بعضی وقت‌ها، در حالیکه در اتاق گرم نشسته و چای می‌نوشیم و اشتباهات‌مان را از یاد برده‌ایم، خیلی راحت واکنش‌ها و تصمیمات فردی را قضاوت می‌کنیم و به او برچسب ترسو، بی‌رحم، خائن و…. می‌زنیم که، در سرما و یخبندان، گرفتار گرگ‌های وحشی شده است.
در حالیکه تا به حال بدهکار نبوده‌ایم، خیلی راحت تصمیمات و ایده‌های غیر منطقی فردی را قضاوت می‌کنیم که در شرایط دشوار بدهکاری و فشار طلبکارها، مجبور به انجام چنین واکنش‌هایی شده است.
در حالیکه نه چیزی از جنگ می‌دانیم، نه حتی یک تصمیم سرنوشت ساز گرفته‌ایم، از پشت میزمان و فقط با کلیک چند دکمه در کیبورد کامیپوتر، فعالیت‌ها و تلاش‌های افرادی را به باد انتقاد می‌گیریم و قضاوت می‌کنیم که، در شرایط دشوار و غافلگیرانه جنگ و با حداقل امکانات، مجبور به اخذ تصمیماتی شده‌اند.
هرچقدر دستاوردهای فردی کمتر باشد، راحت تر دیگران را قضاوت می‌کند. هرچقدر خودش مسائل کمتری را حل کرده باشد، بیشتر از روشهای دیگران برای حل مسائل، انتقاد می‌کند.
ما جای آدمهایی که قرار است قضاوت‌شان کنیم، نیستیم و شرایط آنها را نداشتیم، اما بارها مرتکب خطاهای متعدد شده‌ایم، تصمیمات غیر عاقلانه گرفته‌ایم، کارهای غیر منطقی انجام داده‌ایم.
باید از خودت بپرسی:
«اگر در شرایط منفورترین و بدترین آدم تاریخ قرار می‌گرفتم و بحران‌هایی را از سر می‌گذراندم که او تجربه کرده، آیا می‌توانم ادعا کنم که می‌توانستم عملکرد بهتری داشته باشم؟
آیا می‌توانم خودم را آنقدر وارسته، بدون خطا و معصوم بدانم که، اگر صاحب قدرت بودم، هرگز اشتباهات آن صاحب منصب را تکرار نمی‌کردم؟»
حقیقت این است که: همه ما آدمها، در شرایطی خاص مرتکب اشتباهاتی می‌شویم، ناراحت و عصبانی می‌شویم، از عهده کنترل ذهن‌مان بر نمی‌آییم و دست به اقدامات غیر عاقلانه‌ای می‌زنیم و بعدها که به آن رفتارها فکر می‌کنیم، نمی‌توانیم درک کنیم که، با چه عقل و منطقی به چنین نتیجه‌ای رسیدیم!.
یعنی حتی نمی‌توانیم خودمان را دوباره در شرایط گذشته خودمان قرار دهیم،
ما حتی توان قضاوت صحیح درباره خودمان را هم نداریم، چه برسد به قضاوت شرایطی که حتی در آن نبوده‌ایم!
اگر بتوانیم خود را در شرایط آن آدمها قرار دهیم، اگر هنگام قضاوت آدمها، بتوانیم به خود بگوییم:
«من چنین شرایطی را نمی‌شناسم اما می‌دانم که بارها مرتکب اشتباه شده‌ام»
و اگر همزمان، اشتباهات گذشته خود را نیز به خاطر بیاوریم، و مهم‌تر از همه به یاد داشته باشیم تصمیمات آدمها هیچ تأثیری در زندگی‌ما ندارد، بلکه زندگی ما حاصل فرکانس‌های خودمان است، آنوقت با جدّیت بیشتری قضاوت را خط قرمز زندگی‌مان می‌دانیم.
و همانگونه که خودمان را بخشیدیم و به خودمان آسان گرفتیم و خطاهامان را تبرئه کردیم، به دیگران هم آسان می‌گیریم.
هرچه خودمان و دیگران را کمتر قضاوت کنیم، هرچه نگاه مهربانانه‌تری نسبت به خودمان، آدمها و شرایطی که در آن قرار می‌گیریم داشته باشیم، برایمان منطقی می‌شود که:
این اجتناب ناپذیر است که هر انسانی در شرایطی مجبور به اخذ تصمیماتی شود که، بعدا وقتی شرایط تغییر می‌کند، آن تصمیم اشتباه به نظر می‌رسد. پس نباید به خودمان حق قضاوت آن شرایط را بدهیم و با جنین جریاناتی همراه و هم‌داستان شویم.
هرچه این شیوه نگرش را تبدیل به عادت زندگی‌مان نماییم، هرچه به دنبال تمرکز بر نکات مثبتِ هر اتفاق و انسانی باشیم، بیشتر از نگاه خداوند به دنیا نگاه می‌کنیم، خداگونه تر عمل می‌کنیم و با کل زندگی در صلح و هماهنگی قرار می‌گیریم و به خودشناسی و خداشناسی نزدیک‌تر می‌شویم.
نکته مهم:
این فایل حاوی نکات مهمی درباره رسیدن به خودشناسی است که در این نوشته فقط یکی از نکات آن توضیح داده شد.
برای درک بهتر مطالب، حتماً فایل صوتی یا تصویری را ببینید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD436MB37 دقیقه
- فایل صوتی خودمان را هم قضاوت نکنیم، چه برسد به دیگران33MB37 دقیقه
سلامممم به همه خوشگلای اینجا
سلام بر استاد و یار، دل انگیزان ???
خب من ایران گردی میکنم، تولید محتوا میکنم، مینویسم، ویدیو میسازم و آدم بسیار بسیار شادی هستم. عاشق خودمم و خدای بینظیرم هستم، خداروسپاس گزارم. ??
یادمه همین شهریور امسال رفتم خانه ی عموم واسه شام نذری که کرده بودند، محرم بود، خب تازه از سفر برگشته بودم
عموی من سه سالی هست که فوت کرده بعد از گپ و گفتگو و خاطرات سفرم با فامیل های دوست داشتنیم، اتفاقی یکی از دختر عموهای خوشگلم را دیدم که مادر سه فرزند و هر کدومشون الان یک جای زیبا و محشر کره ی زمینن، ? نه! ? مگه میشه
چهره اش هنوز گرفته اس و به نظر حسابی بعد از سه سال! هنوز تو فکر از دست دادن عموست، من که واقعا نمیفهمم
رفتم ازش پرسیدم، قبل سوالم داشت ازم تعریف میکرد از سفرهام از شجاعتم، از نوشتن هام …
در حضور دخترعموهای دیگه ام، با یک لحن فان بهش گفتم چرا باید این همه ناراحت باشی؟؟؟
گفت میدونی چیه “محمد”؛ روشو کرد پایین و با یک صدایی که انگار از ته چاهه ?
دیگه عموت نیست! دلم براش خیلیی تنگ شده
خب اون لحظه اینجور قضاوت کردم با دید خودم؛ ” این احمقانه ترین چیز ممکنی بود که شنیدم.”
من میدونم که ما اومدیم به یک مهمونی کوچیک تا نهایت لذت را ازش ببریم، من میدونم که باید شاد باشیم، من میدونم که ثروتمند بودن طبیعیه، در سلامتی کامل بودن طبیعیه، آرامش داشتن، ارتباطات قوی با خودت با خدای خودت با طبیعت با آدما داشتن طبیعیه، من میدونم که میدونم
اما اون چی، اینا را میدونه؟!
من داشتم با دید خودم به ناراحتیش نگاه میکردم، اما بهتر این بود فکر کنم که بغلش میکردم و یک جمله مثبت که اون لحظه میاد تو ذهنم میگفتم. همین
استاد ممنونم.
ممنونم، یک نکته ای را توی این فایل یاد گرفتم که از همین الان تا الانی که ١۵٠ صفحه از کتابم را نوشتم پیاده اش میکنم و باعث میشه که خیلی خیلی بیشتر ى بهتر کتابم خواندنی تر بشه چون دیگه قرار قضاوتی باشه.
وای خدای من چقدررررر تغییررر کردم، چقدرررر بزرگ شدم
چقدرررر به ثروتمند بودنم باورش را ساختم، چقدررر تغییرات
شگفت انگیزه
مسحور کننده اس
این منم
آره منم، آقای ثروتمند و مستر هپی و خوش خنده ی، ” محمد فتحی ”
خیلییی دوستون دارم
و واسه هر کسی که این پیام را میخوانه، میخوام بگم که، آره، آره
” همه چی باور ” “همه چیز نگرش است” “زندگی تو به دست باورهای غالب و فرکانس هایی که در هر لحظه به جهان هستی میفرستی، خلق میشه، تو خالقی دقیقا مثل خدای بزرگ و منان، که تنها منبع ثروت، خوشبختی، آرامش، سلامتی، و هر چیز نیکوی دیگه است”
فرصت را غنیمت بشماریم
اهدافمون را دقیق تر بشناسیم، یک چشم انداز با یک وضوح، حرکت کنیم هر روز کافیه یک قدم به سمت خواسته امون جلو بریم، هر روز بهتر از روز گذشته. و بعد از یک سال میبینی که ٣۶۵ گام رو به جلو داشتی و اون زمان تو دیگه اون آدم سابق نیستی، تو الان ارزشمندتری تو گران بهاتری. تو محبوب تر شدی نزد خدا. تو ثروتمندتری چیزی که بودی فقط تکاملت را طی کردی… .
در پناه الله شادتر در سلامتی کامل تر و ثروتمندتر باشید.
دوستون دارم. ?????
و دوست دارم آیه ای که روزی نیست صدبارررر گوشش ندم، فقط یک لبخند دائمی روی صورتمه وقتی گوشش میدم یا به یادش میوفتم. و اشکی که جاریست …
سوره العنکبوت’
وَمَا هَذِهِ الْحَیَاهُ الدُّنْیَا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ وَإِنَّ الدَّارَ الْآخِرَهَ لَهِیَ الْحَیَوَانُ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ ﴿۶۴﴾ این زندگى دنیا جز سرگرمى و بازیچه نیست و زندگى حقیقى همانا [در] سراى آخرت است اى کاش مى دانستند (۶۴)
دوستون دارم. ????❤️?
” خداوند مثل اینکه در خواست منو شنید و به آن پاسخ داد ” ?
Realllllyyy?!
خدایی که من میشناسم به محض درخواست اجابت میکنه دعای تو را، به دو شرط ایمان و اینکه تو هم او را بخوانی.
حالا اگر باورهای محدود کننده ای نداشته باشی به محض درخواستت، اون خواسته را توی دنیای واقعی زمینی میبینی، و البته هر چقدر باورهای محدود کننده ای داشته باشی تا زمانی که آن ها را شناسایی کنی و تضادش را بسازی باورش را بسازی.
وقتی یک فکر منفی را بولد کنی تو ذهنت، از خودت یا وقتی با اطرافیانت سروکاو داری دقیقا کار اون شیطان قسم خورده اس که با اغوا کردن تو، میای پرو بال میدی به اون فکر منفی و اتفاقی که میافته کنترل ذهنت را داری از دست میدی و به جای اینکه قلب که فقط جایگاه خداست رهبر باشه ذهنت که جای شیطان، رهبر شده.
نتیجه مشخصه
من اگه باشم از همون اول میدونم سخته ولی با تمرین تمرین تمرین اسون و اسون تر میشه
راحت تر میتونی به خودت و خدای خودت، طبیعت ، آدمای نازنین و مهربانی که در سرتاسر دنیا وجود داره، ادمایی که لبخندشون از روی صورت زیباشون محو نمیشه، بخششون بی حسابه مهربانیشون بی کتابه ثروتمندان واقعی، هر روز با تمرین کنترل ذهن راحت تر و بهتر میتونی روی خواسته های مقدست تمرکز کنی، باورهاشو بسازی، سپاس گزاری بیشتری بکنی.
وَمَا هَذِهِ الْحَیَاهُ الدُّنْیَا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ وَإِنَّ الدَّارَ الْآخِرَهَ لَهِیَ الْحَیَوَانُ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ ﴿۶۴﴾
این زندگى دنیا جز سرگرمى و بازیچه نیست و زندگى حقیقى همانا سراى آخرت است اى کاش مى دانستند (۶۴)