بعضی وقت‌ها، در حالیکه در اتاق گرم نشسته و چای می‌نوشیم و اشتباهات‌مان را از یاد برده‌ایم، خیلی راحت واکنش‌ها و تصمیمات فردی را قضاوت می‌کنیم و به او برچسب ترسو، بی‌رحم، خائن و…. می‌زنیم که، در سرما و یخبندان، گرفتار گرگ‌های وحشی شده است.
در حالیکه تا به حال بدهکار نبوده‌ایم، خیلی راحت تصمیمات و ایده‌های غیر منطقی فردی را قضاوت می‌کنیم که در شرایط دشوار بدهکاری و فشار طلبکارها، مجبور به انجام چنین واکنش‌هایی شده است.
در حالیکه نه چیزی از جنگ می‌دانیم، نه حتی یک تصمیم سرنوشت ساز گرفته‌ایم، از پشت میزمان و فقط با کلیک چند دکمه در کیبورد کامیپوتر، فعالیت‌ها و تلاش‌های افرادی را به باد انتقاد می‌گیریم و قضاوت می‌کنیم که، در شرایط دشوار و غافلگیرانه جنگ و با حداقل امکانات، مجبور به اخذ تصمیماتی شده‌اند.
هرچقدر دستاوردهای فردی کمتر باشد، راحت تر دیگران را قضاوت می‌کند. هرچقدر خودش مسائل کمتری را حل کرده باشد، بیشتر از روشهای دیگران برای حل مسائل، انتقاد می‌کند.
ما جای آدمهایی که قرار است قضاوت‌شان کنیم، نیستیم و شرایط آنها را نداشتیم، اما بارها مرتکب خطاهای متعدد شده‌ایم، تصمیمات غیر عاقلانه گرفته‌ایم، کارهای غیر منطقی انجام داده‌ایم.
باید از خودت بپرسی:
«اگر در شرایط منفورترین و بدترین آدم تاریخ قرار میگرفتم و بحران‌هایی را از سر می‌گذراندم که او تجربه کرده، آیا می‌توانم ادعا کنم که می‌توانستم عملکرد بهتری داشته باشم؟
آیا می‌توانم خودم را آنقدر وارسته، بدون خطا و معصوم بدانم که، اگر صاحب قدرت بودم، هرگز اشتباهات آن صاحب منصب را تکرار نمی‌کردم؟»
حقیقت این است که: همه ما آدمها، در شرایطی خاص مرتکب اشتباهاتی میشویم، ناراحت و عصبانی میشویم، از عهده کنترل ذهن‌مان بر نمی‌آییم و دست به اقدامات غیر عاقلانه‌ای می‌زنیم و بعدها که به آن رفتارها فکر می‌کنیم، نمی‌توانیم درک کنیم که، با چه عقل و منطقی به چنین نتیجه‌ای رسیدیم!.
یعنی حتی نمی‌توانیم خودمان را دوباره در شرایط گذشته خودمان قرار دهیم،
ما حتی توان قضاوت صحیح درباره خودمان را هم نداریم، چه برسد به قضاوت شرایطی که حتی در آن نبوده‌ایم!
اگر بتوانیم خود را در شرایط آن آدمها قرار دهیم، اگر هنگام قضاوت آدمها، بتوانیم به خود بگوییم:
«من چنین شرایطی را نمی‌شناسم اما می‌دانم که بارها مرتکب اشتباه شده‌ام»
و اگر همزمان، اشتباهات گذشته خود را نیز به خاطر بیاوریم، و مهم‌تر از همه به یاد داشته باشیم تصمیمات آدمها هیچ تأثیری در زندگی‌ما ندارد، بلکه زندگی ما حاصل فرکانس‌های خودمان است، آنوقت با جدّیت بیشتری قضاوت را خط قرمز زندگیمان می‌دانیم.
و همانگونه که خودمان را بخشیدیم و به خودمان آسان گرفتیم و خطاهامان را تبرئه کردیم، به دیگران هم آسان می‌گیریم.
هرچه خودمان و دیگران را کمتر قضاوت کنیم، هرچه نگاه مهربانانه‌تری نسبت به خودمان، آدمها و شرایطی که در آن قرار می‌گیریم داشته باشیم، برایمان منطقی میشود که:
این اجتناب ناپذیر است که هر انسانی در شرایطی مجبور به اخذ تصمیماتی شود که، بعدا وقتی شرایط تغییر می‌کند، آن تصمیم اشتباه به نظر می‌رسد. پس نباید به خودمان حق قضاوت آن شرایط را بدهیم و با جنین جریاناتی همراه و هم‌داستان شویم.
هرچه این شیوه نگرش را تبدیل به عادت زندگیمان نماییم، هرچه به دنبال تمرکز بر نکات مثبتِ هر اتفاق و انسانی باشیم، بیشتر از نگاه خداوند به دنیا نگاه می‌کنیم، خداگونه تر عمل می‌کنیم و با کل زندگی در صلح و هماهنگی قرار می‌گیریم و به خودشناسی و خداشناسی نزدیک‌تر میشویم.
نکته مهم:
این فایل حاوی نکات مهمی درباره رسیدن به خودشناسی است که در این نوشته فقط یکی از نکات آن توضیح داده شد.
برای درک بهتر مطالب، حتماً فایل صوتی یا تصویری را ببینید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD436MB37 دقیقه
- فایل صوتی خودمان را هم قضاوت نکنیم، چه برسد به دیگران33MB37 دقیقه
درود بر تو ای استاد عزیز و دوست داشتنی
و درود بر همه عزیزان همفرکانسی و همسفران مسیر زیبای موفقیت
???
چه زیبا و به حق گفتی که ما بجای دیگران نیستیم که اگر ما هم بجای انها بودیم شاید تصمیماتی بدتر از اونها میگرفتیم
من در گذشته بیشتر در مورد دیگران قضاوت میکردم و انصافا همیشه ته دلم ناراضی بودم از قضاوتهایی که در مورد دیگران میکردم
ولی متاسفانه به سبک و عرف جامعه و دیدگاه اطرافیانم من هم علاقه زیادی داشتم برای تخریب دیگران و قضاوت کردن اونها به چند دلیل
۱ کوچک کردن دیگران و ارزش دادن به خودم و بهتر نشان دادن خودم به دیگران
اینکه من درستکار تر از فلانی هستم و اگر جای او بودم حتما تصممیم بهتری میگرفتم
در حالیکه بارها همون اتفاق برام افتاد و من تصمیمی بسیار بدتر از اون گرفتم و خودم را قانع میکردم که نه موضوع من فرق داشت
۲ از روی بی هدفی شاید بیکاری شاید بی انگیزگی و شاید بی برنامگی و خیلی دلیلهای دیگه ای که همه میدونیم و به قول استاد عزیز نفس ما فقط دوست دارد
که حرافی کند و اگر کنترلش نکنیم روز به روز بدتر میشود و اگر کنترل شود به مسیرهای بهتری هدایت میشویم
و با ارامش تر به زندگی ادامه میدهیم
و موارد بسیار زیاد دیگه ای که همه بر ان عالمیم و اگاه
البته نمیگم فقط در گذشته بوده همین الان هم که فایل استاد را میدیدم در موردش قضاوت کردم در ذهن خودم ولی بدلیل اینکه مدتهاست روی ذهنم بدرستی کار میکنم سعی میکن قضاوتهای ذهنم را به زبان نیارم
و همونجا با خودم صحبت میکنم و تلاش میکنم که در ذهنم خاموشش کنم و امید دارم که با این تمرینها روز به روز بهتر میشوم
خدا رو شکر که استاد عزیز با نفس گرم و حقشون ما رو از اشتباهاتمون آگاه میکنند
و بابت همین قضیه از استاد دوست داشتنی ممنونم و خداوند را سپاسگذاری میکنم
که ما را به مسیر زیبایی هدایت کرده که روز به روز بر اوضاع زندگیمان تسلط بیشتری پیدا کنیم
???
دوستان عزیز کسانی که دیگران را قضاوت میکنند مثل سمباده به مرور زمان ساییده میشوند و فقط باعث میشوند که طرف مقابلشون صاف و صیغلی بشه و در این قضاوتها اسیب اصلی به روح و ذهن جسم قضاوت کننده وارد میشه و روز به روز از مسیر درست زندگی دورتر میشه
که سر انجام دوری از این مسیر درست و زیبا بیماریست و افسردگی و هزاران درد و بلایی که به سر انسان میاد فقط بدلیل اینکه هر لحظه روح و روان انسان درگیر اشتباهات دیگران میشه
و چه بسیار زیبا گفت
که احساس سوختن به تماشا خوش است
اتش بگیر تا بدانی چه میکشم
واقعا وقتی که من بجای دیگری نیستم چطور میتونم بجاش تصمیم بگیرم و قضاوتش کنم
??
خداوند را سپاسگذارم که روز به روز من را لایق آگاهیهای جدید میدونه تا بتونم آگاهانه زندگی کنم
و در دنیای پر از علم و دانش و آگاهی من هم بتونم با بدست اوردن اندگی از این دانسته ها و اگاهیها بخوبی زندگیم را هدایت کنم
به سمت خواسته هام و مسیر درست و هدایت شده
و بسیار سپاسگذارم از استاد عزیز که دانسته هاشون را در اختیار ما میذارن که دنیا جای بهتری بشه برای زیستن و ادامه حیات
???
عاشقتونم و ارزوی سرافرازی دارم برای همه خانواده پر مهر عباس منش
درود برشما
بر دیدگاه صادقانه و زیباتون
همه ما وقتی کوچیکتر بودیم صاف و صادق تر بودیم
و کم کم و بصورت ناآگاهانه تاثیراتی از رفتار جامعه گرفتیم
که امروز به لطف خداوند بی همتا و تجربیات استاد عزیز و دوستانمون میتونیم با کنترل رفتارمون باز هم برگردیم به همون درستی و صداقت بچگی هامون
و بر گردیم به ذات اصلی و پاک یک انسان شریف
امیدوارم هرچه زودتر به آرزوهایی که دارید دست بیابید و از داشتنشون لذت ببرید
درود بر شما خانم خالد اسماعیل
و درود برصداقت و درک بالای شما
که به اشتباهتون پی بردید و برای اصلاحش تصمیم گرفتید و تلاش میکنید
انصافا گفتی برادر
من هم چند سالی دوتا برادر بزرگترم را بسیار قضاوت و سرزنش میکردم
تا اینکه با استاد عزیز آشنا شدم و قوانین جهان هستی
که همه چیز با افکار خودم ساخته یا خراب میشه نه بدست بزرگترها و برادر هام و اطرافیانم و جامعه
خدا را سپاسگذارم بخاطر وجود استاد عزیز در زندگیم و بودن در کنار شما دوستان و همفرکانسیهای فهیم و دانا
پیروز باشید و سربلند