آن زمان که در بندرعباس بودم، قبل از اینکه بخواهم برنامه هایم را به صورت جدی شروع کنم، بزرگترین نگرانی ام درباره سخنرانی این بود که، مبادا فردی سوالی بپرسد که آن لحظه پاسخش را ندانم!
اما حسی بسیار واضح در درونم، به من گفت:
اصلاً نگران نباش. پاسخ ها به موقع برایت خواهند آمد. آنگاه به من گفت که تنها وظیفه ام اشاعه توحید است و به من اطمینان داد که “بقیه اش با اوست:
جواب سوالات، آماده سازی شرایط، آوردن ثروت و نعمت به زندگی ام و … همه و همه با اوست. جالب است که همیشه، بهترین و کاملترین پاسخ های من به سوالات، دقیقاً روی استیج یا حتی درست در لحظه ضبط فایل بوده است.
من این حس، انرژی، خدا یا هر آنچه می نامیمش را باور کردم.
آن زمان که از من خواست که آرام باشم و فقط شروع کنم و هدایتم با اوست، به یقین هدایت شدم و همه چیز در زندگی ام با او معنا یافت.
اینجا در آمریکا، هرگاه از من می پرسند دین شما چیست؟ پاسخی جز این ندارم که: یکتاپرست هستم. چون نمی توانم این انرژی را در قالب هیچ نام یا فرقه ای جای دهم. چون انتخاب کردم تا به قول قرآن، پیرو آیین ابراهیم باشم که موحد بود و مشرک نبود.
به نظرم بهترین نگاه به خداوند، همان نگاه خالص و توحیدی ابراهیم به این انرژی است. نگاهی که فارغ از هر فرقه و پیرو، خودش بود و خدای خودش.
وقتی به زندگی ابراهیم می نگرم، نگاه پر از یقین ابراهیم به این نیرو را در جای جای زندگی اش می بینم:
از ورود به آتش، رها کردن همسر و فرزندش در بیابان تا قربانی کردن فرزندش…
نگاهی که یقین دارد باید توکل کرد و قدم ها را برداشت. هدایت به موقع می آید و قدم های بعدی گفته می شود.
نگاه ابراهیم به من فهماند که خداوند همه چیز است. من، تو، نظم جهان، قوانین هستی و همه آنچه هست خواه آن را خوب می دانیم یا نه، همه و همه شکلی است از انرژی ای که خدا نامیده ایم.
خداوند به شکل هر آنچه در ذهنت بسازی، وارد زندگی ات می شود، همانگونه که به شکل باورهای سلیمان نبی، برایش خدایی وهاب شد و در قالب قدرت و ثروت، وارد زندگی اش شد. همانگونه که برای ابراهیم، از آتش تبدیل به گلستان شد.
خداوند مثل آبی است که به شکل ظرف باورهای تو در می آید. باید ببینی چه ظرفی برای او ساخته ای؟!
زیرا می تواند ظرفی باشد در قالب خانه ای زیبا، سفری رویایی به زیباترین نقاط دنیا، خودرویی با امکانات عالی، رابطه ای توام با عشق و مودت، سرمایه گذاری هایی سود آور، سلامتی و آرامش و همه چیزهای خوب
یا بر عکس، نگرانی هایی مثل اجاره خانه، قسط، بدهی، روابط نامناسب، بیماری های مختلف و…
حال که خداوند همه چیز است، می خواهی برای تو چه شکلی داشته باشد؟
ثروت باشد یا فقر؟ درمان باشد یا درد؟ عشق باشد یا نفرت؟ آسان باشد یا سخت؟
بپذیر، ایمان بیاور که هیچ محدودیتی برای این خدا نیست. بدان خدا چیزی جدا از ما نیست و درگیر هیچ قالب و واژه ای نباش.
هرچه بزرگتر فکر کنی، هرچه باورهای قدرتمند کننده تری درباره ثروت، سلامتی، روابط زیبا و… بسازی، این انرژی به شکل زیباتری وارد زندگی ات می شود و به همان میزان، نگرانی هایت را کمتر، آرامش ات را بیشتر و جهانت را زیباتر می نماید.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»721MB50 دقیقه
- فایل صوتی رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»46MB50 دقیقه
درود به استاد عزیز و تمام اعضا
خیلی از ما نمیدونیم این کلماتی که اینجا مینویسیم تا کجا ماندگار هست و چطور زندگیه خیلی از افرادو تغییر میده و این خوبیها تو ابدیت جهان پرواز میکنه و فقط تاثیر مثبت میزاره ممنونم از همتون.
استاد این فایلتو خیلی دوس دارم چون دقیقا خدا باهام حرف زد از زبون شما سپاسگزارم جمله ای زیبایی گفتین هرچقدر ادم بیشتر درک میکنه توضیح دادن سختتر میشه بقول یکی از دانشمندان فرق بین دانشمندان و آدمای معمولی اینه که دانشمندان بیشتر از ادمای معمولی میفهمن که ما انسانها چقدر نمیفهمیم.
درمورد سوال مسابقه اگر دقت کنیم توی روستاهای کوچیک خودمون هم هر روستا مردمش بشدت خلق وخوی شبیه به هم دارن و حتی بعضی از روستاها بطور عجیب از لحاظ جسمی درصد بالای مردم شبیه به هم هستن.
واقعا همه چیز در این دنیا باور هست و اینکه یه ورزشکار طی چند سال یهو افت میکنه بخاطر باوری که جامعه درمورد سن و سال ساخته و اگر اون ورزشکار اون باور رو بپزیره دلیل خیلی از شکستهارو بخاطر سن و سال میگزاره و خیلی راحت کنار میکشه و مسئولیت زندگیش رو برد و باختهاشو و ناتوانیش رو گردن جهان هستی میندازه و با خیالی راحت قبول میکنه که مقصر من نیستم من خواستم ولی شرایط نخواست.
اون ورزشکار توی باشگاه توی خیابون توی تلوزیون میشنوه دوران اوج 25 سالگیه و اون بیشتر از 25 سال داره با اولین شکست به این نتیجه میرسه که بدنم دیگه اماده نیست و این فرکانس رو میفرسته و تخم این باور کاشته میشه و اگر مواظب نباشه رشد میکنه و خداوند به درخواست اون پاسخ میده و به خواستش که همون بدن پیرتر است جواب میده بهتر قبول کنیم اگر یه آدم بخواد میشه نوح که 300 سال عمر کرد.
سپاسگزارم