قانون فراوانی و رابطه آن با «تجربه ثروت»

سلام جناب آقای استاد عباس منش

من مرتضی 30 شدر مورد صحبت های شما و مزامین اعتماد به نفس تفکر کرده و به تازگی تمرینات شما را شروع کرده ام .

قبل از اینکه با شما و سایت گرانقدر گروه شما آشنا شوم به صورت فکری تصمیماتی را که شما در بهبود اعتماد بنفس بیان داشتید را می نوشتم اما از انجام آنها عاجز بودم چون غول نگرش منفی و نگرانی بر تمام زندگی من سایه افکنده بود و هم اکنون هم همین طور است .

شاید باورتان نشودآیه ای از قرآن خوانده بودم :(امید دارم خداوند مرا به راه راست هدایت کند) استمداد از خدا می طلبیدم و واقعا هم احساس می کردم که پروردگار دانا بر امورم نظاره می کند و مرا در مسیر درست قرار می دهد مثلا با هدایت من به سمت خرید کتابهایی مانند گفتگو با خدا،قانون توانگری و…و همین طور هدایت به سایت ارزشمند شما.

من از بیماری تشنج به فراوانی استرس و اضظراب رسیده ام و به همین خاطر با مشکلات گوناگون شغلی و عاطفی روبرو هستم چنانچه حتی باعث شد حتی دختری که دوستش داشتم به خاطر مخفی نگه داشتن این بیماری از نظرش طی سالیان بسیار از من رنجیده خطر شده و با ترحم مرا ترک کرده .

سوال من از شما استاد ارجمند این است :

خانواده ام قید بودن مرا زده اند و مانند مرده ای متحرک مرا می بینند و گاهی به تظاهر می گویند فلان کار را نکن و یا به فلان جا نرو برای تو خطرناک است و ممکن است آبروی ما برود.با تمام تمحیداتی که از سلامتی خودم به آنها دادم باز نمی دانم چرا بصورت غیر منتظره واکنش معکوس و منفی نشان می دهند و من همان طور که گفتید از ارسال فرکانس های منفی پرهیز می کنم حتی برای آن دختری که دوستش دارم آرزوی خیرو نیکی می کنم اما هجوم افکاری از قبیل تنهایی از سمت او باز مرا آزار می دهد.

در کتاب شفای زندگی مطالعه ای داشتم که می گفت نشانه اینگونه استرس ها و هیجانات سقوطی ، ریشه در دوران کودکی و رفتار نامناسب والدین دارد و من با تمام وجود تنها کاری که توانستم بکنم این بود که خودم و دیگران را به نیکی ببخشم چون فکر می کنم بیرون کشیدن و دور انداختن آن افکار و عکس العمل های ناهنجار نیاز به متخصص عالی دارد یا سالیان طولانی زمان می برد تا این غده های سرطانی را شناخته و آنها را تبدیل به تجسم خلاق کنم .

از طرفی خانواده ام که رکن اصلی واقعییت های من هستند بلکه نه خودم بایدحقیقت و واقعیت را بپذیرم باعث عقب گرد و یادآوری صحنه های تلخ زندگی ام می شوند .

آنها را چگونه می توانم تغییر بدهم که بارها با هر شیوه خواستم افکار منفی و ناامیدکننده را از ذهنشان پاک کنم که تاثیر یک در صد نشان داده .

من می توانم ذهن حساس خودم را از دختری که دوست داشتم آسوده کنم اما خانواده ام را چطور که هر لحظه پیش روی من هستند؟؟

مقوله ای هست که می گوید اگر بتوانی خودت را تغییر بدهی و به زیباترین شکل خواست پروردگار بی همتا خلق کنی موفق شده ای انسانی نمونه باشی اما این چیزی نیست در برابر عظمتی که از تغییر دیگران و دعوت به شادی که رسالت همه ما انسانهاست …

خداوندا مرا یاری ده تا بتوانم با بندگان و یاری کنندگان مهربانت همراه شوم و دستان ایمانم را به سمت تو بلند کرده و با قدرت تمام به اعتمادت ساجدانه شکر و سپاس تو را گویم .

استاد منتظر راهنمایی های گرانقدر شما هستم