آن زمان که در بندرعباس بودم، قبل از اینکه بخواهم برنامه هایم را به صورت جدی شروع کنم، بزرگترین نگرانی ام درباره سخنرانی این بود که، مبادا فردی سوالی بپرسد که آن لحظه پاسخش را ندانم!
اما حسی بسیار واضح در درونم، به من گفت:
اصلاً نگران نباش. پاسخ ها به موقع برایت خواهند آمد. آنگاه به من گفت که تنها وظیفه ام اشاعه توحید است و به من اطمینان داد که “بقیه اش با اوست:
جواب سوالات، آماده سازی شرایط، آوردن ثروت و نعمت به زندگی ام و … همه و همه با اوست. جالب است که همیشه، بهترین و کاملترین پاسخ های من به سوالات، دقیقاً روی استیج یا حتی درست در لحظه ضبط فایل بوده است.
من این حس، انرژی، خدا یا هر آنچه می نامیمش را باور کردم.
آن زمان که از من خواست که آرام باشم و فقط شروع کنم و هدایتم با اوست، به یقین هدایت شدم و همه چیز در زندگی ام با او معنا یافت.
اینجا در آمریکا، هرگاه از من می پرسند دین شما چیست؟ پاسخی جز این ندارم که: یکتاپرست هستم. چون نمی توانم این انرژی را در قالب هیچ نام یا فرقه ای جای دهم. چون انتخاب کردم تا به قول قرآن، پیرو آیین ابراهیم باشم که موحد بود و مشرک نبود.
به نظرم بهترین نگاه به خداوند، همان نگاه خالص و توحیدی ابراهیم به این انرژی است. نگاهی که فارغ از هر فرقه و پیرو، خودش بود و خدای خودش.
وقتی به زندگی ابراهیم می نگرم، نگاه پر از یقین ابراهیم به این نیرو را در جای جای زندگی اش می بینم:
از ورود به آتش، رها کردن همسر و فرزندش در بیابان تا قربانی کردن فرزندش…
نگاهی که یقین دارد باید توکل کرد و قدم ها را برداشت. هدایت به موقع می آید و قدم های بعدی گفته می شود.
نگاه ابراهیم به من فهماند که خداوند همه چیز است. من، تو، نظم جهان، قوانین هستی و همه آنچه هست خواه آن را خوب می دانیم یا نه، همه و همه شکلی است از انرژی ای که خدا نامیده ایم.
خداوند به شکل هر آنچه در ذهنت بسازی، وارد زندگی ات می شود، همانگونه که به شکل باورهای سلیمان نبی، برایش خدایی وهاب شد و در قالب قدرت و ثروت، وارد زندگی اش شد. همانگونه که برای ابراهیم، از آتش تبدیل به گلستان شد.
خداوند مثل آبی است که به شکل ظرف باورهای تو در می آید. باید ببینی چه ظرفی برای او ساخته ای؟!
زیرا می تواند ظرفی باشد در قالب خانه ای زیبا، سفری رویایی به زیباترین نقاط دنیا، خودرویی با امکانات عالی، رابطه ای توام با عشق و مودت، سرمایه گذاری هایی سود آور، سلامتی و آرامش و همه چیزهای خوب
یا بر عکس، نگرانی هایی مثل اجاره خانه، قسط، بدهی، روابط نامناسب، بیماری های مختلف و…
حال که خداوند همه چیز است، می خواهی برای تو چه شکلی داشته باشد؟
ثروت باشد یا فقر؟ درمان باشد یا درد؟ عشق باشد یا نفرت؟ آسان باشد یا سخت؟
بپذیر، ایمان بیاور که هیچ محدودیتی برای این خدا نیست. بدان خدا چیزی جدا از ما نیست و درگیر هیچ قالب و واژه ای نباش.
هرچه بزرگتر فکر کنی، هرچه باورهای قدرتمند کننده تری درباره ثروت، سلامتی، روابط زیبا و… بسازی، این انرژی به شکل زیباتری وارد زندگی ات می شود و به همان میزان، نگرانی هایت را کمتر، آرامش ات را بیشتر و جهانت را زیباتر می نماید.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»721MB50 دقیقه
- فایل صوتی رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»46MB50 دقیقه
سلام خدمت تمامی همراهان وبسایت گروه تحقیقاتی عباسمنش
اول باید تشکر کنم از شما اقای عباسمنش بابت مطالبی که با انرژی و عشق فراوان برای ما تهیه کرده و به ما کمک میکنید که همواره با مشعلی پر نور و نقشه ای صحیح در اسان ترین و سریع ترین مسیر موفقیت قدم بگذاریم
و خداوند رو شکر میکنم که بنده رو با شما و این گروه تحقیقاتی اشنا کرد
اما جواب سوال:
از دیدگاه من و با دانش و تجربه ای که تا به حال از طریق برنامه های شما و اتفاقات و شرایط و رویداد های زندگیم به دست اوردم مسلما این دیدگاه که بعد از سن ٢5 سالگى عضلات بدن افت میکنه و قدرتشون رو از دست میدن کاملا اشتباه هست چون حتی از لحاظ فیزیکی عضلات و حتی استخوان ها تا سن ٢5 سالگی رشد دارند و قاعدتا باید این سن طلایی تا ٣٠ و ٣5 باشه اگر بخوایم بر اساس منطق فیزیکی با این مسئله برخورد کنیم اما اگر بخوایم به حقیقت این امر پی ببریم چندین مورد موثر هست
به نظر من مهم ترین مسئله انگیزه و اشتیاق هست
مثلا زمانی که من به ورزش مشغول بودم دوره ای بود که در تمامی مقاطع شهری استانی و کشوری مقام کسب کرده بودیم و تیم ما دیگر انگیزه ای براى تمرین نداشت چون ما عملا از لحاظ روحى ارضا شده بودیم و به تمام مقام هایى که میشد در ان سن به انها رسید رسیده بودیم و دیگر دلیلی نبود که بخواهیم تمرین کنیم و چون هدف بالاتری نداشتیم افت شدیدى داشتیم و تا یکسال بعد هیچکدام از اعضای تیم ما دیگر به ان رشته ورزشی مشغول نبودند
مورد دوم که بسیار در ارتباط هست با مسئله انگیزه هدف است
مثال : فردی مثل کریستین رونالدو که چندین بار مقام بهترین بازیکن فوتبال جهان را کسب کرده چون کاملا با این قوانین اشنایی دارد بالاترین هدف رو برای خودش انتخاب میکند و وقتی از او. میپرسند میگوید میخوام ١٠ توپ طلای جهانی به دست بیاورم و به همین دلیل در هنگامی که اکثریت روزنامه های ورزشی و مقالات اعلام میکنند که دیگه به سمت افت داره پیش میره در بازی مقابل رئال سوسیداد هتریک میکنه و پاس گل هم میده و این نشون میده که عاملى به نام سن هیچ تاثیرى نداره و هدف و انگیزه عامل هست
مورد سوم که در راس این هرم قرار داره باور های صحیح هست افرادى که بعد از سن ٢5 سالگی روند پیشرفتشون به افت تبدیل میشه درگیر انتقاد هاى روزنامه ها و رسانه ها میشن و در واقع باور میکنند که سن طلایی تا ٢5 سالگی بود و وقتی هم باور میکنند در معرض نشانه ها قرار میگیرند و باورشون تقویت میشه و کم کم تلاششون رو هم کم میکنند و ثمره این باور افت اونها میشه
اما افرادی مثل رونالدو بوفون زیدان و … این باور رو در خودشون دارند که میتونند پیشرفت کنند و پیشرفتشون محدود به سن ٢5 سالگی نیست این افراد هدف های بالاترین رو انتخاب میکنند و رکوردهای عالی رو میخوان و به خاطر اینکه این باور رو دارند انگیره و تلاش فیزیکیشون رو حفظ میکنند و مهم تر از همه که تلاش فکرى و اعتقادی هست رو هر روزه تکرار میکنند به هدفشون فکر میکنند.، تمرینات مناسب با هدفشون انجام میدن و در معرض رویداد های مطابق با هدفشون قرار میگیرند و مهم تر از همه باور دارند که این توانایی رو دارند که به این هدف برسند
این سه عامل یعنی باورصحیح،هدف و انگیزه سه راس مثلث موفقیت در این زمینه هستند
امیدوارم تونسته باشم منظورم رو به خوبی به شما القا کنم و امیدوارم دیدگاهم مفید واقع شده باشه
سپاس از شما بابت اینکه وقت گذاشتید و دیدگاهم رو مطالعه کردید و از خداوند هم سپاس گزارم که این فرصت رو به من داد تا با شما باشم
در پناه خداوند شاد و ثروتمند و سعادتمند باشید