باید شخصیتمان تغییر کند نه اینکه ادا در بیاوریم!

بنام خدای مهربان

سلام به استاد عزیزم، مریم نازنینم و همه همسفرانم

روز ۹۶ سفرنامه

در این فایل استاد در راستای کامنت یکی از دوستان توضیحاتی دادند که برای بهتر درک کردن موضوع آنها را می نویسم.

زمانی که من متوجه شدم مسیر درست کدام است و فهمیدم باورها چه نقشی در زندگی من دارند در پی آن نبودم که به دیگران نشان دهم افکارم تغییر کرده اند. کاری به کسی نداشتم و در این مورد با کسی وارد بحث نمی شدم. نمی خواستم به کسی یادآوری کنم درست و غلط چیست. اما همزمان در اطرافیانم، فامیل و آشنایانم می دیدم بعضی ها به خانواده شان یا دیگر افراد دائم می گویند طرز فکرشان غلط است و طرز فکر درست این است. حالا یا به این شکل یا می خواستند به من بگویند ما فهمیده ایم تو چه می گویی یا می خواستند خودی به بقیه نشان دهند که شخصیت متفاوتی پیدا کرده اند. اما من به وضوح متوجه می شدم که این آدم دارد نقش بازی می کند و اینها جز مشتی حرف قشنگ نیست که می گوید. چونکه می دیدم در شرایط عصبانیت یا هر شرایط خاص دیگری که قرار می گیرد همان واکنشهای همیشگی را نشان می دهد. می فهمیدم این آدم از درون فرق نکرده ولی اینبار پشت نقاب جدیدی قایم شده است. نقاب موعظه کردن و حرف قشنگ زدن.

با خودم فکر کردم چه جالب، چقدر من با اینها فرق دارم. من یک اصل درست را فهمیدم و در راستای آن شروع کردم به شخم زدن شخصیت، افکار و باورهایم. من به درون خودم کار داشتم و کاری به بیرون نداشتم. کار نداشتم دیگران درباره من چه فکر می کنند. وقتی فهمیدم اصل خودم هستم، دیگران در ذهن من رنگ باختند. وقتی فهمیدم چطور می توانم به خواسته هایم برسم، وقتی فهمیدم چه باورهای اشتباهی درباره ثروت، سلامتی و روابط دارم متعهد شدم به ایجاد تربیت جدیدی در شخصیت خودم. متعهد شدم متفاوت فکر و متفاوت عمل کنم.

من فهمیدم که فرق من با بقیه پایبندی به همین تعهد است. خیلی ها این حرفها را شنیدند ولی متعهد به انجام آن نشدند. تنها تغییر آنها در لفاظی و در حرافی بود. بجای آنکه مشکل را از ریشه حل کنند، بجای آنکه افکار بیماریزای شان را پیدا کنند و تغییر دهند دنبال راه حل آسان می گشتند. راه حل آسان نقاب زدن و نقش بازی کردن بود. حرف و موعظه بود. غیبت و تهمت بود. بله درست است. در شرایطی که دروغ گفتن به نفع تو باشد و تو شهامت راست گویی داشته باشی شخصیتی راستین می خواهد. جایی که دارند غیبت می کنند و تو حرف را عوض کنی یا محل را ترک کنی کاریست که هر کس مصمم به انجام آن نمی شود. وقتی به راحتی بتوانی تهمت بزنی ولی جلوی خودت را بگیری نشان از منش بالای تو دارد. و برای داشتن چنین شخصیتی باید آنرا بسازی.

برای همین است که می گویم موفقیت نیاز به تلاش فیزیکی و جسمی ندارد. امان از اینها که زندگینامه افراد موفق را می نویسند. چه اشتباه می گویند که افراد موفق با خفت و ذلت به این جایگاه رسیدند. می گویند که آنها از پست ترین کارها شروع کردن تا به تعالی رسیدند. خیر چنین نیست. چرا هزاران نفر دیگری که کارهای پست و سخت می کنند به چنین جایگاهی نرسیدند؟ چون علت موفقیت آنها چیز دیگری است. علت نحوه فکر کردن آنهاست. شاید در برهه ای دو فرد شرایط سخت یکسانی داشتند اما آنکه برنده شد توانست نحوه تفکرش را تغییر دهد. در واقع می خواهم بگویم تغییر افکار ،کار ساده ای نیست. حتی سخت تر از کار جسمی ست. بله. خرد کردن من درون، خرد کردن شخصیت نازیبای درون، مواجه شدن با ضعفها و ایرادهای شخصیتی و تلاش برای بهبود آنها کاری ست دشوار و البته نه کار هر کس. اما حقیقت این است که که موفقیت زمانی حاصل می شود که سراغ درون برویم و به اصلاح درون خودمان بپردازیم نه اینکه نقاب بزنیم و با ادا در آوردن برای بقیه خودمان را گول بزنیم. تا از درون تغییر نکنیم، نتایج بیرونی تغییر نمی کند. تا فرکانس هایمان تغییر نکند نتایج متفاوت رخ نمی دهد. من هر روز روی خودم کار می کنم. همانطور که نفس می کشم و آب و غذا می خورم.

مثال ورزشکار مثال خوبیست. دیده اید یک ورزشکار تا زمانی که ورزش می کند چه وزن و بدن مناسبی دارد؟ همینکه دوره حرفه ای اش تمام می شود و آن تمرینات و سبک تغذیه مناسب را رها می کند وزنش بالا می رود و بدنش موزونی قبل را ندارد. ورزشکاری که بیست سال ورزش کرده طی پنج شش سال آن شرایط بدنی قبل را ندارد. با اینکه این همه سال ورزش سخت کرده است دلیل نمی شود که برایش ماندگار شود. کار کردن روی باورها و افکار هم مثل همین ورزش، مثل نیاز به آب و غذا و اکسیژن نیازمند توجه هر روز است و با رها کردن آنها نتایج هم از بین می رود.

مثال دیگر که دوست دارم بزنم تا اهمیت کار کردن دائمی روی باورها را متذکر شوم این است: چند وقت پیش تعدادی نهال کاشتم و بعد از مدتی درختانی پر شاخ و برگ شدند. شرایط خوبی برایشان فراهم کردم و به آنها رسیدگی می کردم. مدتی کاری به کارشان نداشتم و فکر می کردم آنهمه توجه نمی خواهند. بعد از مدت کوتاهی سراغشان رفتم و دیدم کرم به جان برگهایشان افتاده. سریع سم تهیه کردم و آنها را نجات دادم. روی سم نوشته شده بود هر ده روز یکبار استفاده شود. می دانید این در حالی بود که یک عالمه درختچه هرز در زمین من بود ولی کرمها سراغ آنها نرفتند بلکه سراغ درختان میوه آمدند. تازه متوجه شدم اینکه می گویند باید روی بذر همیشه کار کرد یعنی چه.

در آخر دوست دارم بگویم اگر می خواهید اوضاع هر روز بهتر از دیروز شود، اگر می خواهید بی نهایت ثروت، سلامتی و روابط خوب داشته باشید، کار کردن روی خودتان را جدی بگیرید. برای رفع پاشنه های آشیلتان وقت بگذارید. روی تقویت باور فراوانی و رفع باور کمبود کار کنید، چیزی که خودم بعد از این همه نتیجه در آن دچار ضعف هستم. چون وقتی روی باور فراوانی کار کنی و بارها و بارها به خودت بگویی بی نهایت ثروت و فرصت در جهان هست و آرامش جای نگرانی را در این باره بگیرد وارد مدارهایی می شوی که پر از فرصت ها و موقعیت های ثروت آفرین است.

ممنونم استاد عزیزم