همه ما به یک اندازه به نعمت ها دسترسی داریم - صفحه 4 (به ترتیب امتیاز)

سلام

در مورد موضوع این فایل الگویی دارم که میخوام توضیح بدم

تو بستگان ما دو نفر پسر عمو هستن که از بچگی با هم بزرگ شدن

نفر اول با نام فرضی حسن و نفر دوم با نام فرضی حسین

من با نگاه کردن به زندگی این دو نفر تمام قوانین تو ذهنم مرور میشه و بهتر درک میکنم که تمام اتفاقات زندگی ما فقط به خاطر باورهای ماست

الان این دو نفر در حدود 55 سال سن دارند اما با شرایط کاملا متفاوت اما وقتی ازدواج کردن برای کار به شهر دیگه مهاجرت کردن و با هم یه خونه کلنگی در پایین شهر اجاره کرده بودن و آشپزخانه و دستشویی و حمامشون مشترک بود و با هم تو یه خونه زندگی میکردند یعنی شرایط ظاهری کاملا یکسان اما افکار و باورهای حسن با افکار و خواسته های حسین فرق میکرد

چند سال بعد حسن به شهر خودش برگشت و مغازه قصابی زد و حسین تو همون شرکت موند و به کارگری ادامه داد ( تغییر مدار )

به ظاهر همه میگفتن حسن اشتباه کرد که کارش را از دست داد اما حسن در ذهن خودش آرزوهای بزرگی داشت و روز به روز تو کسب و کار خودش پیشرفت کرد تا چند سال دیگه از نظر مالی وضعش خیلی از حسین بهتر شد و حسین چون دیده بود که دیگران و خودش با تلاش فیزیکی به جایی نرسیدن و قانون ذهن را نمی‌دانست همیشه حسن را مورد انتقاد قرار میداد که این تو کارش دزدی می‌کنه تو ترازو کم فروشی می‌کنه که اینجوری وضعش بهتر شده وگرنه از راه درست که کسی رشد نمیکنه( نگاه تنفر به ثروتمندان و پول) تفاوت باور افراد فقیر و ثروتمند

حسین همیشه از حسن انتقاد و بدگویی میکرد اما حسن اصلا وقت نمی‌کرد در مورد کسی حرف بزنه سرش فقط تو کار خودش بود و رشد دادن جهان

موضوع اصلی که مربوط به این فایل میشه اینه که حسن یه پسر 20 ساله داشت که مسیر بیراهه را انتخاب کرده بود و همیشه یه مشکلی برای پدرش درست میکرد تا جایی که حدود سال 93 این پسر 80 میلیون بدهی درست کرد و همیشه طلبکاران جلو در پدرش بودن اما ایشون هیچ وقت نخواست بر خلاف قانون کاری را انجام بده حتی در مورد تنها پسرش و بخواد حمایتش کنه و مدتی بعد پسره به تهران رفت تا از دست طلبکاران دور بشه و جهان خیلی راحت فرزند ناصالح را از پدرش دور کرد( تفاوت مدار)

حسن خیلی راحت میتونست بدهی پسرش را بده اما چون ناخودآگاه قانون را درک کرده بود هیچ کاری برای بدهی پسرش انجام نداد چون میدونست اگه این بدهی را بده صددرصد فردا بدهی بزرگتر و مسیر بدتری را خواهد رفت و اگه پسرش میخواست تغییر کنه به راحتی میتونست بدهی خودش را بده و به ثروت و موفقیت برسه مثل پدرش که از بدترین شرایط مالی و خانوادگی به این ثروت رسیده بود

یکی دو سال بعد خبر مرگ پسر حسن را دادن و علت مرگ هم مشخص نشد و طبق قانون جهان شخصی که نخواد تغییر کنه اگه پدرش و تمام دنیا هم جمع بشن و تمام ثروت جهان هم در اختیارش بزارن باز هدایت نخواهد شد و این را پدرش میدونست و هیچ موقع خودش را فدای فرکانس های نامناسب پسرش نکرد و تسلیم قانون بدون تغییر خداوند شد

اما آدمهایی که قانون را درک نکردن میگفتن اگه حسن بدهی پسرش را میداد این وضعیت پیش نمیومد و پسرش رشد میکرد و همه ازش انتقاد میکردن اما این آقای حسن که واقعا قانون را خوب درک کرده به هیچ عنوان احساساتی عمل نکرد و تسلیم قوانین خداوند شد

الان هم خیلی شاد و قدرتمند داره کسب و کارش را ادامه میده و با این شرایطی که براش بوجود اومد اگه به قیافه حسن نگاه کنی خیلی جوانتر و سرحالتر از حسین هست و فعال و پرانرژی داره پول میسازه

یکی از بیزینس هاش خرید و فروش ملک هست ایشون چند سال پیش یه زمینی خرید 3 میلیارد و فروخت 16 میلیارد تو یه شهری که اندازه یه روستا بیشتر نیست و همین حسین چند روز پیش بود صحبت میکرد می‌گفت حسن دست به خاک میزنه براش طلا میشه نمی‌دونم دلیلش چیه و همیشه هم از بی خدا بودن و بد بودن حسن حرف میزنه اما نمیدونه که خدا تو حرف نیست خدا تو قرآن خواندن نیست خدا تو کربلا و روضه خوانی نیست

خدا تو عمله شخص نمایان میشه

خدا تو ایمان شخص نمایان میشه

خدا تو تلاش و حرکت شخص مشخص میشه

خدا تو صوت زیبای قرآن و درست تلفظ کردن کلمات قرآن نیست خدا تو عمل کردن به آیات و دستورات قرآنه

حسن به اندازه خودش به قرآن عمل می‌کنه که این نتایج را گرفته

پسر حسن تو مدارش نبود و ازش دور شد و حسن میدونست که نمیتونه هیچ کاری برای پسرش انجام بده

حسن الان دو تا داماد داره که اونها هم از یه روستا و تو خانواده ای فقیر بزرگ شده بودن اما الان بهترین موقعیت را دارن بیشتر کسب و کار دست این دو نفره صبح زود تو کشتارگاه گوسفندها را ذبح میکنن کارهای دامداری را انجام میدن مغازه را باز میکنن بدون اینکه با کسی کاری داشته باشند سرشون فقط تو کار خودشونه

و قانون مدار اینجا مشخص میشه که کبوتر با کبوتر باز با باز خواهد بود و حسن دو تا برادر و یه خواهر هم داره که اونها هم مسیر خودشون را رفتن و وضعیت مالی پایین و با بدبختی دارن زندگی میکنم و حسین همیشه میگه اگه حسن آدم درستی بود دست خواهر برادرای خودشو می‌گرفت دیگه نمیدونه که اگه حسن تمام دارایی خودش را بده به یه فرد فقیر اون شخص چند سال دیگه باز برمیگرده به همون وضعیت قبلی و اگر خود اون شخص فقیر بخواد موفق و ثروتمند بشه هیچ نیازی به کمک حسن نیست همچنان که کسی هم به حسن کمک نکرد نه ارثی بهش رسید پدرش یه آدم فقیر فقیر بود و نه گنج پیدا کرد حسن با باورهاش و طرز نگاه متفاوت به مسایل به ثروت رسید و هر کسی دیگه هم می‌تونه به این موفقیت برسه

الان حسن آقا یه خونه داره 5000 متر با سرایدار و نگهبان تو چند تا شهر خونه داره باغ و ویلا داره چند تا ماشین داره و دارایی‌های دیگه که من خبر ندارم خودش هم شاد و سرحال هر روز هم داره جوونتر میشه و آقا حسین با این افکار و باورها الان تو یه خونه 40 متری داره زندگی میکنه

من وقتی به زندگی این آدم نگاه میکنم میبینم هیچ احساسی تو قانون جهان نیست تمام اتفاقات دقیقا داره طبق قانون رخ میده و هیچ کسی نمیتونه تو زندگی کسی تغییر ایجاد کنه مگر خود فرد