خودمان را هم قضاوت نکنیم‌، چه برسد به دیگران - صفحه 49

به نام تنها قدرت برتر جهان

واقعا که این فایل انقدر لازم بود و انقدر بجا بود و انقدر به موقع بود که درکی که فعلا ازش داشتم باعث شد کلی چراغ تو ذهنم روشن شه که هرچی فکر میکردم بهشون دیدم هی داره نکات بیشتر و بیشتری رو میاره

«قضاوت»

خیلی جای کار دارم توی این موضوع، اما همه کارای بزرگ موفق با قدمای کوچیک و پیوسته شروع شدن ، آروم آروم هر روز یه ذره بهتر از دیروز

اولین کاری که کردم برای خالی شدن ذهنم ، اومدم مکتوب کردم و همه رو بخشیدم همه ی کینه ها و نفرت ها رو ، اما یه جای کار لنگ میزد حس خوبی میده ولی انگار قلبمو خالی نمیکنه ، اخه چرا، سوال بی جوابی که موند تا اینکه اومدم و رفتم سراغ دسته بندی مورد نظرم، فایل رو گوش دادم ،تکرار ، تکرار تکرار ، انگار وقتی به یه آگاهی جدید برمیخورم روحم تشنه تر میشه تا عمیق تر و عمیق تر اونو ببلعه،

دومین کامنت، کامنت آقای ملک واووووو دقیقا هم ایشون مشکل منو داره الله اکبر از این هدایت هر لحظه ی الله یکتا

جواب سوالم دقیقا همین بود، اینکه چرا عمیقا نمیبخشیدم ؟ چرا عمیق قلبم از کینه ی افراد پاک نمیشد؟

چون من هنوز عمیق باور نکردم که خودم خالق شرایط خودمم

آره دقیقا همینه ، خود خودشه

اگه عمیق باور کرده بودم میدونستم باورها و فرکانس های من اون آدمو جذب من کرده ، باورها و فرکانس های من باعث شده فلان رفتار باهام بشه ، باورها و فرکانس های من باعث شده فلان شرایط برام ایجاد شه ، خودم مقصرم فقطططط خودم ، مسئولیت تمام اتفاقات زندگیم فقط با منه ««با من»»

نمیبخشیدم چون فکر میکردم مقصر اونا اند

وای خدای من، دقیقا همینه ، وقتی فهمیدمش قلبم انگار دوتا بال پیدا کرده بود و میخواست از سینه پرواز کنه، این باور دلیل خیلی مسائل دیگمم هست من هنوز نتونستم 100درصد مسئولیت کامل همه ی اتفاقات رو برعهده بگیرم این 100درصده خیلی مهمه آرزو ، حتی99درصد هم نه 100درصدددددد

لازم نیس خرده چوب های کف جوب رو بخوام جمع کنم ، اگه یکی از موانع بزرگ آب رو بردارم جریان انقدری میشه که خرده چوب ها رو آب با خودش میبره ،یه سری باورا هستن اصلا خیلی مهم و حیاتی اند وقتی یه باور مهم و قوی رو تغییر بدم یه جریانی راه میوفته که کلی باورهای فرعی رو با خودش میبره و دوباره باور مهم بعدی.

نکته ی بعدی

«به من چه» «به تو چه»

به من چه ربطی داره طرز فکر بقیه ، نحوه عملکرد بقیه ، علت کاراشون ؟ چرا باید قضاوتشون کنم؟

من چند متر با کفش اونا راه رفتم که بتونم نظر بدم؟؟

من خودم چه خطاهایی کردم که وقتی برمیگردم به گذشته میگم من چجوری اون موقع اینکارو کردم …

همینطور هیچ دلیلی نداره من لازم باشه بخوام برا بقیه علت کارامو شرح بدم ،عزت نفسم خییییلی جای کار داره وگرنه چرا قضاوت بقیه باید برام مهم باشه

یه حدیثی شنیدم که البته تجربش کردم با گوشت و پوست و استخون

میگن یه بزرگواری گفته اگه کسیو قضاوت کردی انقدر زنده میمونی تا تو همون شرایط قرار بگیری

و من دقیقا تجربش کردم که قبلا کسی رو قضاوت کردم که چرا فلان کار رو کرده اخه ، بعد همون شرایط چند وقت بعد برام ایجاد شد و من دقیقا همون کار رو کردم و بعد یادم اومد که ای وای برمن ….

ولی به قول استاد هر لحظه که از خدا طلب بخشش کنی خدا رو توبه پذیر مهربان میابی، خیلی باید بهتر عمل کنم و «به من چه » رو بهتر اجرا کنم