ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 5

به نام الله یکتا

سلاممممم به استاد جان و مریم بانو و دوستان عزیز و گرامی

طبق معمول استاد دقیق ما ، به چه نکات ریز و پر کاربردی در این فایل اشاره داشتن؟!!!

×××××استعداد×××××

و یادآوری این مطلب مهم که واقعا همه ی افراد موفق تاریخ ، موفقیتشان فقط برای اینکه در اون زمینه استعداد داشتن نبوده ، همه ی اونا برنامه و نظم و تلاش و پشتکار و امیدی ویژه داشتن که اینقدر موفق شدن و پایدار هم بوده و حتی بعضی از آنها مثل ادیسون بر خلاف باور دیگران در زمینه ای که استعداد نداشتن موفق شدن فقط به خاطر باور و امید و تلاش. همه ی ما افراد زیادی رو می‌شناسیم که بر خلاف استعدادهای ویژه و فراوانی که دارند در زمینه ی استعدادشان پیشرفتی نداشتن.

مثلاً افرادی که اهل جنوب کشور هستن بدون شک برادر یا پسر عمو یا شخصی رو میشناسن که استعدادشان در فوتبال از مسی و کریستیانو رونالدو هم بهتر بوده ولیییییی به خاطر باور اشتباه الان فقط خاطر آن رو با خودشون حمل میکنن.

پس یادمون باشه چه خودمون و چه دیگران رو به خاطر تلاش و هدفمندیمون تحسین و تشویق کنیم و این باور که استعداد خدادادی همه چیز هست. و کنار بزاریم.

اما جواب سوال اول:

بله ، من وقتی مراحل مختلف زندگیم رو مرور کردم متوجه شدم که تا حد زیادی این باور رو دارم و عمل کردم که من میتونم در هر کاری با تمرین و تلاش موفق بشم و پیشرفت کنم چه استعداد داشته باشم و چه بی استعداد باشم.

مثلاً همیشه فکر میکردم که استعداد نقاشی و کاردستی ندارم و چون علاقه و نیازی نداشتم هم تلاشی نکردم که یاد بگیرم ، ولی وقتی به خاطر درس بچه‌هام لازم شد که تلاشم رو بکنم ، خیلییی بهتر از اونی که فکر میکردم نقاشی کردم و کار دستی ساختم البته با کمترین تلاش ، طوریکه خواهر همسرم که یک هنرمند تمام عیار هست به من می‌گفت که تو اینقدر کارت خوب بوده و رو نکردی؟

و موسیقی هم که علاقه داشتم بدون توجه به اینکه شاید نتونم، به کلاس رفتم و شروع کردم که به خاطر مسائلی نشد ادامه بدم ولی حتما دوباره شروع میکنم.

یا رقص رو خیلی خوب بلد نبودم و تلاشی هم نمی‌کردم ، ولی زمانی دیدم بهش علاقه دارم و حال جسم و روحم رو خوب می‌کنه و با کمی تمرین خیلی بهتر شدم ، البته نه به قصد تمرین بلکه فقط به عنوان ورزش.

کلا آدمی هستم که از کودکی باور داشتم که یادگیری همه چیز برام آسونه و هرچی لازم باشه یاد میگیرم و اصلا چیزی نیست که من نتونم یاد بگیرم وواردش میشدم و با پشتکار زیادی هم که داشتم همه ی دستان خدا همراهم میشدن و به هدف دلخواهم می‌رسیدم.

و در حال حاضر هم دوتا پسر دارم که فوتبالشون خیلییییی عالی هست و همیشه حتی در خانه هم مشغول بازی هستند. ولی من همیشه بهشون میگم درسته که استعداد دارید ، ولی باید نظم و برنامه و هدف و تمرین هم داشته باشید تا به هدفتون برسید و علی دایی و کریستیانو رونالدو رو براشون مثال میزنم.

تمرینات

مرحله ی اول:

من در حال حاضر در حال شروع کاری به عنوان شغل هستم که کار هنری هست و خودم همیشه فکر میکردم نه حوصله اش رو دارم و نه میتونم خوب انجامش بدم ، ولی حالا واقعاااا بدون اینکه لحظه ای فکر کنم که شاید نتونم انجامش بدم و اگر هم فکر کردم زود گفتم که نجوای ذهنه و میخواد حالمو بد کنه و من میتونم ، واردش شدم و به زودی خبرهای خوب و‌موفقیت به لطف خدا رو بهتون میدم.

و یک مورد دیگه دوچرخه سواری هست که از بچگی برام چالش بوده ویکبار هم تلاش کردم ولی پام آسیب دید ، و بعد هم دیدم لازم نیست یاد بگیرم و دیگه تلاشی نکردم .

ولی حتما در برنامه ام هست که یادش بگیرم.

و همینطور موسیقی

مرحله ی دوم:

امروز لوازم لازم برای تولید کار هنریم تهیه کردم و تعدادی از کلیپهای آموزشی رو دیدم و یک نمونه درست میکنم.

و با دیدن همون کلیپها فهمیدم که چقدر راحت و لذت بخش هست و توی این زمینه هم میتونم موفق بشم و هیچ کاری نیست که بخوام و یاد نگیرم . وقتی تمرین و ممارست داشته باشم ، حتما موفق میشم.

مرحله سوم:

و حتما اهداف دیگه ای هم در این زمینه پیدا میکنم که با تقسیم به قدم‌های کوچک اما پیوسته و با تمرین بتونم انجامش بدم و با نتایجش به خودم و ذهنم ثابت کنم که کار نشد نداره و خواستن توانستن هست.

وکلا من بر اساس آموزه های استاد سعی میکنم که پیشرفت در هر کاری رو و نتایج حتی به ظاهر کوچک رو به خودم یادآوری کنم و شکر گزاری کنم.

این تمرین منو به یاد تمرین جلسه ی اول دوره ی عزت نفس انداخت که با گرفتن تصمیمات کوچک و عمل کردن به اونا و نتیجه گرفتن این ویژگی سریع تصمیم گرفتن و عمل کردن رو در خودمون تقویت کنیم ، و واقعا چقدر عالی بود و عملگرا بودن رو در ما تقویت کرد.

تشکر از استاد عزیز برای آموزشهای پر از عشقشون

و مریم جان برای همراهی بی نظیرش

و دوستان عزیزم برای ماندگار ی در این مسیر سرشار از موفقیت

در پناه خدا پاینده باشید