قانون فراوانی و رابطه آن با «تجربه ثروت»

ایمان و اعتقاد به باور فراوانی در جهان هستی مگه میشه این جمله رو باور داشت و ثروت رو تجربه نکرد؟من الان پشت سد ایستادم که سد روبروی من باورهای اشتباه و مانع برای جاری شدن ثروت به زندگی من هست.

مگه میشه خداوندی رو قبول داشت که نعمت هاش قابل شمارش نیستند اما ثروت رو تجربه نکرد.

خداوندی که بی نهایت انسان را روزی و ثروت داده و میدهد و خواهد داد.

خدواندی که هر انچه که از او بخواهی در اختیارت میگذارد کافیست که بخواهی.

مگر میشود پروردگار این جهان این عظمت لایتنهی را قبول داشته باشی ولی در براورده کردن کوچک ترین خاسته هایت مانده باشی.

خدا و ثروت یکی هستند،هر چقدر بیشتر خدایم را بزرگ کنم،توانمندیش را در براورده کردن خاسته هایم قبول کنم هر چه بیشترایمانم به سیستم و قانون بیشتر شود ثروتمند تر خواهم شد.نیازی به تلاش فیزیکی نیست،بارها تجربه ی این را داشته ام که ذهن من خالق اتفاقات من است.هر چقدر بیشتر خود را انسانی ارزشمند بدانم که امده ام به این دنیا تا شاهانه،تا به بهترین و ثروتمند ترین و لاکچری ترین شکل زندگی کنم،هرچه بیشتر خود را لایق ثروت بدانم باورش داشته باشم ایمان داشته باشم که خدای من از بی نهایت طریق به من ثروت میرساند ثرتمند تر میشوم.

تا وارد مدار ثروت نشوم تا وقتی ذهن محدودم ظرف کوچکم و کم عمق و کم قطرم رو گسترش ندم،چطور میخام ثروت رو وارد زندگیم کنم و تجربه کنم بهترین زندگی رو.

با باورهای قبلی جلو میرم و توقع ثروت هم دارم!

اگه باور داشته باشی تمام زندگیت تماما در اختیار خودت و ذهنت و باورهای توست بعد ثروت و اسایش و راحتی و شادی رو واردش نکنی یعنی باورهات به قدری ترمز شدن برات که هر چقدرم جلو بری با باورای قبلی نتایج همان خواهد بود.

جالبه که بگی اره خدایی رو قبول دارم که جهان رو رهبری میکنه اما انقدر تو ذهنت کوچک و ناتوان باشه که توی براورده کردن کوچک ترین خاسته هایت مانده باشی.

چیزی که در این مدار میبینم همینه!مدتهاست دارم تجربش میکنم متفاوت میخواهم پس باید متفاوت فکر کنم!

ذهن عزیزم رو کمی با نشان دادن الگو ها ارام تر کنم و بپذیرد که من میتوانم زندگی را در ثروتمند ترین حالت ممکن تجربه کنم.

جهانی که من در ان زندگی میکنم هر لحظه در حال پیشرفته هر لحظه منابعی کشف میشه که اونو ثروتمند تر و غنی تر میکنه،انسان های ثروتمند هر لحظه ثروتمند تر و کسب و کارشون گسترده تر و ایده های پرسود تری به ذهنشون میرسه.طبیعت اون هر لحظه عظیم تر و پر گیاه تر میشن و اکسیژن بیشتری تولید میکنن،انسان های اون اگاه تر میشن،من باید خودم رو هماهنگ کنم با این جهان هر لحظه رو به ثروتمندتر شدن،باید خودم رو وارد مدار ثروت،مدار رسیدن به خواسته ها کنم.

هروز کلی مشتری ثروتمند میبینم که به کافی میان و ثروتمند تر میکنن من و کسب و کارم رو.

دوران رکود برای کسب و کار من معنی نداره که چون هروز میبینم که مشتری های کسب و کار من بیشتر میشن.

استاد جان من عاشقتم که انقدر اگاه هستید و جهان رو اگاه تر میکنید?