیه چیزها نیست, مثال بگم من دارم میرم کلاس خطاطی با قلم نی اون هفته شب قبلش یادم اومد یه صفحه تمرین بنویسیم یه جمله رو من چارتا خط نوشتم و صبحش کلاس داشتم, تنها کسی که تو کلاس خطش از همه بهتر بود من بودم و دیدم که دیگران صفحااااات شاید پنج شیش صفحه نوشته بودند ولی هنوز اندازه چارتا خط من نرسیده بودند

میشه پیشرفت کرد ولی مهمه وقت و انرژی کجا صرف میشه یادمه برای یه امتحان فیزیک من باید کلی شب و روز بهم میدوختم اخرشم نمراتم متوسط بود و اگر نمیخوندم که کلا رد بودم ولی دوستام با خوندن کمتر من نمره کامل میگرفتند, ولی هدف این سوال اینه که فکر میکنی میتونی تو هر چیزی پیشرفت کنی؟ میگم بعله میتونم همهههه چیزو میشه یادگرفت حتی حرفهای استاد رو هم من هضم نمیکردم تازه انگار دارم متوجه میشم حتی اینکه ذهنمو کنترل کنم که نره تو حواشی رو طول کشید تا یاد بگیرم, خیلی چیزارو رفتم تو دلش و دست خالی بیرون نیمدم ازش اگه بخوام بنویسم باید صفحات پر کنم از رنگ کردن در و دیوار , , ,فروشندگی که یه بارم قبلش نرفته بودم ولی براحتی تونستم از پسش بربیام, ستاره قطبی حتی من بلد نبودم اصلا نمیفهمیدم میخوام بگم حتی درک قانون هم همینه دیگه چه برسه به مهارت ها, تو کار خودم که نقاشی نگارگریه قلمگیری یکی از سخت ترین مراحلش بود و خیلیا ول کردن کلاسو ولی من یادش گرفتم, مهارت های ارتباطی مثل خوشرویی, با اعتماد به نفس صحبت کردن. کنفرانس تو کلاس برای ارائه های درسهای دانشگام, همه ی اینهارو رفتم تو دلش و انجامش دادم , رانندگی کردن هم تونستم انجامش بدم بعد شیش سال رانندگی نکردن و پارک دوبل رو که با کلیپ تو اپارات یاد گرفتم یا حتی تجسم کردن و از کارای ارایشی اصلا خوشم نمیاد ولی با چندتا کلیپ سایه زدن و خط چشم کشیدن یاد گرفتم یا همین دیشب بافت موی جدید یاد گرفتم

من واقعا باور دارم هرررر چیزی رو میشه یادش گرفت اگه با این باور بریم تو دلش که آسونه و خدا کمک میکنه.

و عاااااشق یادگیریم من

هرچی بیشتر یاد بگیریم بزرگتر میشیم و هیچ انتهایی هم براش نیست

خدانگهدار