بعضی وقت‌ها، در حالیکه در اتاق گرم نشسته و چای می‌نوشیم و اشتباهات‌مان را از یاد برده‌ایم، خیلی راحت واکنش‌ها و تصمیمات فردی را قضاوت میکنیم و به او برچسب ترسو، بی‌رحم، خائن و…. می‌زنیم که، در سرما و یخبندان، گرفتار گرگ‌های وحشی شده است.
در حالیکه تا به حال بدهکار نبوده‌ایم، خیلی راحت تصمیمات و ایده‌های غیر منطقی فردی را قضاوت میکنیم که در شرایط دشوار بدهکاری و فشار طلبکارها، مجبور به انجام چنین واکنش‌هایی شده است.
در حالیکه نه چیزی از جنگ می‌دانیم، نه حتی یک تصمیم سرنوشت ساز گرفته‌ایم، از پشت میزمان و فقط با کلیک چند دکمه در کیبورد کامیپوتر، فعالیت‌ها و تلاش‌های افرادی را به باد انتقاد می‌گیریم و قضاوت میکنیم که، در شرایط دشوار و غافلگیرانه جنگ و با حداقل امکانات، مجبور به اخذ تصمیماتی شده‌اند.
هرچقدر دستاوردهای فردی کمتر باشد، راحت تر دیگران را قضاوت می‌کند. هرچقدر خودش مسائل کمتری را حل کرده باشد، بیشتر از روشهای دیگران برای حل مسائل، انتقاد می‌کند.
ما جای آدمهایی که قرار است قضاوت‌شان کنیم، نیستیم و شرایط آنها را نداشتیم، اما بارها مرتکب خطاهای متعدد شده‌ایم، تصمیمات غیر عاقلانه گرفته‌ایم، کارهای غیر منطقی انجام داده‌ایم.
باید از خودت بپرسی:
«اگر در شرایط منفورترین و بدترین آدم تاریخ قرار می‌گرفتم و بحران‌هایی را از سر می‌گذراندم که او تجربه کرده، آیا می‌توانم ادعا کنم که می‌توانستم عملکرد بهتری داشته باشم؟
آیا می‌توانم خودم را آنقدر وارسته، بدون خطا و معصوم بدانم که، اگر صاحب قدرت بودم، هرگز اشتباهات آن صاحب منصب را تکرار نمی‌کردم؟»
حقیقت این است که: همه ما آدمها، در شرایطی خاص مرتکب اشتباهاتی می‌شویم، ناراحت و عصبانی می‌شویم، از عهده کنترل ذهن‌مان بر نمی‌آییم و دست به اقدامات غیر عاقلانه‌ای می‌زنیم و بعدها که به آن رفتارها فکر میکنیم، نمی‌توانیم درک کنیم که، با چه عقل و منطقی به چنین نتیجه‌ای رسیدیم!.
یعنی حتی نمی‌توانیم خودمان را دوباره در شرایط گذشته خودمان قرار دهیم،
ما حتی توان قضاوت صحیح درباره خودمان را هم نداریم، چه برسد به قضاوت شرایطی که حتی در آن نبوده‌ایم!
اگر بتوانیم خود را در شرایط آن آدمها قرار دهیم، اگر هنگام قضاوت آدمها، بتوانیم به خود بگوییم:
«من چنین شرایطی را نمی‌شناسم اما می‌دانم که بارها مرتکب اشتباه شده‌ام»
و اگر همزمان، اشتباهات گذشته خود را نیز به خاطر بیاوریم، و مهم‌تر از همه به یاد داشته باشیم تصمیمات آدمها هیچ تأثیری در زندگی‌ما ندارد، بلکه زندگی ما حاصل فرکانس‌های خودمان است، آنوقت با جدّیت بیشتری قضاوت را خط قرمز زندگی‌مان می‌دانیم.
و همانگونه که خودمان را بخشیدیم و به خودمان آسان گرفتیم و خطاهامان را تبرئه کردیم، به دیگران هم آسان می‌گیریم.
هرچه خودمان و دیگران را کمتر قضاوت کنیم، هرچه نگاه مهربانانه‌تری نسبت به خودمان، آدمها و شرایطی که در آن قرار می‌گیریم داشته باشیم، برایمان منطقی می‌شود که:
این اجتناب ناپذیر است که هر انسانی در شرایطی مجبور به اخذ تصمیماتی شود که، بعدا وقتی شرایط تغییر می‌کند، آن تصمیم اشتباه به نظر می‌رسد. پس نباید به خودمان حق قضاوت آن شرایط را بدهیم و با جنین جریاناتی همراه و هم‌داستان شویم.
هرچه این شیوه نگرش را تبدیل به عادت زندگی‌مان نماییم، هرچه به دنبال تمرکز بر نکات مثبتِ هر اتفاق و انسانی باشیم، بیشتر از نگاه خداوند به دنیا نگاه میکنیم، خداگونه تر عمل میکنیم و با کل زندگی در صلح و هماهنگی قرار می‌گیریم و به خودشناسی و خداشناسی نزدیک‌تر می‌شویم.
نکته مهم:
این فایل حاوی نکات مهمی درباره رسیدن به خودشناسی است که در این نوشته فقط یکی از نکات آن توضیح داده شد.
برای درک بهتر مطالب، حتماً فایل صوتی یا تصویری را ببینید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD436MB37 دقیقه
- فایل صوتی خودمان را هم قضاوت نکنیم، چه برسد به دیگران33MB37 دقیقه
استاد عزیز سلام.فایلی بی نظیر با مضامین زیبا و عالی رو از شما دیدیم مثل همیشه. چه قدر ما همه مبتلا هستیم به این بیماری قضاوت دیگران.داشتم از یه سری افراد انتقاد میکردم که همسرم گفت فایل اومده نمیخوای دانلود کنی امدم فایل رو دیدم خندم گرفت.استاد چه قدر به موقع فایلتون اومده بود روی سایت چه قدر حرف های شما برای این روزای زندگی من که مدام داشتم خودم و دیگران رو به شدت قضاوت می کردم لازم بود و ضروری.مدتی بود خیلی همه رو انالیز میکردم و همش میگفتم فلانی این کارش اشتباه بود اون یکی این حرفش اشتباه بود. بچه ام این اشتباه رو کرد همسرم این حرفش یا کارش اشتباه بود. با گوش دادن به این فایل انگار ساکت شد درونم.یکم به خودم امدم که چقدر ناخوداگاه داشتم همه ادم های زندگیم رو قضاوت میکردم.و چقدر روی این موضوع متمرکز شده بودم.ممنون استاد چه قدر حرف های خوب و مفیدی گفته شده بود.واقعا اگر خودمون رو یکم جای ادم هایی که قضاوتشون میکنیم بذاریم یه جورایی بهشون حق هم میدیم به خاطر کارهای که کردن.چه قدر خوبه به جای سرک کشیدن تو زندگی بقیه یکم سرمون تو کار خودمون باشه. من همیشه به همه میگم علت اصلی اینکه ما موفق نمیشیم و تو زندگیمون به جایی نمیرسیم اینه که همیشه داریم درباره دیگران نظ میدیم قضاوتشون میکنیم سرزنششون میکنیم واقعا این انرژی رو به جای قضاوت دیگران روی هرکاری بذاریم کلی پیشرفت میکنیم.من ادم های زیادی رو میشناسم که واقعا برای خودشون زندگی میکنن و به زندگی دیگران کار ی ندارن ویژگی همشون این هست که به شدت تحصیل کرده و موفق و ثروتمند هستند و خیلی هاشون هم دارن خارج کشور تحصیل یا زندگی میکنن.من که خیلی تاثیر گرفتم از این حرف های شما استاد عزیزم و واقعا متنبه شدم و متعهد میشم که از همین لحظه تمام تلاشم رو بکنم که دیگران رو قضاوت نکنم.امیدوارم همه دوستان عزیز در سایت این تصمیم رو بگیرن مطمینا تاثیر خوبی تو زندگی همه مون داره.بهتره انرژی مون رو روی موضوعات مهم زندگی خودمون بذاریم.با ارزوی موفقیت هرچه بیشتر شما استاد عزیز و همه دوستان و همراهان سایت.منتظر فایل های بعدی تون هستم.ممنون که هستید استاد.خدارو شکر.