بعضی وقتها، در حالیکه در اتاق گرم نشسته و چای مینوشیم و اشتباهاتمان را از یاد بردهایم، خیلی راحت واکنشها و تصمیمات فردی را قضاوت میکنیم و به او برچسب ترسو، بیرحم، خائن و…. میزنیم که، در سرما و یخبندان، گرفتار گرگهای وحشی شده است.
در حالیکه تا به حال بدهکار نبودهایم، خیلی راحت تصمیمات و ایدههای غیر منطقی فردی را قضاوت میکنیم که در شرایط دشوار بدهکاری و فشار طلبکارها، مجبور به انجام چنین واکنشهایی شده است.
در حالیکه نه چیزی از جنگ میدانیم، نه حتی یک تصمیم سرنوشت ساز گرفتهایم، از پشت میزمان و فقط با کلیک چند دکمه در کیبورد کامیپوتر، فعالیتها و تلاشهای افرادی را به باد انتقاد میگیریم و قضاوت میکنیم که، در شرایط دشوار و غافلگیرانه جنگ و با حداقل امکانات، مجبور به اخذ تصمیماتی شدهاند.
هرچقدر دستاوردهای فردی کمتر باشد، راحت تر دیگران را قضاوت میکند. هرچقدر خودش مسائل کمتری را حل کرده باشد، بیشتر از روشهای دیگران برای حل مسائل، انتقاد میکند.
ما جای آدمهایی که قرار است قضاوتشان کنیم، نیستیم و شرایط آنها را نداشتیم، اما بارها مرتکب خطاهای متعدد شدهایم، تصمیمات غیر عاقلانه گرفتهایم، کارهای غیر منطقی انجام دادهایم.
باید از خودت بپرسی:
«اگر در شرایط منفورترین و بدترین آدم تاریخ قرار میگرفتم و بحرانهایی را از سر میگذراندم که او تجربه کرده، آیا میتوانم ادعا کنم که میتوانستم عملکرد بهتری داشته باشم؟
آیا میتوانم خودم را آنقدر وارسته، بدون خطا و معصوم بدانم که، اگر صاحب قدرت بودم، هرگز اشتباهات آن صاحب منصب را تکرار نمیکردم؟»
حقیقت این است که: همه ما آدمها، در شرایطی خاص مرتکب اشتباهاتی میشویم، ناراحت و عصبانی میشویم، از عهده کنترل ذهنمان بر نمیآییم و دست به اقدامات غیر عاقلانهای میزنیم و بعدها که به آن رفتارها فکر میکنیم، نمیتوانیم درک کنیم که، با چه عقل و منطقی به چنین نتیجهای رسیدیم!.
یعنی حتی نمیتوانیم خودمان را دوباره در شرایط گذشته خودمان قرار دهیم،
ما حتی توان قضاوت صحیح درباره خودمان را هم نداریم، چه برسد به قضاوت شرایطی که حتی در آن نبودهایم!
اگر بتوانیم خود را در شرایط آن آدمها قرار دهیم، اگر هنگام قضاوت آدمها، بتوانیم به خود بگوییم:
«من چنین شرایطی را نمیشناسم اما میدانم که بارها مرتکب اشتباه شدهام»
و اگر همزمان، اشتباهات گذشته خود را نیز به خاطر بیاوریم، و مهمتر از همه به یاد داشته باشیم تصمیمات آدمها هیچ تأثیری در زندگیما ندارد، بلکه زندگی ما حاصل فرکانسهای خودمان است، آنوقت با جدّیت بیشتری قضاوت را خط قرمز زندگیمان میدانیم.
و همانگونه که خودمان را بخشیدیم و به خودمان آسان گرفتیم و خطاهامان را تبرئه کردیم، به دیگران هم آسان میگیریم.
هرچه خودمان و دیگران را کمتر قضاوت کنیم، هرچه نگاه مهربانانهتری نسبت به خودمان، آدمها و شرایطی که در آن قرار میگیریم داشته باشیم، برایمان منطقی میشود که:
این اجتناب ناپذیر است که هر انسانی در شرایطی مجبور به اخذ تصمیماتی شود که، بعدا وقتی شرایط تغییر میکند، آن تصمیم اشتباه به نظر میرسد. پس نباید به خودمان حق قضاوت آن شرایط را بدهیم و با جنین جریاناتی همراه و همداستان شویم.
هرچه این شیوه نگرش را تبدیل به عادت زندگیمان نماییم، هرچه به دنبال تمرکز بر نکات مثبتِ هر اتفاق و انسانی باشیم، بیشتر از نگاه خداوند به دنیا نگاه میکنیم، خداگونه تر عمل میکنیم و با کل زندگی در صلح و هماهنگی قرار میگیریم و به خودشناسی و خداشناسی نزدیکتر میشویم.
نکته مهم:
این فایل حاوی نکات مهمی درباره رسیدن به خودشناسی است که در این نوشته فقط یکی از نکات آن توضیح داده شد.
برای درک بهتر مطالب، حتماً فایل صوتی یا تصویری را ببینید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD436MB37 دقیقه
- فایل صوتی خودمان را هم قضاوت نکنیم، چه برسد به دیگران33MB37 دقیقه
به نام الله هدایتگر
خدایامن هرچه دارم ازتوست وازتوبه من رسیده است
این فایل نشانه من بود
من باوردارم که تمام اتفاقات زندگی من به خاطرافکاروباورهاوفرکانس هایی هست که به جهان هستی ارسال میکنم
هرروزکه میگزره ایمانم به این سایت بیشترمیشه واین دکمه نشانه که واقعااین سایت ازطرف خداونده
الان درحال حاظریک اتفاقی درابران رخ داده که داشتم درموردش باخونواده صحبت میکردم که چراایران بایداین کاراشتباه روبکنه وشایدم اشتباه نمیکنه ووووو وبعدیک ساعت زدم رودکمه نشانه واین فایل اومدکه اقاقضاوت نکن تودرجایگاه مسعولین ایران نیستی که اون هاروموردانتقادقرارمیدی شایدشرایط ایجادمیکنه که این کارروانجام بدن هرچندهم اشتباه باشه
منم اشتباه کردم ودارم دراینده هم اشتباه میکنم وهیچ انسانی نیست که اشتباه نکرده باشه ودیدگاه کمالگرایی روبایدبزاریم کنار
من بایددیگران وخودم روقضاوت نکنم وببخشم وبه نکات مثبت خودم ودیگران توجه کنم وخودم روباتمام اشتباهات ونقاط ضعف وقوت خودم که دارم دوست داشته باشم
من بایدببینم خودم توزندگیم چکارکردم که برای همه راه حل دارم اماخودم تغییری نمیکنم وفقط حرف میزنم ایا4نفرروتونستم مدیریت کنم توکسبوکارم یانه بعدمیام درموردجنگ ویک مملکت صحبت میکنم ایادرسته؟؟
یادمه چندساله پیش جایی کارمیکردم ویکی ازکارکنان اونجامنواذیت میکردومن باهاش درگیرمیشدم ولی بعدمتوجه شدم این فردتعادل روانی نداره وباهمه مشکل داره اونم به خاطرمشکلاتی که ازقبل داشته وفقط به خاطرمن نیست
به قول استادبیایم تمرکزمون روی خودمون باشه وکاری به دیگران نداشته باشیم وبه درونمون رجوع کنیم چون باورهای ماهست که داره زندگی مارومیسازه
توی فایل درپرتوی اگاهی استادمیگن فقط سه روزدیگران روقضاوت نکن بعدنتایج رومیبینی
بعدهمه باتورفتارشون فرق میکنه وبهت احترام بیشتری میزارن
اگه کسی قتلی انجام داده مادرشرایط روحی وخانوادگی اون نبودیم که داریم قضاوتش میکنم شایدمنم اگردرشرایط اون ادم بودم همون کاررومیکردم
همه عصبانی میشن همه ازکوره درمیرن ولی کسی که بتونه ذهنشوکنترل کنه خداوندپاداش های بسیاری بهش میده
خدایاکمکم کنه که دیگران وحتی خودم روقضاوت نکنم وباخودم ودیگران درصلح باشم وزیبایی هاروببینم وتحسین کنم تادرمدارشرایط بهتروادم های بهترقراربگیرم
کل قانون همینه=به هرچی توجه کنی اساس اون روواردزندگیت میکنی
شادوموفق باشید
احمدفردوسی
به نام الله هدایتگر
سلام دوستان عزیزم
ردپای من درفایل99سفرنامه
مهمترین بخش زندگی من عزت نفسه ومن الان اعتراف میونم که ازعزت نفس پایینی برخوردارم امااززمان اشنایی بااستادعباس منش عزت نفس من رشدکردوبهترشدوحالاباشجاعت بیشتری قدم برمیدارم وحرکت میکنم برای پیشرفت کردنم
وقتی بخوای برای مردم زندگی کنی ارامش نداری چون مدام خودت روبادیگران مقایسه میکنی ودوست داری مثل اونهاباشی واون هاروراضی نگه داری وهیچ وقت بااین کارطعم لذت درزندگی رونمیچشی وهمیشه احساست بده ویکی ازهمین مواردفضای مجازی ومخصوصااینستاگرامه که باعث میشه ماخودمون روارزشمندندونیم وفکرکنیم که ماخیلی پایین ترازبقیه افرادهستیم برای همین اینقدراستاداصراردارندکه فضای مجازی تلوزیون وووروترک کنید
ماهمین طورکه هستیم ارزشمندیم ولایق بهترین زندگی هستیم
مابه سبک شخصی خودمون زندگی میکنیم ونیازبه جلب توجه وتاییددیگران نداریم
من هرجوری که هستم باهمین اندام وقیافه ولباس عاشق خودم هستم وخودم رودوست دارم ودوست داشتنی هستم وازدیدن خودم دراینه لذت میبرم وبه خودم تبریک میگم ومیگم:
فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ» یعنی جمال وجلال خدا در من انسان متجلی است
خودت هرجورکه راحتی زندگی کن وچیزهایی که نیازت هست روبخرواستفاده کن نه برای تاییددیگران
رفتارهایی که برای تاییددیگران انجام میدی روترک کن
من خودم رودوست دارم ،من دوست داشتنی هستم
من برای خودم زندگی میکنم
ارامش ودرصلح بودن باخودنشانه عزت نفس منه
شادوموفق باشید
به نام خالق زیبایی ها
سلام دوستان
سلام برسلسله عباس منشی ها
این فایل نشونه وهدایت الله بود
اینکه خودموسرزنش نکنم به خاطراشتباهاتم
دیگران روقضاوت نکنم ومردم رودوست داشته باشم
باخودم ودیگران درصلح باشم
اگرکسی اشتباه کردبگم من درجایگاه اون نیستم که ببینم چرااین خطاروکرده وباهاش خوب برخوردکنم وبه نکات مثبت وکارهای خوب زیادی که کرده توجه کنم ممکنه هزاران کارخوب کرده باشه ولی الان یک کاراشتباه ازاون سرزده باشه
همه مااشتباه میکنیم وخواهیم کرد
همه ماخطاکردیم
هیچ کس 100٪کامل وبدون خطانیست
حتی پیامبرهای ماهم اشتباه کردندمثل حضرت یوسف
دیده گاه کمال گرایی رواصلاح کنیم
به قول دوست عزیزمون گره گاه اصلی خودمونوبشناسیم یاهمون ترمزاصلی
یعنی=باوراینکه تمام اتفاقات وشرایط وادم های زندگی مابه خاطرافکاروباورهاوفرکانس هاوکانون توجه ماهست
بیایم ومتعهدباشیم که فقط وفقط روی بهبودزندگی خودمون تمرکزکنیم ودست ازقضاوت دیگران وغیبت کردن وحرف زدن درموردزندگی دیگران برداریم تابتونیم به ارامش بیشتری برسیم واززندگی خودمون لذت ببریم
جهان مثل اینه عمل میکنه
ماخودخداییم ماپاره ای ازخداوندیم
پس اگرازکسی نفرت داریم یعنی باورنداریم که خودمااون فردروواردزندگی خودمون کردیم باکنترل نکردن کانون توجه خودمون وباباورهاوفرکانس های خودمون
احساس بدباعث اتفاقات بدمیشه که یکیش همین
ورودافرادنامناسب به زندگی ماهست
شادوموفق باشید
احمدفردوسی