دیدگاه زیبا و تأثیرگزار دوست عزیزمان اندیشه به عنوان متن انتخابی این فایل:
از وقتی با سایت عباس منش و با شخصیت استاد آشنا شدم همیشه این سؤال در ذهنم بود که چطور شخصی میتونه تا این حد به خواسته هاش برسه و چطور میتونه یک نقطه را مشخص کنه و به سمتش پرواز کنه و پرواز نماد لذت و عشق است. به دنبال این سؤال بارها مات و مبهوت و غرق در تفکر شدم …. تا اینکه در محصول ثروت یک با مفهومی به نام اهرم رنج و لذت آشنا شدم که البته فاصله زمانی زیادی بین آشنایی با این مفهوم و درکش وجود داشت که هنوز هم نمیتونم ادعا کنم که کامل فهمیدمش ولی میخوام این را بگم که انسان به هر هدفی می رسه فقط به یک شرط و اون شرط اینه که جای اهرم رنج و لذت در مورد اون موضوع خاص در ذهنش درست باشه و بقول استاد اگر جایگاه اهرم های ذهنی درست باشه ما نامحدودیم …. فقط یک لحظه به این جمله فکر کنید … « ما نامحدودیم »
شاید همه مون به یاد بیاریم زمانی را که دانش آموز بودیم و در اون سن نوجوانی سرشار از آرزو بودیم … سرشار از درخواست …. آری ! ما نامحدود بودیم … اما همه ما دارای آرزوهای برباد رفته و به ثمر ننشسته زیادی در کارنامه زندگی مون هستیم. آرزو هایی که با شور سوزانی وجود ما را روشن کردند اما حتی نمی توانیم بخاطر بیاوریم که چگونه آن شعله سوزان اشتیاق خاموش شد و ما هرگز به آرزو هایمان نرسیدیم … تا جاییکه خیلی از ما ها دیگر آرزو نکردیم … ما خالی از درخواست شدیم … ما در متن زندگی ماندیم و همراه ساعت ها و ثانیه ها شدیم …. ما به روزمرگی تن دادیم …..
اما آن علامت سؤال بزرگ بعد از آشنایی با استاد عباس منش در ذهن من شکل گرفت که چگونه این مرد کاه های زندگیش را به کوه تبدیل میکند و چگونه ورای زمان پیش میرود … چگونه ورای مکان پیش میرود … چگونه پرواز میکند … چگونه بعد از آن اشتیاق های سوزان ، مسیر را پیدا میکند و چگونه به مقصد میرسد …
تا اینکه فهمیدم ، درک استاد از واژه هدف با درک من بسیار متفاوت است … هدف در ذهن من آن کاری بود که با نیروی اراده ات شروعش کنی و صبح و شبت را به هم بدوزی و زجر را با تمام وجود احساس کنی تا در نهایت موفق شوی … یعنی همیشه در ذهن من ، بعد از هر بار هدفگذاری ، اراده ای پولادین بود که بشود با آن ، ساعتها و روزها و هفته ها را در نهایت سختی گذراند و علی رغم میل درونی زندگی کرد و کار کرد و استراحت و تفریح و لبخند را تعطیل کرد ، اراده ای که بتواند اینهمه مشقت را تحمل کند …. ذهن من میگفت رسیدن به هدفت ارزش اینهمه بدبختی و بیچارگی را دارد …. و حالا میفهمم که چرا تب های داغ و اشتیاق سوزان من خیلی زود خشک میشدند و من یا به اهدافم نمی رسیدم و یا اگر می رسیدم همیشه در مسیر اهدافم سرد و خاموش بودم در حالیکه آرزو همانطور که از اسمش مشخص است باید انسان را سر شوق و به وجد بیاورد اما در ذهن من اینطور نبود …. و حالا میفهمم که چرا استاد مسیر هدف هایش را با شادی و لذت طی میکند و عاشق رسیدن به خواسته هایش است ….
زیرا استاد بعد از هدفگذاری ، به جای اراده پولادین برای دوختن صبح به شب ، شروع به ساختن باور و درست کردن اهرم های ذهنش میکند تا آن اهرم ها مسیر را برایش روشن و لذت بخش کنند ، تا آن اهرم ها پای رفتنش شوند ، تا با راهکار ها و ایده ها و آدم های مناسب احاطه شود ، تا در مدار خواسته اش قرار بگیرد نه اینکه تقلا کند تا با فشار جسمش به خواسته اش برسد….
پس اگر رسیدن به اهداف ، مترادف با زجر کشیدن در ذهن تعریف شده باشد ، از آنجا که ذهن از کارهای زجر آور فرار میکند ، در نتیجه تمام قوایش را جمع میکند که اجازه ندهد فرد به هدفش برسد چرا که رسیدن به آن هدف خاص برایش رنج آور و همراه با مشقت است مثلا اگر بدست آوردن پول را سخت بدانیم ، ذهن ، ما را همواره در شرایطی قرار می دهد که نتوانیم به خواسته مان برسیم چرا که رسیدن به این خواسته برای ذهن ، زجر آور تعریف شده است و برای فرار از این زجر طوری عمل میکند که فرد علی رغم تمام اراده و تلاشی که به خرج میدهد و علی رغم تمام فعالیت های فیزیکی ، پولی بدست نیاورد و بعبارتی این اهرم اشتباه که بخاطر باورهای غلط و عملکرد اشتباه ذهن ، ایجاد شده جلوی رسیدن به ثروت را میگیرد چون فکر میکند بدست آوردن پول سخت است و همواره از آن سختی گریزان است و کاری که ما آگاهانه باید انجام بدهیم ، پیدا کردن اهرم های اشتباه و درست کردن اونها با ایجاد باور درست و جابجا کردن اونهاست به نحویکه در این مثال بدست آوردن پول را آسان بدانیم و برای ساختن اهرمی که بر این پایه ساخته شود تمام قوای ذهن را به کار بگیریم و آن وقت ما میتوانیم بگوییم که با خواسته مان همسو و هم جهت شده ایم و بدون اینکه بخواهیم آگاهانه اراده پولادین خود را برای رسیدن به خواسته ها جزم کنیم و با اهرم اشتباه و زنگ زده از صبح تا شب کلنگ بزنیم ، خودبخود در مداری قرار میگیریم که با ایده ها و راهکارها و فرصت ها و موقعیت ها و آدم هایی که میتوانند دستان خداوند شوند ، احاطه میشویم ، در مداری که همه چیز مهیاست برای اینکه ما خواسته خود را تجربه کنیم یعنی بدون هیچگونه زجری و بدون دوختن صبح های زیبای زندگی به شبهای آرام مان میتوانیم خیلی راحت آرزوی خود را بدست بیاوریم …. و من حالا میتوانم با تمام توانم فریاد بزنم که برای رسیدن به خواسته ها فقط ، باور لازم است.
برای خرید قدم اول از دوره فوق العاده «۱۲ قدم» اینجا را کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری هدفگذاری با قانون تکامل343MB25 دقیقه
- فایل صوتی هدفگذاری با قانون تکامل25MB25 دقیقه
به نام رب هدایتگرم
سپاسگزارم استاد عزیزم بابت این فایل عاالی
من قبلا هم این فایل رو گوش داده بودم اما اینبار اصلا یه جور دیگه بود برام
من خیلی چیزا رو درک کردم ، مطمئنم که بخاطر دوره شیوه ی حل مسائل هست .
خب من نکاتی که به نظرم مهمتر بود رو یادداشت کردم و اینجا برای خودم مینویسم :
هر هدفی دست یافتنی هست به شرط اینکه تکاملی و قدم به قدم پیش بریم .
هدف رو نباید بالاتر از جایگاه فعلیت انتخاب کنی بلکه باید یه کوچلو بالاتر از جایگاه الانت باشه ( خدایا شکرت که دارم می فهممش انتخاب هدف بالاتر از جایگاه فعلیت میشه همون کمالگرایی و قانون تکامل همون بهبودگرایی هست )
مسیر رسیدن به هدف رو برای خودتون جذاب و لذت بخش کنید .
در طول مسیر برای نعمت هایی که خدا به شما داده سپاسگزاری کنید و هدف هایی که تا حالا بهشون رسیدین رو به خودتون یادآوری کنید و سپاسگزاری کنید .
مسیر با احساس خوب با انگیزه ی بالاتر و اشتیاق بیشتر طی میشه و خودتون تغییرات رو احساس میکنید .
اگر همیشه هممون یادمون باشه که هدف درست رو انتخاب کنیم و قدم به قدم جلو بریم (سنگ بزرگ جلوی پامون نندازیم) هم مسیر برامون لذت بخش میشه هم کلی اتفاقات خوب برامون میفته که انگیزه ی مارو برای ادامه دادن بیشتر میکنه .
اگر حرکت کنیم قدم به قدم و انگیزه و شور و اشتیاق رو با اهرم رنج و لذت برای خودمون ایجاد کنیم مسیر فقط لذته و لذته و لذت .
وقتی از مسئله ی مهمی فارغ شدی به مسئله ی مهم دیگری بپرداز (فاذا فرغت فانصب)
اگر آدم مسیر درست رو بره از هر اتفاق و تجربه ای که در طی مسیر براش بیفته لذت میبره و اصلا هیچ مسئله ای در طول مسیر رسیدن به هدفش براش سخت و زجرآور نیست .
وقتی که به هدفتون رسیدین به خودتون تبریک بگید و خودتون رو تشویق کنید (آفرین چقدر خوب این مسیرو رفتی ، چقدر لذت بردی ، چقدر چیز یاد گرفتی ، چقدر بزرگ شدی ، چقدر با خدا صحبت کردی و هدایت شدی)
موفقیت هات رو هرچند کوچیک بزار تو حافظه ت و برای هدف های بعدیت ازشون کمک بگیر جاهایی که به نظرت مسیر سخت بود به خودت یادآوری کن رسیدن به هدف های قبلیت رو ، و بگو به خودت که : تو سختر از اینا رو رفتی و انجامشون دادی و رسیدی این که چیزی نیست :)
برای هدف هایی که بهشون میرسید ارزش قائل باشید .
هدف داشته باشید برای اینکه هدف داشتن اصله نه اینکه به نتیجه ی هدف رسیدن اصل باشه .
اینکه آدم زندگیش هدفمند باشه مهمه .
هدفمند زندگی کردن خیلی مهمتر هست از رسیدن به هدف .
رسیدن به هدف پاداش جانبیِ هدفمند بودنِ ولی اون لحظاتی که با ذوق و شوق داری حرکت میکنی برای اینکه به هدفت برسی ، اون لحظات ، لحظاتِ اصلی ای هست که آدم معنای واقعی زندگی رو میفهمه .
یک هدف اصلی برای هر سال زندگیتون انتخاب کنید ، حرکت کنید براش ، از قدمای کوچیک شروع کنید ، ناامید نشید و بدونید که قرار نیست اتفاقات یک شبه رخ بده (جوری برنامه ریزی کنید که از مسیر لذت ببرید)
وقتی که آدم از مسیر رسیدن به اهدافش لذت ببره یک سری کارای متفاوتی انجام میده که نتایج متفاوت و بزرگی هم به همراه داره :)
خدای عزیزم سپاسگزارتممم با تمام وجودم .
منو تو مسیر درست و راه راست قرار بده و هر لحظه هدایتم کن .
خدای عزیزم به من یاد بده تا خودم رو آسون کنم برای آسونی ها و لذت ها .
خدای عزیزم به من یاد بده حساب کردن روی خودت و قدرتت .
خدای عزیزم هدایتم کن هر لحظه به تعهد داشتن و موندن توی مسیرت .
استادعزیزم ازتون بی نهایت سپاسگزارم .
مریم خوشگلم ازتون بی نهایت سپاسگزارم .
دوستتون دارم .