ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 5

به نام خدایی که هرچه دارم از آن اوست

درود بر استاتید عزیز و همه دوستان گرامی

آیا فکر می کنی با تمرین، تلاش و مداومت می توانی در مواردی پیشرفت کنی که اکنون درباره آن مهارت خاصی نداری یا به اصطلاح با استعداد نیستی؟

با تلاش و پشتکار می توانیم به هر جایی که بخواهیم و باور داشته باشیم که میشود، دست یافت. البته من اعتقاد دارم بعضی استعدادها ذاتی است مثل صدای خوب، قدرت تجزیه و تحلیل، هنر و … اما این برای شروع کار خوب است و تا مراحلی هم ما را به جلو می‌برد اما اگر استمرار و پشتکار چاشنی کار نباشد صددرصد همین استعداد ذاتی هم دردی را از ما درمان نخواهد کرد.

بنظرم اعتماد بنفس و خودباوری که باعث ساختن شخصیت قوی میشود، اگر نباشد هر استعدادی هم داشته باشیم هیچ وقت بالفعل نخواهد شد.

به قول استاد عباس منش عزیز “همه ما انسانها یک سیستم عصبی داریم پس اگر یک نفر توانسته کاری انجام دهد همه افراد می‌توانند به شرط اینکه مانند او باور و عمل کنن.”

برای خود من بارها این قضیه ثابت شده که در یک مرحله از زندگی نتوانسته ام کاری را انجام دهم چون فکر می‌کردم من توانایی آن کار را ندارم اما وقتی فشار روم بوده و به خودم تعهد دادم که انجام دهم توانستم و نتایج خوبی گرفتم. پس برای من صددرصد تلاش و پشتکار و استمرار از استعداد مهمتر است.

مهارتی که فکر می کنی در آن استعدادی نداری یا متقاعد شده ای که  به درد انجام آن کار نمیخوری را انتخاب کن…

من همیشه فکر میکنم به درد کار فروش نمیخورم چون اصلا بلد نیستم در قبال ارزشی که می‌سازم پول درآورم. هنوز قضاوت دیگران برایم مهم است. هنوز به جای آنها فکر میکنم و نتایجی میگیرم که مانع میشود بتوانم برای کاری که زحمت میکشم دستمزدی بگیرم . در اکثر مواقع حاضرم ضرر کنم اما سنگینی این فکر که دیگران در ذهن خودشان چه می‌گویند روم نباشه. به عنوان مثال بعد از بچه دار شدن که به اجبار خانه دار هم شدم تصمیم گرفتم از نظر مالی تاحدی مستقل شوم . چون به کار شیرینی و کیک هم علاقه مند بودم از اطرافیان و دوستان گه گاه سفارش میگیرم اما در 90 درصد مواقع حتی هزینه مواد اولیه هم نگرفتم و هر زمان صحبت شده خودم گفتم چیز زیادی نشده و مهم نیست و متاسفانه کم کم هم انگیزه برای کار را از دست دادم چون شده کاری پرزحمت بدون درآمد و همین عامل باعث شده که من باز به برگشت به کار کارمندی و برای دیگران کار کردن فکر کنم. هر چند میدانم با این شرایط اصلا به نفع من نیست که با دوتا بچه کوچک باز بخواهم تمام وقت بیرون از خانه باشم و حتما کار بایستی پاره وقت و بدون اجبار به رفت و امد باشد و بهتر است من در منزل کار کنم. اما روی این باورهای مخرب و عدم خودباوری و مهم بودن قضاوت دیگران هم بایستی کار کنم.

حتما از امروز سعی خواهم کرد به حرف استاد عمل کنم و پیشرفت هایی که در مورد این قضیه داشتم یادداشت کنم تا بتوانم بر یکی دیگر از باورهای مخرب خود غلبه کنم.

سپاسگزار خداوند مهربان ، استاد عزیز و همه دوستان گرامی که تجربیات خود را به اشتراک می‌گذارند هستم.