آن زمان که در بندرعباس بودم، قبل از اینکه بخواهم برنامه هایم را به صورت جدی شروع کنم، بزرگترین نگرانی ام درباره سخنرانی این بود که، مبادا فردی سوالی بپرسد که آن لحظه پاسخش را ندانم!
اما حسی بسیار واضح در درونم، به من گفت:
اصلاً نگران نباش. پاسخ ها به موقع برایت خواهند آمد. آنگاه به من گفت که تنها وظیفه ام اشاعه توحید است و به من اطمینان داد که “بقیه اش با اوست:
جواب سوالات، آماده سازی شرایط، آوردن ثروت و نعمت به زندگی ام و … همه و همه با اوست. جالب است که همیشه، بهترین و کاملترین پاسخ های من به سوالات، دقیقاً روی استیج یا حتی درست در لحظه ضبط فایل بوده است.
من این حس، انرژی، خدا یا هر آنچه می نامیمش را باور کردم.
آن زمان که از من خواست که آرام باشم و فقط شروع کنم و هدایتم با اوست، به یقین هدایت شدم و همه چیز در زندگی ام با او معنا یافت.
اینجا در آمریکا، هرگاه از من می پرسند دین شما چیست؟ پاسخی جز این ندارم که: یکتاپرست هستم. چون نمی توانم این انرژی را در قالب هیچ نام یا فرقه ای جای دهم. چون انتخاب کردم تا به قول قرآن، پیرو آیین ابراهیم باشم که موحد بود و مشرک نبود.
به نظرم بهترین نگاه به خداوند، همان نگاه خالص و توحیدی ابراهیم به این انرژی است. نگاهی که فارغ از هر فرقه و پیرو، خودش بود و خدای خودش.
وقتی به زندگی ابراهیم می نگرم، نگاه پر از یقین ابراهیم به این نیرو را در جای جای زندگی اش می بینم:
از ورود به آتش، رها کردن همسر و فرزندش در بیابان تا قربانی کردن فرزندش…
نگاهی که یقین دارد باید توکل کرد و قدم ها را برداشت. هدایت به موقع می آید و قدم های بعدی گفته می شود.
نگاه ابراهیم به من فهماند که خداوند همه چیز است. من، تو، نظم جهان، قوانین هستی و همه آنچه هست خواه آن را خوب می دانیم یا نه، همه و همه شکلی است از انرژی ای که خدا نامیده ایم.
خداوند به شکل هر آنچه در ذهنت بسازی، وارد زندگی ات می شود، همانگونه که به شکل باورهای سلیمان نبی، برایش خدایی وهاب شد و در قالب قدرت و ثروت، وارد زندگی اش شد. همانگونه که برای ابراهیم، از آتش تبدیل به گلستان شد.
خداوند مثل آبی است که به شکل ظرف باورهای تو در می آید. باید ببینی چه ظرفی برای او ساخته ای؟!
زیرا می تواند ظرفی باشد در قالب خانه ای زیبا، سفری رویایی به زیباترین نقاط دنیا، خودرویی با امکانات عالی، رابطه ای توام با عشق و مودت، سرمایه گذاری هایی سود آور، سلامتی و آرامش و همه چیزهای خوب
یا بر عکس، نگرانی هایی مثل اجاره خانه، قسط، بدهی، روابط نامناسب، بیماری های مختلف و…
حال که خداوند همه چیز است، می خواهی برای تو چه شکلی داشته باشد؟
ثروت باشد یا فقر؟ درمان باشد یا درد؟ عشق باشد یا نفرت؟ آسان باشد یا سخت؟
بپذیر، ایمان بیاور که هیچ محدودیتی برای این خدا نیست. بدان خدا چیزی جدا از ما نیست و درگیر هیچ قالب و واژه ای نباش.
هرچه بزرگتر فکر کنی، هرچه باورهای قدرتمند کننده تری درباره ثروت، سلامتی، روابط زیبا و… بسازی، این انرژی به شکل زیباتری وارد زندگی ات می شود و به همان میزان، نگرانی هایت را کمتر، آرامش ات را بیشتر و جهانت را زیباتر می نماید.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»721MB50 دقیقه
- فایل صوتی رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»46MB50 دقیقه
سلام به همه دوستاناینکه خیلیها ااعتقاد دارند دوران اوج ورزشکاران بین20 تا25 سالکی است یعنی اینکه عده ای هم این اعتقاد را ندارند آنهایی که این باور را دارند همین را هم تجربه میکنند وباورشان هم درست است چون جهان افراد شرایط رویدادها و…را سر راهشان قرار میدهد که باورشان را تایید کند وافرادی که به سن بعنوان عامل تعیین کننده دوران اوج اعتقاد ندارند جهان هم باور اینان را تایید میکند وافراد شرایط رویدادها و. ..سر راه اینان قرار میدهد تا باورشان تایید شود
رضاعنابتی فوتبالیستی که شروع دوران حرفه ایش از28 سالگی بود اگر ابن باور راداشت اصلا ورزش نمیکرد تا چه رسد ورزش حرفه ای وجهان هم یاری کرد وافراد وشرایطی ایجاد کرد که ایشان حتی به تیم ملی دعوت شد وسالها در سطح اول کشور بازی کرد
علی دایی که اصلا تمام نشدنی بودن یادم میاد زمانی که ایشان در تیم ملی حضور داشتند ودراواخر انتقادات زیادی ازشون میشد که سنش رفته بالا ناگهان از سوی فیفا جایزه ای وپستی و..چیزی بهش میدادن اون زمان که با این قوانین آشنا نبودم میشنیدم همه میگفتن شانس آورد ولی حالا میفهمم شانس نبوده بلکه کائنات باورهای علی دایی رو تایید میکرد که مرزی از نظر سنی برای موفقیت نمیشناخت
زمانی باور عموم این بود که یک مایل رو نمیشه زیر یک دقیقه دوید ولی یک دونده برای اولین بار این رکورد رو زد بعد از اون درفاصله های زمانی کوتاه پی درپی این رکورد شکسته شد بقول استاد بقبه دیدن که میشود
درذیل ورزشکارانی که درسنین بالا موفق به کسب افتخار شدند را ذکر میکنم
ادوین فن درسار وبوفون ومالدینی وزانتی درحدود 40 سالگی فاتح لیگ قهرمانان اروپا شدند
پانگزا سوارکار اتریشی در72 سالگی جواز حضور درالمپیک را کسب کرد
تامپسون ژاپنی در 8 المپیک شرکت کرد وآخرین آن در56 سالگی بود
اوکسانا ژیمناست کار ازبکستان در 41 سالگی جواز حضور در المپیک ر
ا گرفت
نمونه های بسیار زیادی هست که میتونید سرچ کتید وببینید
دریکی از فایلهای رایگان استاد میگفتند تمامی سلولها میرا هستند وفقط حافظه هست که میماند واین حافظه هست که بیماری نقص را منتقل میکند
پس وقتی باور کنیم ناتوان شدیم ضمیر ناخودآگاه طبق همین باور ما عمل میکند واگر باور کنیم توانا شدیم باز هم ضمیر ناخودآگاه طبق همین باور عمل میکند زیرا ضمیر ناخودآگاه قدرت استدلال ندارد هرچه را خودآگاه بپذیرد قبول میکند وچون نمایندگی خدا در وجود ماست از قدرت زیادی برخوردار است آنرا به واقعیت تبدیل میکند
اگر خودآگاه ما فبول کند که درسن 25 سالگی دوران افول آغاز میشود نا خودآگاه پذیرفته وآنرا عملی میکند
بقول استاد پذیرفتن یک باور با گفتن اینکه من دیگه فلان باور را دارم عملی نمیشه باید وقت گذاشت وکار کرد وتمرین کرد همونطور که برای یادگیری یک زبان جدید وقت وانرژی وهزینه میذارید
آرزوی سلامتی آرامش موفقیت وثروت را برای تمام دوستان دارم بدرود