بعضی وقتها، در حالیکه در اتاق گرم نشسته و چای مینوشیم و اشتباهاتمان را از یاد بردهایم، خیلی راحت واکنشها و تصمیمات فردی را قضاوت میکنیم و به او برچسب ترسو، بیرحم، خائن و…. میزنیم که، در سرما و یخبندان، گرفتار گرگهای وحشی شده است.
در حالیکه تا به حال بدهکار نبودهایم، خیلی راحت تصمیمات و ایدههای غیر منطقی فردی را قضاوت میکنیم که در شرایط دشوار بدهکاری و فشار طلبکارها، مجبور به انجام چنین واکنشهایی شده است.
در حالیکه نه چیزی از جنگ میدانیم، نه حتی یک تصمیم سرنوشت ساز گرفتهایم، از پشت میزمان و فقط با کلیک چند دکمه در کیبورد کامیپوتر، فعالیتها و تلاشهای افرادی را به باد انتقاد میگیریم و قضاوت میکنیم که، در شرایط دشوار و غافلگیرانه جنگ و با حداقل امکانات، مجبور به اخذ تصمیماتی شدهاند.
هرچقدر دستاوردهای فردی کمتر باشد، راحت تر دیگران را قضاوت میکند. هرچقدر خودش مسائل کمتری را حل کرده باشد، بیشتر از روشهای دیگران برای حل مسائل، انتقاد میکند.
ما جای آدمهایی که قرار است قضاوتشان کنیم، نیستیم و شرایط آنها را نداشتیم، اما بارها مرتکب خطاهای متعدد شدهایم، تصمیمات غیر عاقلانه گرفتهایم، کارهای غیر منطقی انجام دادهایم.
باید از خودت بپرسی:
«اگر در شرایط منفورترین و بدترین آدم تاریخ قرار میگرفتم و بحرانهایی را از سر میگذراندم که او تجربه کرده، آیا میتوانم ادعا کنم که میتوانستم عملکرد بهتری داشته باشم؟
آیا میتوانم خودم را آنقدر وارسته، بدون خطا و معصوم بدانم که، اگر صاحب قدرت بودم، هرگز اشتباهات آن صاحب منصب را تکرار نمیکردم؟»
حقیقت این است که: همه ما آدمها، در شرایطی خاص مرتکب اشتباهاتی میشویم، ناراحت و عصبانی میشویم، از عهده کنترل ذهنمان بر نمیآییم و دست به اقدامات غیر عاقلانهای میزنیم و بعدها که به آن رفتارها فکر میکنیم، نمیتوانیم درک کنیم که، با چه عقل و منطقی به چنین نتیجهای رسیدیم!.
یعنی حتی نمیتوانیم خودمان را دوباره در شرایط گذشته خودمان قرار دهیم،
ما حتی توان قضاوت صحیح درباره خودمان را هم نداریم، چه برسد به قضاوت شرایطی که حتی در آن نبودهایم!
اگر بتوانیم خود را در شرایط آن آدمها قرار دهیم، اگر هنگام قضاوت آدمها، بتوانیم به خود بگوییم:
«من چنین شرایطی را نمیشناسم اما میدانم که بارها مرتکب اشتباه شدهام»
و اگر همزمان، اشتباهات گذشته خود را نیز به خاطر بیاوریم، و مهمتر از همه به یاد داشته باشیم تصمیمات آدمها هیچ تأثیری در زندگیما ندارد، بلکه زندگی ما حاصل فرکانسهای خودمان است، آنوقت با جدّیت بیشتری قضاوت را خط قرمز زندگیمان میدانیم.
و همانگونه که خودمان را بخشیدیم و به خودمان آسان گرفتیم و خطاهامان را تبرئه کردیم، به دیگران هم آسان میگیریم.
هرچه خودمان و دیگران را کمتر قضاوت کنیم، هرچه نگاه مهربانانهتری نسبت به خودمان، آدمها و شرایطی که در آن قرار میگیریم داشته باشیم، برایمان منطقی میشود که:
این اجتناب ناپذیر است که هر انسانی در شرایطی مجبور به اخذ تصمیماتی شود که، بعدا وقتی شرایط تغییر میکند، آن تصمیم اشتباه به نظر میرسد. پس نباید به خودمان حق قضاوت آن شرایط را بدهیم و با جنین جریاناتی همراه و همداستان شویم.
هرچه این شیوه نگرش را تبدیل به عادت زندگیمان نماییم، هرچه به دنبال تمرکز بر نکات مثبتِ هر اتفاق و انسانی باشیم، بیشتر از نگاه خداوند به دنیا نگاه میکنیم، خداگونه تر عمل میکنیم و با کل زندگی در صلح و هماهنگی قرار میگیریم و به خودشناسی و خداشناسی نزدیکتر میشویم.
نکته مهم:
این فایل حاوی نکات مهمی درباره رسیدن به خودشناسی است که در این نوشته فقط یکی از نکات آن توضیح داده شد.
برای درک بهتر مطالب، حتماً فایل صوتی یا تصویری را ببینید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD436MB37 دقیقه
- فایل صوتی خودمان را هم قضاوت نکنیم، چه برسد به دیگران33MB37 دقیقه
درود به شما استاد عزیز
که بعد ۲ سال که پیگیر تمام فایل های رایگان شما هستم و تمام کلیپ ها و فایل های شما رو بررسی کردم اقا منو واقعا رسوندی به چیزی یا کاری که بی اختیار یا با اطلاع از صحبت کردن و کنکاش کردن و نکته سنج بودن دیگران و اشتباهات دیگران رو قضاوت کردن و حتی خطایی که از خودم سر زده و خودمو قضاوت میکردم و حتی به جمع بندی میرسیدم که خودمو مجازات هم بکنم
اقا شک نکن حرفات مو لادرزش نمیره
و چه خوب میشه بتونم از اگاهیات استفاده کنم
و تمرین کنم که دیگه قضاوت رو کنار بزارم و دیگه در مورد مواردی که اطلاع نداشته باشم قضاوت نکنم
در مورد مردم قضاوت نکنم
و خیلی دوست دارم با یک جمله
بگم دیگران هر کاری کردن نکردن به من اصلا ربطی نداره
چون خودم اشتباهات ناشایست داشتم
پس باید تمرکزم رو خودم باشه
و زندگی خوب و زیبای برای خودمون بسازیم
این خیلی نکته مهمی بود تو زندگی من
که بعضی وقتا هم قضاوت میکنم و یک کسی بهم گوش زد میکنه میگم نه من همچین کاری یا صحبتی یا قضاوتی نکردم سریع جبهه میگیرم
اقا شما دقیق دست گذاشتی رو نکته ای که به من اسیب زده یعنی قضاوت کردم مساوی با قضاوت شدنم
قضاوت کردم و همون موضوع رو دعوت کردم تو زندگی و روز مرگیه خودم
اقا شما منو منقلب کردی عزیز جان
اگر همیشه ذهنیتم این بود که اقا این حرفا چیه
عضر میخوام چرت هست
عزیزم نه تو درست میگفتی من قضاوتت کردم
اقا جان امروز راستو درستشو گفتی
امروز چیزی گفتی که ۲ سال اسیرشم
که بفهمم اصل چیست اساس چیست
ثروت میخوای اقا جراتشو داری کاراتو اصلاح کنی
یا بپزیری که اشتباه هاتو تکرار نکنی
ثروت میاد پول میاد
چی میخوای حال خوب میخوای میاد
خونه میخوای میاد
مغازه میخوای میاد
کارخونه میخوای میاد
درامد میخوای میاد
ماشین میخوای میاد
زن خوب میخوای میگیری اصلا خودش با پای خودش میاد تو زندگیت
فقط ادم باش با ادمیت زندگی کن
فقط انسانهارو دوست داشته باش
فقط خیانت نکن
فقط قضاوت نکن
فقط رسوا نکن
فقط غیبت نکن
فقط جوری باش که خودت بتونی خودتو بررسی کردی
به خودت بگی دمت گرم
اشتباه همیشه هست بوده تو ببخش خودتو
بگذر از اشتباه دیگران
ببین چیجوری اروم میشی
اروم بودن خوبه ارامش
عزیزم
من این شعر کامل بلد نیستم
فقط یه تیکه بلدم
میگه باید وا داد باید دل رو به دریا داد
خودش میبرتت هرجا دلش خواست
اقا جون اقا سید حسین امروزه منو
زیبا کردی امروزمو با صحبتهات برام
شیرین کردی
فهموندی بهم که اهای اقا قضاوتتو بزار کنار
درسته میگی خیلی میدونی خیلی حالیته خیلی به مردم به اشنا فامیل
بچه یتیم ها که بزرگ کردی رسیدی بهشون راه رسم زندگی یاد دادی و میدی
حواست باشه هیچی نیستی
بخوای قضاوت کنی هیچی نیستی بخوای منت بزاری هیچی نیستی هرجا بشینی بگی من کردم من من من
اقا سید! مشتی
امروز تقریبا ۲ هفته هستش خیلی فکر و زندگیم داغون بود نمیدونستم کجای زندگیم چیکار کردم
به این روز افتادم
من که برا همه خوبی خواستم و میخوام
تمام گذشتم رو شخم زدم خودمو بالا پایین کردم
تا اینکه سایتو باز کردم و این مطلب رو دیدم و شنیدم
و دلم ارام شد
خیلی عالی میشه ببخشی
خیلی عالی میشه بخشیده بشی
خیلی عالی میشه قضاوت نکنی
خیلی عالی میشه قضاوت نشی
ولی همه این حرفا برمیگرده به خودت
فقط خودت
اقا جون میخوای قضاوت نشی قضاوت نکن
میخوای ببخشنت تو ببخش
خلاصه اقا سید امروز برا ما ارامش خریدی دمت گرم
یه چیزم بگم بهت ناراحت نشی امروز خودتو ثابت کردی به من
درسته اصلا نظر من برات مهم نیست
اینو گفتم که بدونی من باید از حرفات به نتیجه میرسیدم که رسیدم
اول از خدای خودم سپاسگذارم
منرو تو این راه هدایت کرد
دوم از شما استاد عزیز سپاسگذارم
که وقتتو برا ماها گذاشتی و اصل رو بهمون نشون میدی
پایدار باشی و قدرتمند پیش بری به لطف الله مهربان
در پایان
امیداورم و از خدا میخوام
که خدایا مارو جز کسانی قرار بده که به انان نعمت داده ای
نه گمراهان نه کسانی که به انها غضب کرده ای
این متن که نوشتم
فقط حرفای بود که تو دلم بود و عنوان کردم
امیداورم استاد و دوستان هم قطارمون موفق و پیروز باشید