بعضی وقت‌ها، در حالیکه در اتاق گرم نشسته و چای می‌نوشیم و اشتباهات‌مان را از یاد برده‌ایم، خیلی راحت واکنش‌ها و تصمیمات فردی را قضاوت می‌کنیم و به او برچسب ترسو، بی‌رحم، خائن و…. می‌زنیم که، در سرما و یخبندان، گرفتار گرگ‌های وحشی شده است.
در حالیکه تا به حال بدهکار نبوده‌ایم، خیلی راحت تصمیمات و ایده‌های غیر منطقی فردی را قضاوت می‌کنیم که در شرایط دشوار بدهکاری و فشار طلبکارها، مجبور به انجام چنین واکنش‌هایی شده است.
در حالیکه نه چیزی از جنگ می‌دانیم، نه حتی یک تصمیم سرنوشت ساز گرفته‌ایم، از پشت میزمان و فقط با کلیک چند دکمه در کیبورد کامیپوتر، فعالیت‌ها و تلاش‌های افرادی را به باد انتقاد می‌گیریم و قضاوت می‌کنیم که، در شرایط دشوار و غافلگیرانه جنگ و با حداقل امکانات، مجبور به اخذ تصمیماتی شده‌اند.
هرچقدر دستاوردهای فردی کمتر باشد، راحت تر دیگران را قضاوت می‌کند. هرچقدر خودش مسائل کمتری را حل کرده باشد، بیشتر از روشهای دیگران برای حل مسائل، انتقاد می‌کند.
ما جای آدمهایی که قرار است قضاوت‌شان کنیم، نیستیم و شرایط آنها را نداشتیم، اما بارها مرتکب خطاهای متعدد شده‌ایم، تصمیمات غیر عاقلانه گرفته‌ایم، کارهای غیر منطقی انجام داده‌ایم.
باید از خودت بپرسی:
«اگر در شرایط منفورترین و بدترین آدم تاریخ قرار می‌گرفتم و بحران‌هایی را از سر می‌گذراندم که او تجربه کرده، آیا می‌توانم ادعا کنم که می‌توانستم عملکرد بهتری داشته باشم؟
آیا می‌توانم خودم را آنقدر وارسته، بدون خطا و معصوم بدانم که، اگر صاحب قدرت بودم، هرگز اشتباهات آن صاحب منصب را تکرار نمی‌کردم؟»
حقیقت این است که: همه ما آدمها، در شرایطی خاص مرتکب اشتباهاتی می‌شویم، ناراحت و عصبانی می‌شویم، از عهده کنترل ذهن‌مان بر نمی‌آییم و دست به اقدامات غیر عاقلانه‌ای می‌زنیم و بعدها که به آن رفتارها فکر می‌کنیم، نمی‌توانیم درک کنیم که، با چه عقل و منطقی به چنین نتیجه‌ای رسیدیم!.
یعنی حتی نمی‌توانیم خودمان را دوباره در شرایط گذشته خودمان قرار دهیم،
ما حتی توان قضاوت صحیح درباره خودمان را هم نداریم، چه برسد به قضاوت شرایطی که حتی در آن نبوده‌ایم!
اگر بتوانیم خود را در شرایط آن آدمها قرار دهیم، اگر هنگام قضاوت آدمها، بتوانیم به خود بگوییم:
«من چنین شرایطی را نمی‌شناسم اما می‌دانم که بارها مرتکب اشتباه شده‌ام»
و اگر همزمان، اشتباهات گذشته خود را نیز به خاطر بیاوریم، و مهم‌تر از همه به یاد داشته باشیم تصمیمات آدمها هیچ تأثیری در زندگی‌ما ندارد، بلکه زندگی ما حاصل فرکانس‌های خودمان است، آنوقت با جدّیت بیشتری قضاوت را خط قرمز زندگی‌مان می‌دانیم.
و همانگونه که خودمان را بخشیدیم و به خودمان آسان گرفتیم و خطاهامان را تبرئه کردیم، به دیگران هم آسان می‌گیریم.
هرچه خودمان و دیگران را کمتر قضاوت کنیم، هرچه نگاه مهربانانه‌تری نسبت به خودمان، آدمها و شرایطی که در آن قرار می‌گیریم داشته باشیم، برایمان منطقی می‌شود که:
این اجتناب ناپذیر است که هر انسانی در شرایطی مجبور به اخذ تصمیماتی شود که، بعدا وقتی شرایط تغییر می‌کند، آن تصمیم اشتباه به نظر می‌رسد. پس نباید به خودمان حق قضاوت آن شرایط را بدهیم و با جنین جریاناتی همراه و هم‌داستان شویم.
هرچه این شیوه نگرش را تبدیل به عادت زندگی‌مان نماییم، هرچه به دنبال تمرکز بر نکات مثبتِ هر اتفاق و انسانی باشیم، بیشتر از نگاه خداوند به دنیا نگاه می‌کنیم، خداگونه تر عمل می‌کنیم و با کل زندگی در صلح و هماهنگی قرار می‌گیریم و به خودشناسی و خداشناسی نزدیک‌تر می‌شویم.
نکته مهم:
این فایل حاوی نکات مهمی درباره رسیدن به خودشناسی است که در این نوشته فقط یکی از نکات آن توضیح داده شد.
برای درک بهتر مطالب، حتماً فایل صوتی یا تصویری را ببینید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD436MB37 دقیقه
- فایل صوتی خودمان را هم قضاوت نکنیم، چه برسد به دیگران33MB37 دقیقه
سلام استاد عزیز شکر که باز هم یک فایل جدید را میگذارید تشکر
خدا را شکر که که استاد داریم مثل شما آگاه خوش زبان با دید وسع نگاه می‌کند به این جهان و بهتر از همه اینکه در هر لحظه که احساسی برایش پیدا میشه فورا” دوستان شاگردان و خانواده خود را در جریان مگذارد و می‌گوید بچه ها با خبر باشید که گپ از این قرار است من که نتیجه اش را گرفتم شما را دلتان از احساس شما جهان سپاس شکر شکر شکر که خداوند مارا با شما و شما را باما در تحت یک سقف جمعه کرده تا بیشتر آگاه هانه زندگی کنیم و با این دید گاه راستی که دنیا جای بهتری می‌شود برای خودمان اول و برای دیگران ?????????????? در مورد قضاوت استاد من خودم هم همین طور بودم در صابق بعد ناخدااگاه کم کم خوشم نمیامید قضاوت کردن کسی و همیشه احساس و صدای درونم میگفت اگر خودت در جای او بودی همین کار را میکردی و شاید هم بد تر و حال که شکر به قوانین بیشتر توجویم جلب شده شکر حال بهتر می فهمم که قضاوت کردن یعنی راستند بیدون چون و چرا رفتن و بلای خرررررر زین شده شیطان نشستن و قمچین زدن و لذت بوردن از این سرعت عالی وقتی کسی را به این حالت ببینم همین را در دلم میگم و کوشش میکنم قصه را تعغیر بدهم و چیزی دیگری را داخل موضوع بسازم و شکر دیری است با این آدم ها سر هم نخورده ام و این عالی است و این تکنیک را هم از آموزه های شما یاد گرفتم انگار سر خوردی توجوی را به چیزی دیگر باید کرد مثلا” شما گفته بودین وقتی به یی حالت بر خوردی بگو اوووووو تو پریروز کجا بودی همین است که خر میدوه میره و آن دوست از سر خر که نشسته بود ناگداگاه پاین میشههههههههههههههههههه من شکر به کفته های تان عمل کردیم تلویزیون را اصلا” در خانه ما کسی نمیبیند شکر و از این قضاوت ها که بیشتر در رسانه ها آدم ها یاد می‌گیرند شکر محروم استیم به فضل الله. سپاس از همه شاد یک خدا حافظی که شفر است از شاگردان استاد اولش خودم که خوش دارم بگم به همه و همیشه
شاد باشین سعادت مند باشین ثروتمند در دنیاو اخرت هر جا مه استید دوستان ???????????????????????????????????????????????