بعضی وقت‌ها، در حالیکه در اتاق گرم نشسته و چای می‌نوشیم و اشتباهات‌مان را از یاد برده‌ایم، خیلی راحت واکنش‌ها و تصمیمات فردی را قضاوت میکنیم و به او برچسب ترسو، بی‌رحم، خائن و…. می‌زنیم که، در سرما و یخبندان، گرفتار گرگ‌های وحشی شده است.
در حالیکه تا به حال بدهکار نبوده‌ایم، خیلی راحت تصمیمات و ایده‌های غیر منطقی فردی را قضاوت میکنیم که در شرایط دشوار بدهکاری و فشار طلبکارها، مجبور به انجام چنین واکنش‌هایی شده است.
در حالیکه نه چیزی از جنگ می‌دانیم، نه حتی یک تصمیم سرنوشت ساز گرفته‌ایم، از پشت میزمان و فقط با کلیک چند دکمه در کیبورد کامیپوتر، فعالیت‌ها و تلاش‌های افرادی را به باد انتقاد میگیریم و قضاوت میکنیم که، در شرایط دشوار و غافلگیرانه جنگ و با حداقل امکانات، مجبور به اخذ تصمیماتی شده‌اند.
هرچقدر دستاوردهای فردی کمتر باشد، راحت تر دیگران را قضاوت میکند. هرچقدر خودش مسائل کمتری را حل کرده باشد، بیشتر از روشهای دیگران برای حل مسائل، انتقاد میکند.
ما جای آدمهایی که قرار است قضاوت‌شان کنیم، نیستیم و شرایط آنها را نداشتیم، اما بارها مرتکب خطاهای متعدد شده‌ایم، تصمیمات غیر عاقلانه گرفته‌ایم، کارهای غیر منطقی انجام داده‌ایم.
باید از خودت بپرسی:
«اگر در شرایط منفورترین و بدترین آدم تاریخ قرار می‌گرفتم و بحران‌هایی را از سر می‌گذراندم که او تجربه کرده، آیا می‌توانم ادعا کنم که می‌توانستم عملکرد بهتری داشته باشم؟
آیا می‌توانم خودم را آنقدر وارسته، بدون خطا و معصوم بدانم که، اگر صاحب قدرت بودم، هرگز اشتباهات آن صاحب منصب را تکرار نمی‌کردم؟»
حقیقت این است که: همه ما آدمها، در شرایطی خاص مرتکب اشتباهاتی می‌شویم، ناراحت و عصبانی می‌شویم، از عهده کنترل ذهن‌مان بر نمی‌آییم و دست به اقدامات غیر عاقلانه‌ای می‌زنیم و بعدها که به آن رفتارها فکر میکنیم، نمی‌توانیم درک کنیم که، با چه عقل و منطقی به چنین نتیجه‌ای رسیدیم!.
یعنی حتی نمی‌توانیم خودمان را دوباره در شرایط گذشته خودمان قرار دهیم،
ما حتی توان قضاوت صحیح درباره خودمان را هم نداریم، چه برسد به قضاوت شرایطی که حتی در آن نبوده‌ایم!
اگر بتوانیم خود را در شرایط آن آدمها قرار دهیم، اگر هنگام قضاوت آدمها، بتوانیم به خود بگوییم:
«من چنین شرایطی را نمی‌شناسم اما می‌دانم که بارها مرتکب اشتباه شده‌ام»
و اگر همزمان، اشتباهات گذشته خود را نیز به خاطر بیاوریم، و مهم‌تر از همه به یاد داشته باشیم تصمیمات آدمها هیچ تأثیری در زندگی‌ما ندارد، بلکه زندگی ما حاصل فرکانس‌های خودمان است، آنوقت با جدّیت بیشتری قضاوت را خط قرمز زندگی‌مان می‌دانیم.
و همانگونه که خودمان را بخشیدیم و به خودمان آسان گرفتیم و خطاهامان را تبرئه کردیم، به دیگران هم آسان میگیریم.
هرچه خودمان و دیگران را کمتر قضاوت کنیم، هرچه نگاه مهربانانه‌تری نسبت به خودمان، آدمها و شرایطی که در آن قرار میگیریم داشته باشیم، برایمان منطقی می‌شود که:
این اجتناب ناپذیر است که هر انسانی در شرایطی مجبور به اخذ تصمیماتی شود که، بعدا وقتی شرایط تغییر میکند، آن تصمیم اشتباه به نظر می‌رسد. پس نباید به خودمان حق قضاوت آن شرایط را بدهیم و با جنین جریاناتی همراه و هم‌داستان شویم.
هرچه این شیوه نگرش را تبدیل به عادت زندگی‌مان نماییم، هرچه به دنبال تمرکز بر نکات مثبتِ هر اتفاق و انسانی باشیم، بیشتر از نگاه خداوند به دنیا نگاه میکنیم، خداگونه تر عمل میکنیم و با کل زندگی در صلح و هماهنگی قرار میگیریم و به خودشناسی و خداشناسی نزدیک‌تر می‌شویم.
نکته مهم:
این فایل حاوی نکات مهمی درباره رسیدن به خودشناسی است که در این نوشته فقط یکی از نکات آن توضیح داده شد.
برای درک بهتر مطالب، حتماً فایل صوتی یا تصویری را ببینید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD436MB37 دقیقه
- فایل صوتی خودمان را هم قضاوت نکنیم، چه برسد به دیگران33MB37 دقیقه
سلام استاد
دمت گرم اقا
ممنونم از اینکه رنگ و بویی خدایی داری
ممنونم از اینکه شدی صدای قشنگ خدا
ممنونم که شدی تکه ای از عظمت خدا
ممنونم از اینکه هستی در کنار ما هستی در این جهان
خدا یا بخاطر تمام نعمت های بی شمارت تمامی نعمت های بی انتهایت سپاس گذاری میکنم .
خدا شکر زنده ام و و در زمانی که زنده هستم تونستم به این درک برسم که باید رسالتی رو برای خودم داشته باشم .
مگر می شود ما را این دنیا خلق کرده باشی و ما ندانیم از کجاییم
خدا اگر به این آگاه نشدیم قطعا هرگز در مدار آن نبودیم گرچه تو از قبل تمامی آنها را در درون تک تک ما انسانهای کره زمین قرار دادی ما از توییم و توبی نهایتی زمانی که ما از توییم دیگر هیچ نگرانی نداریم هر روز سعی در طی کردن تکامل مان هستیم .
خدایا این همه اگاهی خدایا این همه دستان بی نظیر خدا خدایا تو واقعا بزرگی بزرگی ات را در هر زمان و هر شرایطی شکر تو تنها تکیه گاه راهیر و راهنمایی مایی هر زمان و هر شرایطی تنها تو را می بینیم و حرکت می کنیم .
نگاهمان توحیدی و ایمانمان پر از یقین و قلبهایمان ارام و حرکت هایمان مداوم و مستمر به سوی توست گرچه همیشه در سمت تو بودیم .
تمام عباس منشی های عزیز من ایمان دارم شرایط امروز ما شرایط نهایی ما نیست ما به قانون تکامل ایمان و یقین کامل داریم ما این قانون را به صورت محض تجربه کردیم ما خدایی هستیم رنگ و بوی خدایی را می دهیم صدایمان خدایی است رفتارهایمان خدایی است حرکت هایمان خدایی است توانایی های خدایی داریم ما متصل به به ذات بی انتها و بی نهایت خدا داریم .قضاوت را تنها به خدا واگذار میکنیم در هرلحظه ما تجربیات متفاوتی داریم شرایط متفاوتی داریم توانایی هایی متفاوتی را به کار میگیریم قطعا نتایج متفاوتی نیز خواهیم داشت ولی یه چیز مهم را همه بخاطر بسپاریم قانون برای همه در هر شرایطی یکی است قانون هرگز تغییر نمی کند سعی کنیم با خدا همراه و هماهنگ باشیم .
استاد عزیزم من هم یکی از بنده های خدا هستم و سعی میکنم که بگویم ما چه موجودات نابی هستیم که خدا رو خلق کرده ما بی انتهاییم ما بی نظیریم .
خدایا از اینکه من رو به این جهان خلق کردی شکرت
از اینکه رسالتم رو پیدا کردم شکرت
از اینکه بی انتهایی و من هم بی انتهایم شکرت
از اینکه عظیم تر از فهم هایی شکرت
از اینکه از انسان هایی هستیم که عظمت و قدرتت را می بینیم شکرت
استاد عزیزم چند مدتی است که چه عرض کنم نزدیک به 4س الی 5 سال هست هرگز کسی را قضاوت نمی کنم چون می دانم که هرکسی توانایی ، شرایط فکری روانی روحی متفاوتی را در زندگی خود طی میکند سعی می کنم که قدرت های هر فردی را ببینم سعی میکنم که تنها اگر یک بعد مثبت داشت فقط و فقط آن را ببینم و همیشه سعی میکنم که به مخاطبم بگویم که چقدر بزرگ و عالی است.
در پناه خدای بزرگ همیشه در مسیری باشیم که ما را به اصل خودمان نزدیک و نزدیک تر می کند ما بی انتهاییم .
استاد دمت گرم که موفق شدی و هستی و هر روز در مسیر عالی شدنی