بعضی وقت‌ها، در حالیکه در اتاق گرم نشسته و چای می‌نوشیم و اشتباهات‌مان را از یاد برده‌ایم، خیلی راحت واکنش‌ها و تصمیمات فردی را قضاوت می‌کنیم و به او برچسب ترسو، بی‌رحم، خائن و…. می‌زنیم که، در سرما و یخبندان، گرفتار گرگ‌های وحشی شده است.
در حالیکه تا به حال بدهکار نبوده‌ایم، خیلی راحت تصمیمات و ایده‌های غیر منطقی فردی را قضاوت می‌کنیم که در شرایط دشوار بدهکاری و فشار طلبکارها، مجبور به انجام چنین واکنش‌هایی شده است.
در حالیکه نه چیزی از جنگ می‌دانیم، نه حتی یک تصمیم سرنوشت ساز گرفته‌ایم، از پشت میزمان و فقط با کلیک چند دکمه در کیبورد کامیپوتر، فعالیت‌ها و تلاش‌های افرادی را به باد انتقاد می‌گیریم و قضاوت می‌کنیم که، در شرایط دشوار و غافلگیرانه جنگ و با حداقل امکانات، مجبور به اخذ تصمیماتی شده‌اند.
هرچقدر دستاوردهای فردی کمتر باشد، راحت تر دیگران را قضاوت می‌کند. هرچقدر خودش مسائل کمتری را حل کرده باشد، بیشتر از روشهای دیگران برای حل مسائل، انتقاد می‌کند.
ما جای آدمهایی که قرار است قضاوت‌شان کنیم، نیستیم و شرایط آنها را نداشتیم، اما بارها مرتکب خطاهای متعدد شده‌ایم، تصمیمات غیر عاقلانه گرفته‌ایم، کارهای غیر منطقی انجام داده‌ایم.
باید از خودت بپرسی:
«اگر در شرایط منفورترین و بدترین آدم تاریخ قرار می‌گرفتم و بحران‌هایی را از سر می‌گذراندم که او تجربه کرده، آیا می‌توانم ادعا کنم که می‌توانستم عملکرد بهتری داشته باشم؟
آیا می‌توانم خودم را آنقدر وارسته، بدون خطا و معصوم بدانم که، اگر صاحب قدرت بودم، هرگز اشتباهات آن صاحب منصب را تکرار نمی‌کردم؟»
حقیقت این است که: همه ما آدمها، در شرایطی خاص مرتکب اشتباهاتی می‌شویم، ناراحت و عصبانی می‌شویم، از عهده کنترل ذهن‌مان بر نمی‌آییم و دست به اقدامات غیر عاقلانه‌ای می‌زنیم و بعدها که به آن رفتارها فکر می‌کنیم، نمی‌توانیم درک کنیم که، با چه عقل و منطقی به چنین نتیجه‌ای رسیدیم!.
یعنی حتی نمی‌توانیم خودمان را دوباره در شرایط گذشته خودمان قرار دهیم،
ما حتی توان قضاوت صحیح درباره خودمان را هم نداریم، چه برسد به قضاوت شرایطی که حتی در آن نبوده‌ایم!
اگر بتوانیم خود را در شرایط آن آدمها قرار دهیم، اگر هنگام قضاوت آدمها، بتوانیم به خود بگوییم:
«من چنین شرایطی را نمی‌شناسم اما می‌دانم که بارها مرتکب اشتباه شده‌ام»
و اگر همزمان، اشتباهات گذشته خود را نیز به خاطر بیاوریم، و مهم‌تر از همه به یاد داشته باشیم تصمیمات آدمها هیچ تأثیری در زندگی‌ما ندارد، بلکه زندگی ما حاصل فرکانس‌های خودمان است، آنوقت با جدّیت بیشتری قضاوت را خط قرمز زندگی‌مان می‌دانیم.
و همانگونه که خودمان را بخشیدیم و به خودمان آسان گرفتیم و خطاهامان را تبرئه کردیم، به دیگران هم آسان می‌گیریم.
هرچه خودمان و دیگران را کمتر قضاوت کنیم، هرچه نگاه مهربانانه‌تری نسبت به خودمان، آدمها و شرایطی که در آن قرار می‌گیریم داشته باشیم، برایمان منطقی می‌شود که:
این اجتناب ناپذیر است که هر انسانی در شرایطی مجبور به اخذ تصمیماتی شود که، بعدا وقتی شرایط تغییر می‌کند، آن تصمیم اشتباه به نظر می‌رسد. پس نباید به خودمان حق قضاوت آن شرایط را بدهیم و با جنین جریاناتی همراه و هم‌داستان شویم.
هرچه این شیوه نگرش را تبدیل به عادت زندگی‌مان نماییم، هرچه به دنبال تمرکز بر نکات مثبتِ هر اتفاق و انسانی باشیم، بیشتر از نگاه خداوند به دنیا نگاه می‌کنیم، خداگونه تر عمل می‌کنیم و با کل زندگی در صلح و هماهنگی قرار می‌گیریم و به خودشناسی و خداشناسی نزدیک‌تر می‌شویم.
نکته مهم:
این فایل حاوی نکات مهمی درباره رسیدن به خودشناسی است که در این نوشته فقط یکی از نکات آن توضیح داده شد.
برای درک بهتر مطالب، حتماً فایل صوتی یا تصویری را ببینید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD436MB37 دقیقه
- فایل صوتی خودمان را هم قضاوت نکنیم، چه برسد به دیگران33MB37 دقیقه
به نام خداوند مهربان وهدایتگر
سلام
وقت همگی بخیر وشادی
قضاوت کردن
یادم هست در یکی از فایلها استاد تمرین داده بود که مدت 3 روز قضاوت کردن را ممنوع کنیم حتی نگیم این گل از آن گل قشنگتره یا خوشبوتره ، من این تمرین را انجام دادم و خیلی خیلی سخت بود مثل تمرین آگهی بازرگانی دوره عزت نفس سخت بود،
واقعا دیدم ما کل 24 ساعت را داریم قضاوت می کنیم چه وجه مثبت یا منفی یعنی شده عادت روتین ما صبح که از خواب بیدار که میشیم از هوای صبحگاهی از کیفیت صبحانه از رفتار همسر و فرزندان، از رفتار راننده ها و تا آخر…….
قضاوت کردن از نظر قانون:
معمولا در قضاوت ها تمرکز روی اشتباهات فرد و خطاهای آن هست و آن را ما یادآوری می کنیم و پررنگ‌تر جلوه میدم و برای ما با اهمیت تر میشه ، این کار باعث میشه که از موفقیت ها و دستاوردهای شخص غافل بشیم.
نکته مهم بعدی:
قانون تمرکز
وقتی به چیزی توجه و تمرکز می کنیم در واقع فرنکاس متناسب با آن را به جهان ارسال می کنیم و جهان هم از همون جنس وارد زندگی ما می کنه پس می بینیم با قضاوت کردن فرنکاس نامناسب به جهان هستی ارسال می کنیم حتی درباره رفتارهای خود هم نباید قضاوت کنیم چه برسه به دیگران و برای این کار نیاز به تمرین و رعایت تکامل هست .
باید در لحظه زندگی کنیم و از زیبایی‌ها لذت ببریم و تلاش خودمان را برای درک بهتر قانون بذاریم تا در اکثر موارد در احساس خوب بمانیم.
علیرضا یکتای مقدم
مشهد مقدس
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام به استاد عباسمنش و خانم شایسته مهربان
سلام به مایک
سلام به همه دوستان ثروتمندم
دیگران و خودمان را قضاوت نکنیم ، در این فایل ارزشمند استاد بخوبی توضیح دادن که قضاوت نکینم چون ما در شرایط اوضاع آن شخص در گذشته نبودیم ، الان اگه ما خودمان را جای شخص بگذاریم، چه بسا بدتر از آن شخص عمل کنیم .
نکته مهم ، یادمان باشد که قضاوت کردن کلا آثار منفی داره ، چون فقط و فقط توجه به نکات منفی شخص است و اصلا به توانایی‌های طرف مقابل اشاره نمیشه ، و به شرایط موجود گذشته شخص توجه ای نمیشه .