آن زمان که در بندرعباس بودم، قبل از اینکه بخواهم برنامه هایم را به صورت جدی شروع کنم، بزرگترین نگرانی ام درباره سخنرانی این بود که، مبادا فردی سوالی بپرسد که آن لحظه پاسخش را ندانم!
اما حسی بسیار واضح در درونم، به من گفت:
اصلاً نگران نباش. پاسخ ها به موقع برایت خواهند آمد. آنگاه به من گفت که تنها وظیفه ام اشاعه توحید است و به من اطمینان داد که “بقیه اش با اوست:
جواب سوالات، آماده سازی شرایط، آوردن ثروت و نعمت به زندگی ام و … همه و همه با اوست. جالب است که همیشه، بهترین و کاملترین پاسخ های من به سوالات، دقیقاً روی استیج یا حتی درست در لحظه ضبط فایل بوده است.
من این حس، انرژی، خدا یا هر آنچه می نامیمش را باور کردم.
آن زمان که از من خواست که آرام باشم و فقط شروع کنم و هدایتم با اوست، به یقین هدایت شدم و همه چیز در زندگی ام با او معنا یافت.
اینجا در آمریکا، هرگاه از من می پرسند دین شما چیست؟ پاسخی جز این ندارم که: یکتاپرست هستم. چون نمی توانم این انرژی را در قالب هیچ نام یا فرقه ای جای دهم. چون انتخاب کردم تا به قول قرآن، پیرو آیین ابراهیم باشم که موحد بود و مشرک نبود.
به نظرم بهترین نگاه به خداوند، همان نگاه خالص و توحیدی ابراهیم به این انرژی است. نگاهی که فارغ از هر فرقه و پیرو، خودش بود و خدای خودش.
وقتی به زندگی ابراهیم می نگرم، نگاه پر از یقین ابراهیم به این نیرو را در جای جای زندگی اش می بینم:
از ورود به آتش، رها کردن همسر و فرزندش در بیابان تا قربانی کردن فرزندش…
نگاهی که یقین دارد باید توکل کرد و قدم ها را برداشت. هدایت به موقع می آید و قدم های بعدی گفته می شود.
نگاه ابراهیم به من فهماند که خداوند همه چیز است. من، تو، نظم جهان، قوانین هستی و همه آنچه هست خواه آن را خوب می دانیم یا نه، همه و همه شکلی است از انرژی ای که خدا نامیده ایم.
خداوند به شکل هر آنچه در ذهنت بسازی، وارد زندگی ات می شود، همانگونه که به شکل باورهای سلیمان نبی، برایش خدایی وهاب شد و در قالب قدرت و ثروت، وارد زندگی اش شد. همانگونه که برای ابراهیم، از آتش تبدیل به گلستان شد.
خداوند مثل آبی است که به شکل ظرف باورهای تو در می آید. باید ببینی چه ظرفی برای او ساخته ای؟!
زیرا می تواند ظرفی باشد در قالب خانه ای زیبا، سفری رویایی به زیباترین نقاط دنیا، خودرویی با امکانات عالی، رابطه ای توام با عشق و مودت، سرمایه گذاری هایی سود آور، سلامتی و آرامش و همه چیزهای خوب
یا بر عکس، نگرانی هایی مثل اجاره خانه، قسط، بدهی، روابط نامناسب، بیماری های مختلف و…
حال که خداوند همه چیز است، می خواهی برای تو چه شکلی داشته باشد؟
ثروت باشد یا فقر؟ درمان باشد یا درد؟ عشق باشد یا نفرت؟ آسان باشد یا سخت؟
بپذیر، ایمان بیاور که هیچ محدودیتی برای این خدا نیست. بدان خدا چیزی جدا از ما نیست و درگیر هیچ قالب و واژه ای نباش.
هرچه بزرگتر فکر کنی، هرچه باورهای قدرتمند کننده تری درباره ثروت، سلامتی، روابط زیبا و… بسازی، این انرژی به شکل زیباتری وارد زندگی ات می شود و به همان میزان، نگرانی هایت را کمتر، آرامش ات را بیشتر و جهانت را زیباتر می نماید.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»721MB50 دقیقه
- فایل صوتی رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»46MB50 دقیقه
با سلام خدمت هم فرکانسیهای عزیز و استاد عزیز سید عباسمنش دوست داشتنی و تیم تحقیقاتیشون،
من چند وقتی میشه که با استاد و تیم تحقیقاتیشون آشنا شدم ، و نظرات شما دوستان را تا حدودی دنبال میکنم ، و این اولین جواب و دیدگاه من در رابطه با سوالات استاد هست ، که امیدوارم بتونم جواب خوبی داده باشم ،
خدای یگانه را شاکرم که راهی پیدا شد تا من با این تیم تحقیقاتی قوی و شما دوستان در یک فرکانس قرار بگیرم .
بعد از 20 روز دنبال کردن این سایت از همین ساعت 21:23 روز پنجشنبه 26/ 11 / 1396 تصمیم گرفتم که بصورت جدی از راهنمایی های استاد ، راه کارهایی که تیم موفق ایشان و نظرات و جوابهای زیبای شما دوستان را که در این سایت قرار میگیرد ، پیگیری و با توکل و ایمان به الله یکتا ، پشتکار و تقویت باورها نسبت به توانایی هایم ،گذشته نچندان روشنم را به آینده ای زیبا که پر از اعتقاد و اعتماد به رب العالمین است تبدیل کنم ، تا به هر آنچه که آرزویش را دارم دست پیدا کنم .
با توجه به سوال که چه عاملی باعث شده تا ورزشکاران نتوانند توانایی هایی را که در سنین 20 تا 25 سال دارند ، در سنین بالاتر از خود بروز دهند ،
اول اینکه سعی کردم حاشیه نرم و چند جواب کوتاه و خلاصه به سوال بدهم ،
اگر برگردیم و با دقت به فایلهای گذشته ای که استاد درون سایت و بسته های روانشناسیشون تا قبل طرح این سوال قرار دادند ، توجه کنیم ،؛
تاکید استاد به ورودی باورهای صحیح به ذهن و خود شناسی است .
1_ عدم اعتقاد و اعتماد به اصل خویش( که ،ذره ای از هستی بی پایانیم ) در این دسته از ورزشکاران ،
2_ عدم اعتقاد و اعتماد به باور درونی ( همان خواستن ، توانستن است )
3_ عدم دقت به بعضی از ضرب المثالهای قدیمی ، ( مانند ،ماهی را هروقت از آب بگیری، تازه است ) و اتفاقاتی که در محیط اطراف ، ( مانند ، طبیعت ، زندگی و…رخ میدهند ) .
4 _ عدم خود شناسی ، ( که اگر باز به سوال طرح شده قبلی استاد دقت کنیم ، و به نظر من منظور از بهترین باور درباره خدا ، همان خود شناسی است ، چون از خود شناسی به خدا شناسی میرسیم ، که استاد هم در این رابطه حضرت ابراهیم را مثال زدند ، )
5 _ اگر ورزشکارهای سنین بالاتر به اون باور صحیح درونی میرسیدند ، ( که اگر با دقت به چگونگی آفرینش خود و قدرتی که خالق بی همتایمان از بدو تولد تا زمانی که هستیم ،در اختیارمان قرار داده ، بنگرند ) ، میتوانستند و میتوانند بر اون باور نادرست غلبه کنند ،
دقت دقت دقت
خواستم حاشیه نروم ، ولی باور کنید وقتی داشتم به جواب سوال فکر میکردم ، همین طور جواب های زیبا و کاملتری به ذهنم میرسید که اگه میخواستم ادامه بدم ، فکر کنم تا بی نهایت ( مثل بزرگی خدای مهربون که بی نهایته ) میتونستم جواب بدم ، در اینجا یاد یکی از گفته های استاد افتادم که میگفت ؛ وقتی قدم اول را برداری ، قدمهای بعدی خودش میاد
جمع بندی ؛
به نظر من همه جوابهای خودم و شما دوستان عزیز هم فرکانسی برمیگرده به همون باور صحیح خودشناسی و نیروی درونی ک خالق بلندمرتبه در وجود ما قرار داده ،
و به دوستان عزیزم توصیه میکنم تا به اتفاقاتی که اطرافمان رخ میدهند ، ضرب المثلها و فایلهای قبلی استاد، بیشتر دقت کنیم ،
ودر آخر از شما دوستان عزیزم خواهش میکنم تا راجع به دیدگاه من در رابطه با این سوال نظر بدید تا انشاالله با توجه به نظرات شما خوبان بتونم بهتر و موفق تر در این مدار گام بردارم .
در پناه الله یکتا شاد و پیروز باشید
از شما دوست گرامی که راجع به دیدگاه من نظر دادین بسیار سپاس گذارم و امیدوارم که روز به روز پیشرفت و به هرآنچه که آرزو دارید ، دست بیابید