رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم» - صفحه 36

بنام یکتای بی همتا

دوباره سلام

دوباره آروزی شادی ثروت موفقیت زیبایی و کلی آرزوهای خوب دیگه برای همگی…

اصلا یادم نبود به سوال این هفته جواب بدم تا الان که توی تلگرام دوباره سوال این هفته یادآوری شد.تصمیم گرفتم منم جواب بدم.اولش به این فکر کردم که من تا الان توی سایت جوابای هر سوالی رو که میخونم یا جوابایی رو که خودمم میذارم مضمون همشون شبیه هم هست. هرسوالی که توی سایت میشه نتیجه همه جوابا این میشه که باورای ما مشکل داره . یعنی جواب همه سوالا میشه تکراری یعنی جواب همه چی میشه باور باور و باور. به خودم گفتم بذار این دفعه یه جور دیگه جواب بدم یعنی متفاوت از بقیه و متفاوت از روزای قبل یعنی در مورد باور حرف نزنم..

نشستم چند دقیقه خوب به سوال فکر کردم که واقعا چرا؟؟؟

جالب بود هرچی باخودم فکر کردم هرچی بالا پایین زدم هرچی کلنجار رفتم واقعا کلمه بهتر از باور پیدا نکردم. یعنی اخرش تسلیم شدم چون بازم رسیدم به باور. نتونستم چیزی رو جایگزین باور کنم.اخرش به این نتیجه رسیدم که همه چی به باورای غالب ذهن بستگی داره..

چقد قشنگه کلمه باور..

من فکر میکنم واقعا همه چیز ما بستگی به باورامون داره.

چرا دوران اوج یه ورزشکار بین سن 25 تا 30 تعیین شده؟؟

بنظر من چون اکثر ما زندگی رو بین همین سن،یعنی بین 20 تا 30 سال خلاصه میکنم. فکر میکنم فقط توی همین دوره چند ساله میتونیم از زندگی لذت ببریم.

اکثر ما فکر میکنیم البته نه تنها فکر میکنیم بلکه باور داریم تا سن 20 سالگی که هنوز بچه ایم و هیچی حالیمون نمیشه و از سن 30 به بعدم دیگه میفتیم توی سراشیبی زندگی یعنی از سن 30 یا 35 به بعد هرجا که باشیم روی هر قله ای که باشیم شروع میکنیم به پایین رفتن..

ما زندگی رو فقط دوره جوونی میدونیم. ما حتی دوره جوانی رو برا خودمون اینقد کوتاه در نظر میگیریم که حتی فرصت نمیکنیم این دوره رو تجربه کنیم یعنی ما میایم کل زندگیمون رو خلاصه میکنیم توی دوره جوانی بعد این دوره رو اینقدر کوتاه در نظر میگیریم که میشه گفت کل زندگی یه ادم میشه 10سال.

الان دارم درک میکنم از بس توی گوشمون گفتن در مورد جوانی حرف زدن که وقتی به سن 30 نزدیک میشیم کلی استرس و اضطراب میاد سراغمون واقعا فکر میکنم که دیگه زندگی تمومه در صورتی که اینجوری نیس..

دقیق نمیدونم ولی بنظر من خیلی از اونایی که به ثروت و خوشبختی رسیدن اونایی که به موفقیت به خواسته هاشون رسیدن تقریبا میشه از سن 30 به بعد بوده.واقعا اگه بشینیم فکر کنیم میبینیم به از سن 30 هنوز کلی میتونیم زندگی کنیم میتونیم کلی لذت ببریم میتونیم کلی آرزو کلی خواسته کلی هدف داشته باشیم..

میتونم بگم ما ادما چون کل زندگیمون رو توی یه دوره 10 یا 15 ساله خلاصه کردیم یعنی باورش کردیم پس توی همه زمینه های زندگی همین باورو داریم یعنی بهترین دوره زندگیمون بهترین دوره ورزشی مون بهترین دوره درس و یادگیری بهترین دوره کار و شغلمون یا حتی بهترین دوره ازدواج و یا هر چیز دیگه ای توی همین سن میتونه باشه.

پس اگه یه ورزشکار اوج دوران ورزشی خودشو توی این سن میدونه برا اینه که نگاهش به زندگی خیلی کوتاه و محدوده. پس همه چی به باورمون به خودمون به باورمون به زندگی بستگی داره..

در آخر میتونم بگم ما خودمون داریم به خودمون ظلم میکنیم. اینقد که خودمونو محدود میکنیم اینقد که دور خودمون یه خطی کشیدیم و خودمونو توش زندانی کردیم اخرشم توی این زندانی که براخودمون ساختیم میمیریم.

پس بیایم کمک کنیم به همدیگه ازین محدودیت ازین زندان خودساخته بیایم بیرون..

و اخرش میگم همه چی میشه “باور و نگاه ما به زندگی”

ممنون از همتون .به امید روزای خوب تر، شادتر و موفق تر.