آن زمان که در بندرعباس بودم، قبل از اینکه بخواهم برنامه هایم را به صورت جدی شروع کنم، بزرگترین نگرانی ام درباره سخنرانی این بود که، مبادا فردی سوالی بپرسد که آن لحظه پاسخش را ندانم!
اما حسی بسیار واضح در درونم، به من گفت:
اصلاً نگران نباش. پاسخ ها به موقع برایت خواهند آمد. آنگاه به من گفت که تنها وظیفه ام اشاعه توحید است و به من اطمینان داد که “بقیه اش با اوست:
جواب سوالات، آماده سازی شرایط، آوردن ثروت و نعمت به زندگی ام و … همه و همه با اوست. جالب است که همیشه، بهترین و کاملترین پاسخ های من به سوالات، دقیقاً روی استیج یا حتی درست در لحظه ضبط فایل بوده است.
من این حس، انرژی، خدا یا هر آنچه می نامیمش را باور کردم.
آن زمان که از من خواست که آرام باشم و فقط شروع کنم و هدایتم با اوست، به یقین هدایت شدم و همه چیز در زندگی ام با او معنا یافت.
اینجا در آمریکا، هرگاه از من می پرسند دین شما چیست؟ پاسخی جز این ندارم که: یکتاپرست هستم. چون نمی توانم این انرژی را در قالب هیچ نام یا فرقه ای جای دهم. چون انتخاب کردم تا به قول قرآن، پیرو آیین ابراهیم باشم که موحد بود و مشرک نبود.
به نظرم بهترین نگاه به خداوند، همان نگاه خالص و توحیدی ابراهیم به این انرژی است. نگاهی که فارغ از هر فرقه و پیرو، خودش بود و خدای خودش.
وقتی به زندگی ابراهیم می نگرم، نگاه پر از یقین ابراهیم به این نیرو را در جای جای زندگی اش می بینم:
از ورود به آتش، رها کردن همسر و فرزندش در بیابان تا قربانی کردن فرزندش…
نگاهی که یقین دارد باید توکل کرد و قدم ها را برداشت. هدایت به موقع می آید و قدم های بعدی گفته می شود.
نگاه ابراهیم به من فهماند که خداوند همه چیز است. من، تو، نظم جهان، قوانین هستی و همه آنچه هست خواه آن را خوب می دانیم یا نه، همه و همه شکلی است از انرژی ای که خدا نامیده ایم.
خداوند به شکل هر آنچه در ذهنت بسازی، وارد زندگی ات می شود، همانگونه که به شکل باورهای سلیمان نبی، برایش خدایی وهاب شد و در قالب قدرت و ثروت، وارد زندگی اش شد. همانگونه که برای ابراهیم، از آتش تبدیل به گلستان شد.
خداوند مثل آبی است که به شکل ظرف باورهای تو در می آید. باید ببینی چه ظرفی برای او ساخته ای؟!
زیرا می تواند ظرفی باشد در قالب خانه ای زیبا، سفری رویایی به زیباترین نقاط دنیا، خودرویی با امکانات عالی، رابطه ای توام با عشق و مودت، سرمایه گذاری هایی سود آور، سلامتی و آرامش و همه چیزهای خوب
یا بر عکس، نگرانی هایی مثل اجاره خانه، قسط، بدهی، روابط نامناسب، بیماری های مختلف و…
حال که خداوند همه چیز است، می خواهی برای تو چه شکلی داشته باشد؟
ثروت باشد یا فقر؟ درمان باشد یا درد؟ عشق باشد یا نفرت؟ آسان باشد یا سخت؟
بپذیر، ایمان بیاور که هیچ محدودیتی برای این خدا نیست. بدان خدا چیزی جدا از ما نیست و درگیر هیچ قالب و واژه ای نباش.
هرچه بزرگتر فکر کنی، هرچه باورهای قدرتمند کننده تری درباره ثروت، سلامتی، روابط زیبا و… بسازی، این انرژی به شکل زیباتری وارد زندگی ات می شود و به همان میزان، نگرانی هایت را کمتر، آرامش ات را بیشتر و جهانت را زیباتر می نماید.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»721MB50 دقیقه
- فایل صوتی رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»46MB50 دقیقه
سلام به همه دوستان عزیز❤
در رابطه با سوال استاد این توضیحات به ذهنم رسید امیدوارم واسه همه مفید باشه.
سن ورزشی ما نداریم سن رو خودمون تعیین میکنیم خیلی از افراد رو ما میبینیم که تو سن ۶۰ سالگی کاملا سرحال و سالمن و همه چی‌میخورن تغذیه خاصی رو رعایت نمیکنن ولی کاملا سالمن افرادی هم هستن که از ۴۰ سالگی‌به بعد درگیر‌مشکلات بدنی بیماری میشن و این ربط نداره به سن و سال چون اگه ربط داشت باید همه تو ۴۰ سالگی بدنشون سالم باشه یا همه تو ۶۰ سالگی‌درگیر بیماری‌باشن ولی این اتفاق نمیوفته بهترین چیزی که باهاش میشه فهمید چه چیزی اصل اینه که چیزهایی که اصل هستن قانون هستن نتیجه یکسانی برای همه دارن بدون استثنا مثلا قانون جاذبه زمین اصل چون هر کسی تو هر جای دنیا از یه ارتفاعی بپره فرقی نمی کنه کی باشه زن باشه مرد باشه پیر جوون سالم بیمار هر کی باشه کشیده میشه پایین پس نتیجه میگیریم این اصل این یه قانون ولی موردی مثل سن ورزشی یا سن سلامتی در مورد هر کسی فرق میکنه به خاطر باورهایی که داره خیلی ها از بچگی این باور تو خانواده داشتن که بدن قوی دارن پدرش دیده برادرهاش دیده که بدنشون قوی اونا بارها گفتن که ما بدنمون همیشه قوی بوده این باور براش ساخته میشه منم اینطوری میشم در اینده ولی پیش میاد تو همین خانواده ها یکی از بچه ها ضعیف میشه در اینده قوی نیست خب اگه این اصل بود همه از یه پدر و مادرن چرا یکی از بچه ها بدنش قوی میشه یکی دیگه ضعیف میشه حالا این موضوع در مورد ورزش هم هست کسی که باورش اینه بدن من قوی توانایی بدن من بالاس همین تجربه میکنه اصلا دقت کردین که روند نزولی و پسرفت توی هر چیزی از زمانی اتفاق میفته که ما تمرکزمون منفی میشه و میره رو ناخواسته به فرض زمانی خیلی مریض میشیم که خیلی داریم روش تمرکز میکنیم تصور میکنیم سرما خوردیم رفتیم پیش دکتر قرص و دوا بهمون داده مصرف کنیم.
بازیکنایی که روند روبه رشدشون متوقف میشه وارد این فضای فکری شدن که من دارم پیر میشم دارم ضعیف میشم دیگه مثل سابق نیستم مثلا یه بار پیش میاد از یه بازیکن دیگه تو دویدن عقب میفتن ده نفر میان میگن دیگه داری پیر میشی دیگه داری قدرتت رو از دست میدی و اون فرد این ورودی های منفی رو دریافت میکنه توجه میکنه و ارام ارام باورهای تضعیف کننده تو وجودش ساخته میشه وارد فضای مقایسه میشن خودشون با افرادی که دارن بهتر عمل میکنن مقایسه میکنن و بعد به این نتیجه میرسن که دیگه دورانشون به سر اومده در صورتی که خیلی افراد رو هممون دیدیم که تو سنین بالا وارد ورزش شدن و قهرمان شدن چند نمونش پایین مثال میزنم:
۱ ساچل پیج : او را به عنوان اسطوره ورزش بیسبال می‌شناسند. پیج متولد سال ۱۹۰۶ است. او در ۱۹۸۲ در گذشت. وی در ۴۲ سالگی اولین قهرمانی خود در رقابتهای mba (بالاترین سطح ازمسابقات بیسبال) را جشن گرفت. پیج راست دست بود و حتی تا ۴۷ سالگی هم در عضویت تیم باشگاهی سنت لوییز بروانز بود. البته آخرین بازی رسمی او در سن ۶۰ سالگی انجام شد. ۲ استنلی میتوس: پیرمرد دنیای فوتبال در سال ۱۹۱۵ به دنیا آمد و در فوریه سال ۲۰۰۰ زمانیکه ۸۵ ساله بود درگذشت. فوتبالیست انگلیسی فقط در دو باشگاه استوک سیتی و بلک پول فعالیت داشت و آخرین فصلی که به بازی رسمی پرداخت به فصل ۱۹۶۴ و ۱۹۶۵مربوط می‌شود که در آن زمان ۵۰ ساله بود! در فوتبال امروز جهان تیری‌آنری با ۳۷ سال سن مسن‌ترین فوتبالیست محسوب می‌شود و قصد دارد همین فصل اعلام بازنشستگی کند اما میتوس به راحتی تا ۵۰ سالگی بازی کرد. وی دارای ۵۴ بازی ملی برای فوتبال انگلیس بود و ۱۱ گل هم با این پیراهن به ثمر رساند. ۳ پیتون مانینگ: او ستاره رقابتهای فوتبال آمریکایی بود و در سال ۱۹۷۶ متولد شد. او در ۳۷ سالگی ( سال گذشته) به قهرمانی در رقابتهای NFL رسید و چندین رکورد از جمله بیشترین امتیازگیری در زمین مسابقه را هم از آن خود کرد. او در ۳۷ سالگی بهترین مدافع تاریخ رقابتهای NFL لقب گرفت. مانینگ تقریباً یک دهه پیرتر از میانگین سنی بازیکنان فوتبال آمریکایی است. ۴ مایکل جوردن: جوردن افسانه‌ای متولد ۱۹۶۳ است و سه مرتبه اعلام بازنشستگی کرد اما برای بسکتبالیستی با قدرت بدنی و مهارتهای جوردن، بازنشستگی هیچ معنا و مفهومی ندارد. وی دارای دو مدال طلای المپیک و یک قهرمانی جهان در مسابقات بسکتبال است و دوران اوج کارش از ۳۲ سالگی یعنی زمانی که دیگر بسکتبالیستها به فکر اعلام بازنشستگی می‌افتند آغاز شد. ۵ کلی اسلاتر: اسلاتر یک موج‌سوار آمریکایی است که هرگز دست از هیجان بر نمی‌دارد. او متولد سال ۱۹۷۲ است و ۱۱ عنوان قهرمانی جهان را در کارنامه دارد اما نقطه اوج فعالیتهای اسلاتر در سن ۴۲ سالگی رقم خورد، زمانی که وی بر روی موجی بزرگ تا ارتفاع ۵۴۰ متری به پرواز درآمد. اسلاتر این رکورد جهانی را در سن ۴۲ سالگی به نام خود ثبت کرد. ۶ نیس ووات: دوچرخه‌سوار آلمانی متولد سال ۱۹۷۱ است و در رقابتهای توردوفرانس طی دو مرحله (سالهای ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ ) به عنوان نخست در بخش انفرادی رسید. ووات در ۴۳سالگی توانست در مسابقه رکوردگیری داخل سالن که طی آن دوچرخه سوار یک ساعت را بدون وقفه رکاب می‌زند، مسافت ۵۱ کیلومتر و ۱۱۰ سانتی را طی کرده و رکورد جدیدی در جهان به ثبت برساند. این رکورد برای ووات در روز تولد ۴۳ سالگی‌اش بسیار سخت و سنگین به حساب می‌آید اما او به خوبی از عهده انجام این کار برآمد.
مثال های بالا نشون میده که اصل باورهاست.
کسی که باورهای درست داره در مورد خودش و توانایی هاش به موفقیت هایی میرسه که کسی نمی تونه باور کنه رکوردهایی ثبت میکنه که کسی باورش نمیشه و میزان این موفقیت ها به اندازه ظرف اون افراد به اندازه ایه که تونستن قدرتشون رو باور کنن.
ممنونم که مطالعه کردین آروزی سلامتی و موفقیت برای همه شما عزیزان دارم❤