ماجرای این فایل تجربه خانم همسایه‌مان درباره تلاش او برای تغییر یک فرد دیگر است. او تلاش کرده بود تا فرشته نجات پسر ۱۹ ساله برادر همسرش بشود تا به اصطلاح آینده اش خراب نشود.
لذا وقتی احساس می‌کند که این پسر برنامه‌ای برای آینده‌اش ندارد، با شور و شوق تصمیم می‌گیرد وارد ماجرا شده و این فرد را هدفمند و سپس موفق نماید. لذا از برادر همسرش می خواهد تا پسرش را از نیویورک به خانه آنها بفرستند تا این پسر بتواند در محیط آرام و امن خانه‌ی او، بدون دغدغه و نگرانی، هم بر هدفی که آنها برایش تعیین کرده بودند متمرکز شود و هم از محیط منفی و تفکرات منفیِ اطرافیانش دور بماند.
اما پس از گذشت دو ماه، متوجه می شود که همه زحماتی که برای آماده ساختن این پسر جوان، چه از لحاظ روحیه و انرژی مثبت و چه به لحاظ کمک های علمی به او، به هدر رفته و در امتحان ورودی قبول نشده است.
و بدتر از همه اینکه متوجه می شود که درست است ظاهرا این پسر از نیویورک به فلوریدا آمده بود و از محیط منفی خانه دور شده بود، اما در طول روز که خانم و آقای همسایه سر کار بودند، کل زمان این پسر، به جای تمرکز بر مطالعه، به صحبت تلفنی با همان افراد و محیط منفی ای می‌گذشته که قرار بوده از آنها دور بماند.
در نهایت نیز این پسر جوان، طلبکارانه و ناراحت از اینکه آنها وقتش را تلف کرده‌اند، خانه آنها را به قصد نیویورک ترک می کند.
همسایه ما ناامید و ناراحت بود زیرا نه تنها نتوانسته تغییری در زندگی این جوان ایجاد کند، بلکه در نهایت رابطه آنها نیز به کدورت انجامیده بود.
قطعا خیلی از ما به خاطر عدم درک قوانین زندگی، این تجربه را داشته ایم.
باید قبول کنیم که هرگز نمی توانیم فردی را تغییر دهیم که هنوز آماده ایجاد تغییر نیست.
ما هیچ قدرتی برای تبدیل یک فرد معتاد به فردی سلامت، نداریم در حالی که خود او آماده نیست.
ما هیچ قدرتی برای تبدیل یک فرد فقیر، به فردی ثروتمند نداریم، حتی اگر تمام ثروت مان را به او تقدیم کنیم.
ما هیچ قدرتی برای تبدیل یک فرد بیمار به فردی سلامت، نداریم وقتی به شدت بر بیماری های مختلفی متمرکز شده است.
ما هیچ قدرتی برای خوشحال کردن فردی که سالهای متمادی، بر نکات منفی هر موضوعی متمرکز شده، نداریم، حتی اگر بهشت را به او نشان دهیم.
باید بپذیریم که هر فردی تنها خودش توانایی تغییر خودش را دارد و تا زمانی که آماده پذیرش این تغییر نشود، هر اقدامی نه تنها بیهوده است، نه تنها ما را ناامید و از مسیر اهداف مان دور می کند، بلکه آن فرد را نیز از موفقیت مدِ نظرِ ما، دورتر می سازد.
بنابراین اگر این قانون را درک کنیم که: مشکلات، تنها تضادهایی هستند برای شناساندن خواسته های واقعی ما و فرصتی برای جهت دادن به اهداف زندگی مان،
و مهم تر از همه، اگر بتوانیم افراد درگیر مشکلات را به عنوان افرادی ببینیم که در مرحله برخورد با تضاد و شناسایی خواسته های واقعی شان هستند، نه تنها به خودمان اجازه می دهیم تا شادتر زندگی کنیم، بلکه به آن افراد نیز اجازه می دهیم تا با برخورد با تضادها و تجربه تضادها، خیلی سریع تر، راهشان را پیدا و به سمت خواسته های شان هدایت بشوند.
این قانون جهان است و باید این مسئله را به عنوان بخشی از مسیر هدایت آن افراد به سمت خواسته های شان، بپذیریم. زیرا همه ی ما به یک اندازه به خداوند، به عنوان منبع رحمت، ثروت و برکت نزدیکیم و به یک اندازه، امکان دریافت حمایت و هدایت او را داریم.
اما باید مراحل آماده شدن برای دریافت این حمایت و هدایت را بگذرانیم…
سید حسین عباس منش
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD284MB24 دقیقه
- فایل صوتی همه ما به یک اندازه به نعمت ها دسترسی داریم22MB24 دقیقه
سلام به پروردگار هدایت کننده به راه راست💕
سلام به استاد عزیزم💙
سلام به مریم خوبم❤️
سلام به دوستانم💚
ممنونم از مطالبی که در هرکدام از فایل ها مطرح میشه.
هر کدومشون به تنهایی می‌تونه کلید یه مسئله ای برای ما باشه که ممکنه مدتی معظلمون شده باشه و چقدر گشودگی به آگاهی های جدید لذت بخشه .
من بارها به درس فایل امروزم رسیده بودم.
تا همین سال پیش خیلی ظلم ستیز بودم،الانشم باید مراقب خودم باشم که جوگیر نشم.
تجربه ای که دارم مربوط به کسی بود که از طرف افراد دیگه مورد بی احترامی و توهین قرار می‌گرفت شرایط ایشون برای من ناراحت کننده بود،با‌من دردو دل میکرد، ازش پشتیبانی کردم، ازش خواستم تغییر رویه بده و حداقل اون محل رو ترک کنه،من گاها از آزار دیدنش برافروخته میشدم و ممکن بود چند ساعت احساسم درگیر باشه میخواستم اجازه نده که‌آزارش بدن و مورد بی احترامی قرار بگیره.
تا اینکه تازگی متوجه شدم ایشون همون رویه رو داره و به من گفت که تو باعث شدی من با اونها درگیر بشم ،من راضی هستم.
اونجا فهمیدم که تازه کجای کارم..
خیلی به فکر رفتم ،یه لحظه به خودم گفتم میشه به من بگی به تو چه ارتباطی داره ،انگار ایشون که از مسئله شون رضایت کامل دارن.
چون با آموزه های استاد و قبلترم با مدارها آشنا شدم،متوجه شدم چرا زمان و انرژی خودم رو باید جایی صرف کنم که هیچ نتیجه ای ندارد و از همه مهمتر ایشون اصلا در رابطه با این موضوع
به استیصال نرسیدن
خسته نشدن،
وقتش نشده بیدار بشه
شاید مثلا از تعریف کردن و مظلوم نمایی لذت میبره.
واقعا نمیدونم…
اما من
همون انرژی که باید برای تغییر خودم بذارم رو دارم دور میریزم.
در گذشته م اینجور بودم که اگر من به یک آگاهی میرسیدم باید خب اینو به همه اعلام میکردم و دنیا رو باهاش بیدار میکردم.
تا به خودم گفتم عزیزکم، میشه نقشتو بدونم ؟
میشه بری کنار و بذاری خدا خودش بیاد برا مخلوقاتش خدایی کنه؟
همون طور که خودت هم نسبت به بی نهایت آگاهی که در جهان وجود داره ناآگاهی
آماده پذیرشش نیستی
آماده دریافتش نیستی
اصرار رو رها کن ،دست از لجاجت بردار.همه رو ببین ،شرایطشونو ،
اما قضاوتشون نکن ،احترام بذار به انتخابشون.
حتا ممکنه ایشان که هنوز جریان و روال گذشته شون رو دارن بزودی آگاه بشن و از تمام مردم هم جلو بزنن .
چرا فکر میکنی قدرت تغییر عالم رو داری؟
دسترسی تمام ما به منبع انرژی کائنات درهرآن و هر لحظه ست .
به اندازه دسترسی ما به اکسیژن که اگر جلوی بینی و دهان خودمونو رو نگیرم امکان تنفس هست.
وقتی کسی گرسنه نشده چجوری می‌خوام قانعش کنم و بهش بچسبم که باید الان چیزی بخوری ،اون میل نداره،اگر بخوره هم ممکنه بالا بیاره ،نمیتونه هضمش کنه،چرا باور نکنم که هرکس یک چراغ هدایتگر توی قلبش داره که خدا براش قرار داده؟
خب فهم این موضوع برای من به اتلاف انرژیم کمک می‌کنه.
اینکه زندگی کنم و اجازه بدم بقیه هم انتخاب خودشون رو داشته باشن.
الان من خودم در محیطی زندگی میکنم که در کنارم انسانهای بسیار نازنینی هستن ،اما ابدا به این آگاهی‌ها مشتاق نیستن ،منم فایلهای استاد رو بدون هندزفری گوش نمیکنم.
هم محیط خونه م، هم همکارانم سرکار .
تجربه شو دارم که مورد تمسخر واقع شدم.
من سکونی و آرامشی که سراسر وجودمو با این آموزه ها سرشار می‌کنه با چیزی عوض نمیکنم و همین.
خب حالا من بیام جلوی بقیه با صدای بلند گوش بدم ،با اونها بجنگم وقت بذارم ،که متقاعدشون کنم.
چی میشه؟
هم احساسم بد میشه ، هم اونها رو ناراحت میکنم.
و طبق مدارها از خواسته هام دور و دورتر میشم.
و از هدفم که حال خوب برام مهم ترینه می مونم.
تا قبل این نا آگاهانه نقش خدایی برای خودم قائل بودم ،حال اونکه خداوند هم اونقدر صبوره که اجازه میده افراد انتخاب و اختیار خودشون رو داشته باشن.
مشابه این چنین رفتارهایی رو در مادرها ی زیادی هم دیدم که کنترل گری بسیاری رو درس خواندن و سایر عادتهای بچه هاشون دارن ،با لجاجت و دعواهای مداوم از قاطعیت خودشون کم میکنن ،رابطه با فرزندشان خراب میشه و اهمیت موضوع ازبین میره.
تمام ما در هر لحظه به بهترین کاری که از دستمون بر میاد مشغولیم.
سرعت پیشرفت و هدف هر کس و جایگاه هرکس هم قابل تغییر هست.
من برای تغییر باور های خودم چقدر دارم وقت میذارم خیلی اوقات عاجز می مانم و از اشتباهات تکراریم متعجب میشم و بازم خودم رو میپذیرم ،حالا این خودم هستم .چطور میتونم بقیه رو تغییر بدم که کوچکترین قدرتی درش ندارم.
بله اگر اونقدر بر خودم متمرکز شدم که تغییرم علاوه بر خودم بقیه رو هم شگفت زده کرد ،میتونم الگوی خوبی باشم.
بعلاوه الآنم الگوهای نازنین کمی در جهان نبودن و نیستن ولی عده ی کمی هستن که به سفر تغییر تن میدن.
چرا به خودم اجازه میدم بجای اینکه هر لحظه و هر آن مشاهده گر خودم باشم قضاوت گر بقیه بشم ،حال اون که شاید چیزی که تو از دیگری میبینی نسخه ی بهبود یافته ی دیروزش باشه.
پس بهش اجازه بده مسیرش رو بره و تکامل پیدا کنه .با دخالت ها و صحبتهات فقط از آگاهی هر لحظه ت دور میشی.
اون بخش از صحبتهای استاد رو بسیار دوست داشتم که دستهای بیشمار خداوند خواسته ی فرد رو بهش می‌رسونه حتا اگر ما نباشیم.
و واقعا ما نقشی بر سرنوشت دیگران نداریم.
اتمهای کربن الماس هم برای اینکه درجه خلوص برسن زمان لازم دارن.
وتعریف درستی از زندگی طبیعی :
اینکه روند طبیعی جهان ثروتمند بودن ,سلامت بودن و بهره مندیه.
اگر این چنین تجربه ای رو در حال حاضر نداری بی شک درونت رو کندوکاو کن و زمان بذار که بینهایت ارزششو داره.
استاد خوبم دوستتون دارم ممنونم🙏💕
به صبورتر شدن ،پذیراترشدن و آگاه‌تر شدنم کمک کردین.
ممنونم برای چشمهای تازه ای که بهم دادین…