آن زمان که در بندرعباس بودم، قبل از اینکه بخواهم برنامه هایم را به صورت جدی شروع کنم، بزرگترین نگرانی ام درباره سخنرانی این بود که، مبادا فردی سوالی بپرسد که آن لحظه پاسخش را ندانم!
اما حسی بسیار واضح در درونم، به من گفت:
اصلاً نگران نباش. پاسخ ها به موقع برایت خواهند آمد. آنگاه به من گفت که تنها وظیفه ام اشاعه توحید است و به من اطمینان داد که “بقیه اش با اوست:
جواب سوالات، آماده سازی شرایط، آوردن ثروت و نعمت به زندگی ام و … همه و همه با اوست. جالب است که همیشه، بهترین و کاملترین پاسخ های من به سوالات، دقیقاً روی استیج یا حتی درست در لحظه ضبط فایل بوده است.
من این حس، انرژی، خدا یا هر آنچه می نامیمش را باور کردم.
آن زمان که از من خواست که آرام باشم و فقط شروع کنم و هدایتم با اوست، به یقین هدایت شدم و همه چیز در زندگی ام با او معنا یافت.
اینجا در آمریکا، هرگاه از من می پرسند دین شما چیست؟ پاسخی جز این ندارم که: یکتاپرست هستم. چون نمی توانم این انرژی را در قالب هیچ نام یا فرقه ای جای دهم. چون انتخاب کردم تا به قول قرآن، پیرو آیین ابراهیم باشم که موحد بود و مشرک نبود.
به نظرم بهترین نگاه به خداوند، همان نگاه خالص و توحیدی ابراهیم به این انرژی است. نگاهی که فارغ از هر فرقه و پیرو، خودش بود و خدای خودش.
وقتی به زندگی ابراهیم می نگرم، نگاه پر از یقین ابراهیم به این نیرو را در جای جای زندگی اش می بینم:
از ورود به آتش، رها کردن همسر و فرزندش در بیابان تا قربانی کردن فرزندش…
نگاهی که یقین دارد باید توکل کرد و قدم ها را برداشت. هدایت به موقع می آید و قدم های بعدی گفته می شود.
نگاه ابراهیم به من فهماند که خداوند همه چیز است. من، تو، نظم جهان، قوانین هستی و همه آنچه هست خواه آن را خوب می دانیم یا نه، همه و همه شکلی است از انرژی ای که خدا نامیده ایم.
خداوند به شکل هر آنچه در ذهنت بسازی، وارد زندگی ات می شود، همانگونه که به شکل باورهای سلیمان نبی، برایش خدایی وهاب شد و در قالب قدرت و ثروت، وارد زندگی اش شد. همانگونه که برای ابراهیم، از آتش تبدیل به گلستان شد.
خداوند مثل آبی است که به شکل ظرف باورهای تو در می آید. باید ببینی چه ظرفی برای او ساخته ای؟!
زیرا می تواند ظرفی باشد در قالب خانه ای زیبا، سفری رویایی به زیباترین نقاط دنیا، خودرویی با امکانات عالی، رابطه ای توام با عشق و مودت، سرمایه گذاری هایی سود آور، سلامتی و آرامش و همه چیزهای خوب
یا بر عکس، نگرانی هایی مثل اجاره خانه، قسط، بدهی، روابط نامناسب، بیماری های مختلف و…
حال که خداوند همه چیز است، می خواهی برای تو چه شکلی داشته باشد؟
ثروت باشد یا فقر؟ درمان باشد یا درد؟ عشق باشد یا نفرت؟ آسان باشد یا سخت؟
بپذیر، ایمان بیاور که هیچ محدودیتی برای این خدا نیست. بدان خدا چیزی جدا از ما نیست و درگیر هیچ قالب و واژه ای نباش.
هرچه بزرگتر فکر کنی، هرچه باورهای قدرتمند کننده تری درباره ثروت، سلامتی، روابط زیبا و… بسازی، این انرژی به شکل زیباتری وارد زندگی ات می شود و به همان میزان، نگرانی هایت را کمتر، آرامش ات را بیشتر و جهانت را زیباتر می نماید.
برای مشاهدهی سایر قسمتهای «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیدهایم»721MB50 دقیقه
- فایل صوتی رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیدهایم»46MB50 دقیقه
به نام خداوندی که بسیار بخشنده و مهربان است.
خداروشکر میکنم برای هدایتم به این صفحه ی پر از نور،صفحه ای که پراز باورهای زیبایی است از خداوند ،
که همه ی دوستان حرف از خدایی میزنند که خالق تمام جهانیان هست،و من چقدر امشب به این همه انرژی و نگاه توحیدی نیاز داشتم،
برای من هم خداوند،هدایتگر است،خدایی که وقتی تسلیم میشم و میگم خدایا من نمیدونم،تو میدونی،تو بگو از چه راهی برم،تو حل کن مسائلم و خداوند هدایتگر من و آروم میکنه و هدایتم میکنه،،مثله همین لحظه که به این صفحه هدایت شدم،
خداوند برای من نور و روشناییه،زمان و مکانه،آنقدر برام قشنگ برنامه ریزی میکنه که خودم میمونم،همه چیز دقیق سرجای خودش قرار میگیره در زمان مناسب،
هدایتم میکنه به بهترین زمان و بهترین مکان.
خداوند برای من آرامش هست
خداوندی که با یادش دلم آرام میگیرد،
الابذکرالله تطمعنن قلوب،
خداوند برای من همه کس و همه چیز میشود،
وقتی بهش اعتماد دارم،اتفاقات و قضاوت نمیکنم و ایمان دارم همش به خیر من هست،
چون خداوند برای من خیر و خوبی میخواد.
و من ناخودآگاه شکرگذارتر میشم ،چون از چیزهای به ظاهر کوچیک زندگیم لذت میبرم،
من اگه ناشکر باشم،خیلی بی انصاف هستم ،
چون خداوند اینقدر به من نعمت و سلامتی و احساس آرامش قلبی داده که تضادهای زندگیه من در برابر این همه نعمت خیلی کوچیک و قابله صبر ،خدارو شاهد میگیرم که چیزهایی رو که در گذشته حالم و خیلی بد میکرد ومن سخت گرفته بودم ،الان اصلا اون حس و ندارم ،انگار از اون مدار در اومدم و در این مدار فقط صلح درونی با خودم،ارزشمندی خودم و دیگران،وبخشش خودم ودیگران،ونیاز بیشتر به حضور خداوند در قلبم دارم ،احساس میکنم بزرگتر شدم،در این مسیر خودم و به دستان خداوند سپردم و خداوند ،من و با خودش میبره همونجایی که باید باشم،من و تربیت میکنه ،تا بنده ای باشم شکرگذار که هدفش لذت بردن و رسالتش استفاده با عشق از تمام لحظاتیه که داره،
اگه دارم غذا درست میکنم ،باعشق ولذت
اگه دارم با بچه هام صحبت میکنم،باعشق
اگه موسیقی رو میزنم باعشق
اگه به طبیعت و آسمون نگاه میکنم با عشق
اگه قرآن و مطالعه میکنم باعشق هدایت بخوام و لذت ببرم و…..
این رسالته منه ،من باید سرتا پا عشق باشم،چون باوردارم خداوند منبع فراونی از عشق هست،منبعی بی انتها،که نهایت نداره
پس من چرا موازی نشم با این منبع.
خدایی که گفته من به تو نزدیکم،واجابت میکنم تورا .
خداوندی که گفته یاری میکنم تورا ،وپیروزی نزدیک است.
خداوندی که وعده اش حق است،
خداوندی که پاداش میدهد به شجاعان،به کسانی که چشم میپوشند از بدی هاوتوجه میکنند به خوبیها وخواسته هاشو ن وشکرگذارند.وبدون عجله از مسیرشون لذت میبرند.
خداوندا تویی رب العالمین،
تنها تورا میپرستم وتنها از تو یاری میخواهم،
مرا هدایت کن به راه کسانی که به آنها نعمت داده ای ودر دنیا وآخرت مرا سعادتمند وروسفید بگردان،
سپاسگذار تمام دوستانی هستم که با کامنتهای زیباشون امشب احساس منو زیباتر کردند،خداروشکر برای وجودتون و وجود استاد عزیزم،که همگی دستانی هستید نازنین از دستان خداوند.
دوستتون دارم.