آن زمان که در بندرعباس بودم، قبل از اینکه بخواهم برنامه هایم را به صورت جدی شروع کنم، بزرگترین نگرانی ام درباره سخنرانی این بود که، مبادا فردی سوالی بپرسد که آن لحظه پاسخش را ندانم!
اما حسی بسیار واضح در درونم، به من گفت:
اصلاً نگران نباش. پاسخ ها به موقع برایت خواهند آمد. آنگاه به من گفت که تنها وظیفه ام اشاعه توحید است و به من اطمینان داد که “بقیه اش با اوست:
جواب سوالات، آماده سازی شرایط، آوردن ثروت و نعمت به زندگی ام و … همه و همه با اوست. جالب است که همیشه، بهترین و کاملترین پاسخ های من به سوالات، دقیقاً روی استیج یا حتی درست در لحظه ضبط فایل بوده است.
من این حس، انرژی، خدا یا هر آنچه می نامیمش را باور کردم.
آن زمان که از من خواست که آرام باشم و فقط شروع کنم و هدایتم با اوست، به یقین هدایت شدم و همه چیز در زندگی ام با او معنا یافت.
اینجا در آمریکا، هرگاه از من می پرسند دین شما چیست؟ پاسخی جز این ندارم که: یکتاپرست هستم. چون نمی توانم این انرژی را در قالب هیچ نام یا فرقه ای جای دهم. چون انتخاب کردم تا به قول قرآن، پیرو آیین ابراهیم باشم که موحد بود و مشرک نبود.
به نظرم بهترین نگاه به خداوند، همان نگاه خالص و توحیدی ابراهیم به این انرژی است. نگاهی که فارغ از هر فرقه و پیرو، خودش بود و خدای خودش.
وقتی به زندگی ابراهیم می نگرم، نگاه پر از یقین ابراهیم به این نیرو را در جای جای زندگی اش می بینم:
از ورود به آتش، رها کردن همسر و فرزندش در بیابان تا قربانی کردن فرزندش…
نگاهی که یقین دارد باید توکل کرد و قدم ها را برداشت. هدایت به موقع می آید و قدم های بعدی گفته می شود.
نگاه ابراهیم به من فهماند که خداوند همه چیز است. من، تو، نظم جهان، قوانین هستی و همه آنچه هست خواه آن را خوب می دانیم یا نه، همه و همه شکلی است از انرژی ای که خدا نامیده ایم.
خداوند به شکل هر آنچه در ذهنت بسازی، وارد زندگی ات می شود، همانگونه که به شکل باورهای سلیمان نبی، برایش خدایی وهاب شد و در قالب قدرت و ثروت، وارد زندگی اش شد. همانگونه که برای ابراهیم، از آتش تبدیل به گلستان شد.
خداوند مثل آبی است که به شکل ظرف باورهای تو در می آید. باید ببینی چه ظرفی برای او ساخته ای؟!
زیرا می تواند ظرفی باشد در قالب خانه ای زیبا، سفری رویایی به زیباترین نقاط دنیا، خودرویی با امکانات عالی، رابطه ای توام با عشق و مودت، سرمایه گذاری هایی سود آور، سلامتی و آرامش و همه چیزهای خوب
یا بر عکس، نگرانی هایی مثل اجاره خانه، قسط، بدهی، روابط نامناسب، بیماری های مختلف و…
حال که خداوند همه چیز است، می خواهی برای تو چه شکلی داشته باشد؟
ثروت باشد یا فقر؟ درمان باشد یا درد؟ عشق باشد یا نفرت؟ آسان باشد یا سخت؟
بپذیر، ایمان بیاور که هیچ محدودیتی برای این خدا نیست. بدان خدا چیزی جدا از ما نیست و درگیر هیچ قالب و واژه ای نباش.
هرچه بزرگتر فکر کنی، هرچه باورهای قدرتمند کننده تری درباره ثروت، سلامتی، روابط زیبا و… بسازی، این انرژی به شکل زیباتری وارد زندگی ات می شود و به همان میزان، نگرانی هایت را کمتر، آرامش ات را بیشتر و جهانت را زیباتر می نماید.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»721MB50 دقیقه
- فایل صوتی رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»46MB50 دقیقه
خدایااااااا شکرت بخاطر این همه خوبی
واقعا چه لذتی داره خوندن این همه مطالب خوب و مفید که اینجا نوشته میشه…
واقعا ممنون از همگی بخاطر اینکه وقت میذارین این همه مطلب مینویسین تا حالمون بهتر شه..
بعضی از بچه ها از اتفاقات زندگی خودشون برامون مینویسین از تجربیاتشون که واقعا لذت داره اینجور داستانارو خودن…
دم همتون گرم…
بنام یکتای بی همتا
دوباره سلام
دوباره آروزی شادی ثروت موفقیت زیبایی و کلی آرزوهای خوب دیگه برای همگی…
اصلا یادم نبود به سوال این هفته جواب بدم تا الان که توی تلگرام دوباره سوال این هفته یادآوری شد.تصمیم گرفتم منم جواب بدم.اولش به این فکر کردم که من تا الان توی سایت جوابای هر سوالی رو که میخونم یا جوابایی رو که خودمم میذارم مضمون همشون شبیه هم هست. هرسوالی که توی سایت میشه نتیجه همه جوابا این میشه که باورای ما مشکل داره . یعنی جواب همه سوالا میشه تکراری یعنی جواب همه چی میشه باور باور و باور. به خودم گفتم بذار این دفعه یه جور دیگه جواب بدم یعنی متفاوت از بقیه و متفاوت از روزای قبل یعنی در مورد باور حرف نزنم..
نشستم چند دقیقه خوب به سوال فکر کردم که واقعا چرا؟؟؟
جالب بود هرچی باخودم فکر کردم هرچی بالا پایین زدم هرچی کلنجار رفتم واقعا کلمه بهتر از باور پیدا نکردم. یعنی اخرش تسلیم شدم چون بازم رسیدم به باور. نتونستم چیزی رو جایگزین باور کنم.اخرش به این نتیجه رسیدم که همه چی به باورای غالب ذهن بستگی داره..
چقد قشنگه کلمه باور..
من فکر میکنم واقعا همه چیز ما بستگی به باورامون داره.
چرا دوران اوج یه ورزشکار بین سن 25 تا 30 تعیین شده؟؟
بنظر من چون اکثر ما زندگی رو بین همین سن،یعنی بین 20 تا 30 سال خلاصه میکنم. فکر میکنم فقط توی همین دوره چند ساله میتونیم از زندگی لذت ببریم.
اکثر ما فکر میکنیم البته نه تنها فکر میکنیم بلکه باور داریم تا سن 20 سالگی که هنوز بچه ایم و هیچی حالیمون نمیشه و از سن 30 به بعدم دیگه میفتیم توی سراشیبی زندگی یعنی از سن 30 یا 35 به بعد هرجا که باشیم روی هر قله ای که باشیم شروع میکنیم به پایین رفتن..
ما زندگی رو فقط دوره جوونی میدونیم. ما حتی دوره جوانی رو برا خودمون اینقد کوتاه در نظر میگیریم که حتی فرصت نمیکنیم این دوره رو تجربه کنیم یعنی ما میایم کل زندگیمون رو خلاصه میکنیم توی دوره جوانی بعد این دوره رو اینقدر کوتاه در نظر میگیریم که میشه گفت کل زندگی یه ادم میشه 10سال.
الان دارم درک میکنم از بس توی گوشمون گفتن در مورد جوانی حرف زدن که وقتی به سن 30 نزدیک میشیم کلی استرس و اضطراب میاد سراغمون واقعا فکر میکنم که دیگه زندگی تمومه در صورتی که اینجوری نیس..
دقیق نمیدونم ولی بنظر من خیلی از اونایی که به ثروت و خوشبختی رسیدن اونایی که به موفقیت به خواسته هاشون رسیدن تقریبا میشه از سن 30 به بعد بوده.واقعا اگه بشینیم فکر کنیم میبینیم به از سن 30 هنوز کلی میتونیم زندگی کنیم میتونیم کلی لذت ببریم میتونیم کلی آرزو کلی خواسته کلی هدف داشته باشیم..
میتونم بگم ما ادما چون کل زندگیمون رو توی یه دوره 10 یا 15 ساله خلاصه کردیم یعنی باورش کردیم پس توی همه زمینه های زندگی همین باورو داریم یعنی بهترین دوره زندگیمون بهترین دوره ورزشی مون بهترین دوره درس و یادگیری بهترین دوره کار و شغلمون یا حتی بهترین دوره ازدواج و یا هر چیز دیگه ای توی همین سن میتونه باشه.
پس اگه یه ورزشکار اوج دوران ورزشی خودشو توی این سن میدونه برا اینه که نگاهش به زندگی خیلی کوتاه و محدوده. پس همه چی به باورمون به خودمون به باورمون به زندگی بستگی داره..
در آخر میتونم بگم ما خودمون داریم به خودمون ظلم میکنیم. اینقد که خودمونو محدود میکنیم اینقد که دور خودمون یه خطی کشیدیم و خودمونو توش زندانی کردیم اخرشم توی این زندانی که براخودمون ساختیم میمیریم.
پس بیایم کمک کنیم به همدیگه ازین محدودیت ازین زندان خودساخته بیایم بیرون..
و اخرش میگم همه چی میشه “باور و نگاه ما به زندگی”
ممنون از همتون .به امید روزای خوب تر، شادتر و موفق تر.
سلام
ممنون که وقت گذاشتی خوندی.
امیدوارم مفید باشه.
مختصر و مفید….
عالی بود……دمت گرم
تشکر..
امیدوارم مفید باشه