بعضی وقت‌ها، در حالیکه در اتاق گرم نشسته و چای می‌نوشیم و اشتباهات‌مان را از یاد برده‌ایم، خیلی راحت واکنش‌ها و تصمیمات فردی را قضاوت می‌کنیم و به او برچسب ترسو، بی‌رحم، خائن و…. می‌زنیم که، در سرما و یخبندان، گرفتار گرگ‌های وحشی شده است.
در حالیکه تا به حال بدهکار نبوده‌ایم، خیلی راحت تصمیمات و ایده‌های غیر منطقی فردی را قضاوت می‌کنیم که در شرایط دشوار بدهکاری و فشار طلبکارها، مجبور به انجام چنین واکنش‌هایی شده است.
در حالیکه نه چیزی از جنگ می‌دانیم، نه حتی یک تصمیم سرنوشت ساز گرفته‌ایم، از پشت میزمان و فقط با کلیک چند دکمه در کیبورد کامیپوتر، فعالیت‌ها و تلاش‌های افرادی را به باد انتقاد می‌گیریم و قضاوت می‌کنیم که، در شرایط دشوار و غافلگیرانه جنگ و با حداقل امکانات، مجبور به اخذ تصمیماتی شده‌اند.
هرچقدر دستاوردهای فردی کمتر باشد، راحت تر دیگران را قضاوت می‌کند. هرچقدر خودش مسائل کمتری را حل کرده باشد، بیشتر از روشهای دیگران برای حل مسائل، انتقاد می‌کند.
ما جای آدمهایی که قرار است قضاوت‌شان کنیم، نیستیم و شرایط آنها را نداشتیم، اما بارها مرتکب خطاهای متعدد شده‌ایم، تصمیمات غیر عاقلانه گرفته‌ایم، کارهای غیر منطقی انجام داده‌ایم.
باید از خودت بپرسی:
«اگر در شرایط منفورترین و بدترین آدم تاریخ قرار می‌گرفتم و بحران‌هایی را از سر می‌گذراندم که او تجربه کرده، آیا می‌توانم ادعا کنم که می‌توانستم عملکرد بهتری داشته باشم؟
آیا می‌توانم خودم را آنقدر وارسته، بدون خطا و معصوم بدانم که، اگر صاحب قدرت بودم، هرگز اشتباهات آن صاحب منصب را تکرار نمی‌کردم؟»
حقیقت این است که: همه ما آدمها، در شرایطی خاص مرتکب اشتباهاتی می‌شویم، ناراحت و عصبانی می‌شویم، از عهده کنترل ذهن‌مان بر نمی‌آییم و دست به اقدامات غیر عاقلانه‌ای می‌زنیم و بعدها که به آن رفتارها فکر می‌کنیم، نمی‌توانیم درک کنیم که، با چه عقل و منطقی به چنین نتیجه‌ای رسیدیم!.
یعنی حتی نمی‌توانیم خودمان را دوباره در شرایط گذشته خودمان قرار دهیم،
ما حتی توان قضاوت صحیح درباره خودمان را هم نداریم، چه برسد به قضاوت شرایطی که حتی در آن نبوده‌ایم!
اگر بتوانیم خود را در شرایط آن آدمها قرار دهیم، اگر هنگام قضاوت آدمها، بتوانیم به خود بگوییم:
«من چنین شرایطی را نمی‌شناسم اما می‌دانم که بارها مرتکب اشتباه شده‌ام»
و اگر همزمان، اشتباهات گذشته خود را نیز به خاطر بیاوریم، و مهم‌تر از همه به یاد داشته باشیم تصمیمات آدمها هیچ تأثیری در زندگی‌ما ندارد، بلکه زندگی ما حاصل فرکانس‌های خودمان است، آنوقت با جدّیت بیشتری قضاوت را خط قرمز زندگی‌مان می‌دانیم.
و همانگونه که خودمان را بخشیدیم و به خودمان آسان گرفتیم و خطاهامان را تبرئه کردیم، به دیگران هم آسان می‌گیریم.
هرچه خودمان و دیگران را کمتر قضاوت کنیم، هرچه نگاه مهربانانه‌تری نسبت به خودمان، آدمها و شرایطی که در آن قرار می‌گیریم داشته باشیم، برایمان منطقی می‌شود که:
این اجتناب ناپذیر است که هر انسانی در شرایطی مجبور به اخذ تصمیماتی شود که، بعدا وقتی شرایط تغییر می‌کند، آن تصمیم اشتباه به نظر می‌رسد. پس نباید به خودمان حق قضاوت آن شرایط را بدهیم و با جنین جریاناتی همراه و هم‌داستان شویم.
هرچه این شیوه نگرش را تبدیل به عادت زندگی‌مان نماییم، هرچه به دنبال تمرکز بر نکات مثبتِ هر اتفاق و انسانی باشیم، بیشتر از نگاه خداوند به دنیا نگاه می‌کنیم، خداگونه تر عمل می‌کنیم و با کل زندگی در صلح و هماهنگی قرار می‌گیریم و به خودشناسی و خداشناسی نزدیک‌تر می‌شویم.
نکته مهم:
این فایل حاوی نکات مهمی درباره رسیدن به خودشناسی است که در این نوشته فقط یکی از نکات آن توضیح داده شد.
برای درک بهتر مطالب، حتماً فایل صوتی یا تصویری را ببینید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD436MB37 دقیقه
- فایل صوتی خودمان را هم قضاوت نکنیم، چه برسد به دیگران33MB37 دقیقه
اخ اخ بازم استاد ی جذب عالی تو این سایت
دیروز داشتم کامنت های دوره ی عشق و مودت رو میخوندم که تا صفحه ۱۹۴ خونده بودم که از ۱۹۴ به قبل مونده بود امروز قرار بود ادامشو بخونم تصمیم داشتم هرروز ۱۰ صفحه بخونم تموم شه و دیشب پیش خودم گفتم اگه کسی وقت بزار و این کامنتهارو بخون به خدا که کلی راه و گنج بعشون نشون میدن و بعد خداروشکر کردم و تو ذهنم بود گفتم استاد باید ی دکمه اف مثل اینستا برای این کامنتها بزار که کسایی که محصولو خریدن فقط کامنتو بخونن ساعت ۷ بود خواستم برم ادامه کامنتو بخونم دیدم به به جذب من اتفاق افتاده و کسایی که محصولو خریدن میتونن کامنتو بخونن و کامنتو ببینن استاد جان ولی کاش کامنتها باز بود ولی به هرحال حتما زود زود تو اون جمع خواهم بود و محصولو میخرممممممممممم?????
سلام استاد جان و خانوادهی عزیز عباس منش
استاد تو ایران این چیزا عادی ترین کارهاشوووون جز واجبات زندگیشون شده دروغ قضاوت حرف های بد پشت سرت صحنه چینی کنن و خیلی چیزای دیگه این چیزا تو خانوادهای ایرانی خیلی رایج اینا جای خدا شدنو هرروز ی نفرو وسط رینگ میندازنو تا میتونن بهش ضربه میزنن نمیزارن طرف از خودش دفاع کنه به شخصا من اصلا چندین سال اصلا تلویزیون نمیبینم و این ماجرا هم خواهرم بهم گفت که بعدش صبح روز بعدی تو برنامه حالا خورشید بنده خدارو اورده بودن چرا دروغ بگم منم ی خورده بهش توپیدم بعدش گفتم به خودم خفه شو تو کی که قضاوت میکنی هرچی بوده گذشته و بعدش رفتم داخل اتاقم و فایل گوش دادم و حتی الان نزدیک یک ماه اینستاگراممو پاک کردم منی که از اینستاگرام درامد داشتم اما دی اکتیوش کردمو انداختمش اون ورو گفتم من دنبال این خورده نونا دست مردم نیستم خودمو میسپارم به خدا با این که الان ی مدت از نظر درامد تحت فشارم و بارها وسوسه شدم پیچمو برگردونم اما باز گفتم نه نمیشه و هرروز از بس تو اون شبکه بودم مخم داشت سوت میکشید هرروز داستان و حاشیه بود از وقتی گذاشتمش کنار ارامشو دارم ولی باز خیلی باید روی خودم کار کنم
استاد جان خیلی تو این کلیپ از حرفاتون اون ناراحتی و عصبی بودنتون مشخص بود
امیدوارم ما به جاهای برسیم که دیگه حتی خودمونم قضاوت نکنیم کاری که چرا دروغ بگم من خیلی توش استاد بودم اما امروز دیگه فهمیدم باید چی کار کنم از خدا میخوام کمکمون کنه مارو تو همین مسیر ثابت قدم کنه
ممنونم استاد جانم و دیگه ان شا الله ناراحتیتو نبینیم