آن زمان که در بندرعباس بودم، قبل از اینکه بخواهم برنامه هایم را به صورت جدی شروع کنم، بزرگترین نگرانی ام درباره سخنرانی این بود که، مبادا فردی سوالی بپرسد که آن لحظه پاسخش را ندانم!
اما حسی بسیار واضح در درونم، به من گفت:
اصلاً نگران نباش. پاسخ ها به موقع برایت خواهند آمد. آنگاه به من گفت که تنها وظیفه ام اشاعه توحید است و به من اطمینان داد که “بقیه اش با اوست:
جواب سوالات، آماده سازی شرایط، آوردن ثروت و نعمت به زندگی ام و … همه و همه با اوست. جالب است که همیشه، بهترین و کاملترین پاسخ های من به سوالات، دقیقاً روی استیج یا حتی درست در لحظه ضبط فایل بوده است.
من این حس، انرژی، خدا یا هر آنچه می نامیمش را باور کردم.
آن زمان که از من خواست که آرام باشم و فقط شروع کنم و هدایتم با اوست، به یقین هدایت شدم و همه چیز در زندگی ام با او معنا یافت.
اینجا در آمریکا، هرگاه از من می پرسند دین شما چیست؟ پاسخی جز این ندارم که: یکتاپرست هستم. چون نمی توانم این انرژی را در قالب هیچ نام یا فرقه ای جای دهم. چون انتخاب کردم تا به قول قرآن، پیرو آیین ابراهیم باشم که موحد بود و مشرک نبود.
به نظرم بهترین نگاه به خداوند، همان نگاه خالص و توحیدی ابراهیم به این انرژی است. نگاهی که فارغ از هر فرقه و پیرو، خودش بود و خدای خودش.
وقتی به زندگی ابراهیم می نگرم، نگاه پر از یقین ابراهیم به این نیرو را در جای جای زندگی اش می بینم:
از ورود به آتش، رها کردن همسر و فرزندش در بیابان تا قربانی کردن فرزندش…
نگاهی که یقین دارد باید توکل کرد و قدم ها را برداشت. هدایت به موقع می آید و قدم های بعدی گفته می شود.
نگاه ابراهیم به من فهماند که خداوند همه چیز است. من، تو، نظم جهان، قوانین هستی و همه آنچه هست خواه آن را خوب می دانیم یا نه، همه و همه شکلی است از انرژی ای که خدا نامیده ایم.
خداوند به شکل هر آنچه در ذهنت بسازی، وارد زندگی ات می شود، همانگونه که به شکل باورهای سلیمان نبی، برایش خدایی وهاب شد و در قالب قدرت و ثروت، وارد زندگی اش شد. همانگونه که برای ابراهیم، از آتش تبدیل به گلستان شد.
خداوند مثل آبی است که به شکل ظرف باورهای تو در می آید. باید ببینی چه ظرفی برای او ساخته ای؟!
زیرا می تواند ظرفی باشد در قالب خانه ای زیبا، سفری رویایی به زیباترین نقاط دنیا، خودرویی با امکانات عالی، رابطه ای توام با عشق و مودت، سرمایه گذاری هایی سود آور، سلامتی و آرامش و همه چیزهای خوب
یا بر عکس، نگرانی هایی مثل اجاره خانه، قسط، بدهی، روابط نامناسب، بیماری های مختلف و…
حال که خداوند همه چیز است، می خواهی برای تو چه شکلی داشته باشد؟
ثروت باشد یا فقر؟ درمان باشد یا درد؟ عشق باشد یا نفرت؟ آسان باشد یا سخت؟
بپذیر، ایمان بیاور که هیچ محدودیتی برای این خدا نیست. بدان خدا چیزی جدا از ما نیست و درگیر هیچ قالب و واژه ای نباش.
هرچه بزرگتر فکر کنی، هرچه باورهای قدرتمند کننده تری درباره ثروت، سلامتی، روابط زیبا و… بسازی، این انرژی به شکل زیباتری وارد زندگی ات می شود و به همان میزان، نگرانی هایت را کمتر، آرامش ات را بیشتر و جهانت را زیباتر می نماید.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»721MB50 دقیقه
- فایل صوتی رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم»46MB50 دقیقه
به نام الله یکتا
سپاس خدای یکتا رو که هرروز به نحوی جواب درخواست هایمان را میدهد هر انچه را که درخواست کرده باشیم چه خوب وچه بد…
مدت دوسال است از فایلهای رایگان استاد استفاده میکنم ودر داخل همه ی اونها رد پای باران رو خیلی به وضوح میشه دید..بله ردپایی که در جاهایی منجر به آبادی شده و در جاهایی مثل سیل خرابی هایی رو به بار اورده…هر دو رد پا بسیار به جا هستن بدون اینکه خطایی رخ داده باشه.
امروز این فایل و کامنت های دوستان منو به این وجد آورد که منم کامنتی برای دوستان و استاد گرامی و البته مریم عزیز داشته باشم ..
بسیاری از این کامنت ها حاوی آگاهی های بالایی هستن و من به شدت علاقه مند هستم که کامنت هارو مطالعه کنم چرا که بعضی از اون ها همون هدایت الهی رو برامون دارن..
از اینکه خداوند عدالت رو رعایت میکنه باید هر روز ازش سپاسگزار باشیم..استاد عزیزم هر روز این مطلب رو در تمام فایل هاشون متذکر میشن که ما از خداییم ما خالق دنیای خودمونیم و تمام اتفاقات زندگی ما رد پای این نعمت هست….
همه چیز در اطراف ما انرژی ودر نتیجه خداست..از پتوی نرم و گرم که هر شب برای خواب ازش استفاده میکنیم و یادمون میره از خداوند بابتش سپاسگزاری کنیم..
رسیدن به خواسته یه فرمول کلی داره که در راس همش توحید و ایمان درست به خداوند هست باید مرحله اول رو به درستی درک کرده باشیم تا مراحل بعدی برامون راحت تر باشهه…
باید ما فکر کنیم که چرا به این دنیا اومدیم؟ واقعا هدف این بوده که زجر و بدبختی رو تجریه کنیم؟ خدا که همه ی کیهان رو آفریده چرا باید مارو خلق کرده باشه ؟ چرا به همه ی جهانیان گفته مقابل ما سجده کنن؟واقعا چراااا؟؟؟؟
جواب همه ی این سوال ها توی درک توحید و ایمان به خداوند هست وگرنه ما سخت ترین شرایط فیزیکی رو هم رد کردیم ولی به آرامش و این ایمان نتونستیم برسیم..
خدا گفته که من تو رو خلق کردم از روح خودم در تو دمیدم ..کی این رو درک کرده؟
همین یه جمله رو کی درک کرده حتی خودمم تو این موندم .واقعا اگه این رو درک کنیم قریب به یقین 90 درصد ماجرا حله..
استاد خیلی جالب میگن که ما یه برگ هستیم که خودمون رو دست باد دادیم بی آنکه بدونیم اصلا کی هستیم ما خودمون رو نشناختیم …
هر دفعه که میام جدی رو خودم کار کنم باورتون نمیشه همون لحظه از خیریه و جایی یه من زنگ میزنن که کمک مالی داشته باشم خخ بعد میگم که خدایا بزار حالا یه ساعت بگذره آشنا شیم بعد خخخخ
امروز هم همین اتفاق افتاد و انگار خدا به من فهموند که باید چیزایی که برام خیلی ارزشمند هستن رو رها کنم که به من بیشترش برگرده خلاصه با احساس خیلی خوب یه جابه جایی انجام دادم و گفتم که خدایا تو میدونی خواسته من چیه وحتما هم باید رها کنم که بهش برسم و تو توی ساده ترین شرایط به من برمیگردونی…
بنده شاغل هستم و باورتون نمیشه از همین فایل ها و ایمان وتوکل به خدا بوده که پیشرفت خیلی خوبی توی دوسال داشتم ..وتماما ایمان و توکل و احساس خوب بوده…
هر اتفاقی که میافته خوب یه بد جنسش از خداس …
اگه خدا میگه که دنیا رو مسخر ما کرده یعنی اینکه مام مثل خودشیم میتونیم هرچیزی رو بخوایم و خلق کنیم البته به نفع خودمون و میگه که یه قطب نما هم گذاشتم که بهت آلارم بده اونم احساست هست اگه احساس خوب داری به هدفت میرسی و گرنه داری از هدفت دور میشی…
تمامی این جملات زیباست و همشون هم به دل میشینن و چقد برامون آشنا هستن و سوال اینجاس که چقد عمل میکنیم؟
در تمامی فایل های استاد این مطلب کاملا واضح هست که میگن نگران نباشید همه کارهارو خدا انجام میده (اینهم مربوط میشه به توحید و ایمان به خداوند)و سوال اینجاس کی میتونه نگران نباشه ؟چقد باور داریم؟
با تمام وجودم از خداوند خواستم که منو راهنمایی وهدایت کنن اول اینکه ایمانم بهش بالا بره ودرک بکنم که همه چی خداست و ما از خدا هستیم و در نتیجه به خداوند هم باز میگردیم….
برای تمامی اعضای این خانواده بزرگ آرزوی سلامتی و آگاهی دارم .
(ردپای باران کامنت اول)