قانون فراوانی و رابطه آن با «تجربه ثروت» - صفحه 20

به نام الله که بخشاینده و مهربان است

سلام و درود بر دو دوست توحیدی و بزرگوارم ، الهام خانم‌و آقا ابراهیم عزیز…

خوشبحال آقا ابراهیمی که‌ الهام خانم را دارند که اسمِ زیبایشان یک نشانه از سمت پروردگار است برای الهاماتِ خداوندی که از جنسِ “فَأَلهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقوَاهَا” است…

و خوشبحالِ الهام خانمی‌ که آقا ابراهیمی را دارند که نامِ زیبا و دل نشینشان ، نشانه ای است از بزرگمردی که الگوی یکتا پرستانِ عالم بوده و هست ، همان کسی که “وَٱتَّخَذَ ٱلله إِبۡر اهِیمَ خَلِیلࣰا”

سپاسگزارِ لطفُ و محبتِ شما هستم بابتِ نظراتِ ارزشمندُ و انرژی بخشی که برای من میفرستید…

و بسیار بسیار بسیار تحسین‌ میکنم وجود شما دو نفر را که پا به پای همدیگر ، جهاد‌ِ اکبری به راه انداختید در مسیرِ “مُهَاجِرًا إِلَى ٱلله” شدن ، مسیری که انتهایی بسیار بسیار بسیار زیبا دارد از جنسِ…

(ٱدخُلُوهَا بِسَلَامٍ ءَامِنِینَ)

در‌ حالتِ سلامت و امنیت تمام داخل در بهشت شوید

[سوره الحجر 46]

قطع به یقین ، شما دو نفر مصداقی از یک‌ زوجِ هم‌ فرکانس‌ هستید که در کنار‌ همدیگر ، آرامشی بهشتی  را تجربه میکنید از جنس “خَلَقَ لَکُم مِّن أَنفُسِکُم أَزوَاجࣰا لِّتَسکُنُوا۟ إِلَیهَا”

این‌ بیتِ زیبا که از شاعری نازنین است تقدیم‌ به شما دو عزیز باد…

آسایش دو گیتی تفسیرِ این دو حرف است

آقا     کنارِ     بانو     ؛     بانو     کنارِ     آقا

وقتی که‌ پیام خالصانه شما را که حاوی یک‌ سوال بود ، خواندم ؛ به فکر فرو رفتم و در گذشته خودم سفر کردم و یک سری اصولِ فراموش شدهِ زندگی ام را به خودم‌ گوشزد کردم و آن این است که…

هیچ عبادتی برای من به پایِ تفکر‌ نمیرسد ، تفکری که با چاشنیِ قدرتِ خدا باشد…

احساس میکنم که قدرتِ خدا همان اصلِ فراموش شدهِ زندگیِ ما انسانهایی است که در معرضِ بیماریِ فراموشی هستیم و تفکر‌ در قدرت و عظمتِ خدا ، حکمِ همان واکسیناسیونِ ما را در برابر این بیماری دارد..

یادم می آید که روزگاری خود را مخاطب این سوال قرار‌ میدادم که احساسی زیبا را برای من به همراه داشت…

چرا کشتیِ نوح که با تکنولوژی ساده ساخته شده بود ، توانست از یک‌ دریایِ طوفانی به سلامت عبور کند ولی کشتیِ تایتانیکی که با تکنولوژی پیشرفته ساخته شده بود ، در یک دریایِ آرام غرق شد؟؟؟!!!

کلا هر تفکری که با چاشنیِ قدرتِ خدا باشد برای من بهترین عبادت است… ، به تعبیر حضرت صادق علیه السلام…

أفضَلُ العِبادَهِ إدمانُ التَّفکُّرِ فی اللهِ و فی قُدرَتِه

برترین عبادت ، اندیشیدنِ مداوم درباره خدا و قدرت اوست

تفکر برای انسان حکمِ جهش را دارد ، جهش همان نقطهِ مقابل پله به پله رفتن را دارد ، دقیقا مثل دو دانش آموز یکی از آنها پایه به پایه درس میخواند و خود را ارتقا میدهد ولی یکی از آنها به صورتِ جهشی چندین پایه را در یکسال‌ میخواند و جهشی عظیم را در‌ مسیرِ ارتقای خود برمیدارد… ، به تعبیر حضرت علی علیه السلام…

فِکْرُ ساعَهٍ قَصیرَهٍ خَیْرٌ مِنْ عِبادَهٍ طَوِیلَه

اندیشه اى کوتاه ، برتر از عبادتى طولانى است

همین سخن از این انسانِ صالح چقدر زیباست که یک ساعت تفکر را معادل چندین و چند سال عبادت میداند ، یعنی اگر شخصی سالیانِ سال به عبادت بپردازد شاید بتواند  به درجه ای برسد که شخصی دیگر با یک‌ساعت تفکر بدانجا رسیده است…

حال مساله این است که سالیانِ سال عبادت که یک کارِ فیزیکی است کجا و یک ساعت تفکر که یک کارِ ذهنی است کجا؟؟؟!!!

پس باید لحظاتی از عمر خویش را به تفکر بپردازیم… ، تفکری با چاشنیِ قدرت و عظمتِ خدا تا بتوانیم د‌ر مسیرِ تکاملی خود به سمت کمال و اخلاص ، بجای استفاده از پله هایی که بالا رفتن از آن خستگی را بر انسان چیره میکند ، سوار بر آسانسوری با امکانات مناسب شویم تا در نهایتِ آرامش یک صعودِ لذت بخش را داشته باشیم….

آری ، فرق است بین کسی که از طریق پله ها به پنت هاوس یک برج 88 طبقه برسد با کسی که از طریق آسانسور به آنجا برسد ، هر دو نفر میرسند ولی این کجا و آن کجا؟؟؟!!!

پس باید به همان منطقی که  به صورتِ روزانه سه وعده غذا میخوریم تا قُوّتِ بُعدِ جسمانی و فیزیکیِ ما برای کارهای روزانه مان شود ، باید لحظاتی را به خود اختصاص دهیم جهتِ تفکر در قدرتِ پادشاه عالم تا این تفکر ، قُوّتِ بُعدِ روحانی و متافیزیکیِ ما در مسیرِ هجرت به سویِ الله شود

اگر لحظاتی را به تفکر بپردازیم و در چگونگی تبدیل شدن یک نطفه به یک انسان 70 کیلوگرمی بپردازیم ، به این جایگاه میرسیم که یک نیروی برتری وجود دارد که کارهایی که از دید ما غیر ممکن و مَحال است ، برای او آسانِ آسانِ آسان است و… ، به تعبیر مولانا…

هر مَحال از دستِ او ممکن شود

اگر لحظاتی را به تفکر‌ بپردازیم و خود را برویِ کرهِ مریخ تجسّم‌ کنیم که در حالِ نظاره به سیاره زمینی است که از آنجا مثل‌ یک نقطه معلوم میشود ، به این جایگاه میرسیم که آن رؤیاهایی که برای ما بزرگ است برای خدا عددی نیست که نیست ، پس نباید به بزرگی رویاهایمان بیاندیشیم بلکه باید به بزرگیِ هوشِ برتری بیاندیشیم که اسپانسر تمام رؤیاهایمان است… ، به تعبیر حضرت علی علیه السلام…

عَظُمَ الْخَالِقُ فِی أَنْفُسِهِمْ فَصَغُرَ مَا دُونَهُ فِی أَعْیُنِهِم…

خداوند در نگاهِ آنان بزرگ است پس غیر او در دیدگانشان کوچک است…

آری ، کسی که طعمِ اقیانوس را چشیده باشد ، بِرکه ها و دریاچه ها برایش ناچیز میشود…

اگر لحظاتی را به تفکر بپردازیم و در گردشِ منظمِ زمین و سیاراتِ موازیِ با آن بیاندیشیم که نظمِ آنها‌ به گونه ای است که دانشمندانِ نجوم میتوانند لحظه سال تحویل را به ثانیه در بیاورند ، به این جایگاه میرسیم که این جهان یک مدیری دارد که کار او بسیار بسیار بسیار دقیق است و قادر است که مدیرِ زندگی من شود و زندگیِ آشفته مرا هم نظم دهد و… به تعبیر مولانا…

کارِ مرا او چُو او کند ، کارِ دِگَر چرا کنم؟!

اگر لحظاتی را به تفکر در یک وعده غذاییِ نهنگ اختصاص دهیم که 1000 کیلوگرم ماهی روزی او میشود ، به جایگاهی میرسیم که کمی بیشتر از قبل ، ایمانِ خود را به روزی رسانِ این عالم ارتقا بخشیم و پرهیز کنیم از همنشینی با تحلیلگرانِ نرخِ دُلار و قیمتِ خیارسبز و… ، به قولِ حافظِ شیرازی…

حافظ قَلمِ شاهِ جهان مُقسِمِ رزق است

از  بَهرِ  مَعیشَت   مَکُن   اندیشهِ  باطل

اگر لحظاتی را به تفکر….(تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل)

همین دیگه ، تفکر و تفکر‌ و تفکر…

حال که بحث تفکر شد ، این اندیشهِ زیبا که برخواسته از قرآن است ، حُسنِ ختامی بر این نوشته باشد…

(أَوَلَم یَرَ ٱلۡإِنسَانُ أَنَّا خَلَقنَاهُ مِن نُّطفَهࣲ فَإِذَا هُوَ خَصِیمࣱ مُّبِینࣱ)

آیا انسان نمیداند که این ما هستیم که او را از نطفه ای آفریدیم اما اینک او بر علیه آفریدگار خود بلند شده و دشمنی آشکار برای او شده است؟؟؟!!!

[سوره یس 77]

معنی آیه حکایت از پیام هایِ موجود در آیه دارد البته به شرطِ تفکر…

گویا در لحظاتی که خدا و قدرت بی نهایتش را فراموش میکنیم و وجودِ خدا اولویت آخر زندگی ما میشود ، خدا با لبخندی ملیح چنین میگوید که…

این جوووجه را ببین ، زیرِ بالُ و پَرش را گرفتم و او را از یک نطفه ریزه میزه به انسانی تنومند تبدیل کردم ولی الان برای خودش کسی شده و دیگه ما رو تحویل نمیگیره و برای ما شاخ و شونه میکیشه و منم منم منم میکنه…

گویا در لحظاتی که قدرتِ خدا در زندگی ما به فراموشی سپرده میشود و متوسل به پارتی بازی و سفارش به این و آن میشویم تا کارِ ما در فلان اداره و نهادِ حکومتی درست شود ، خدا با لبخندی ملیح میگوید که…

این فسقلی را ببین ، ایام کودکی اش را فراموش کرده که توانایی دور کردن یک پشه را نداشت ولی من از طریق پدر و مادرش کلی به او عشق و محبت کردم ولی الان ما را فراموش کرده و به غیر از من روی می آورد….

گویا در لحظاتی که مست و مغرور موفقیت هایِ خود میشویم و اعتبار آنها را به خدا نسبت نمیدهیم ، خداوند با لبخندِ ملیح میگوید که…

این جوووجه را ببین که روزگاری دراز و با عشقِ تمام سیستم گردش خونِ در رگ هایش را مدیریت کرده ام و میکنم ولی یادی از ما نمیکنه که بابا یک خدایی هم داریم که اگر‌ دقیقه سیستم گردشِ خون مرا به حال خودش رها کند ، وجودم قفل قفل قفل میشود چه برسد از اینکه بخواهم مست و مغرور موفقیتی شوم که توهّم زده ام که کار من بوده است و….

گویا در لحظاتی که وابسته به غیر او میشویم و امید به غیر او میبندیم ، خدا با لبخندی ملیح میگوید که…

این فسقلیِ نمک نشناس را ببین، وابسته کسانی شده که چند روز دیگر آخرین بیلِ خاک را بروی پیکرِ بی جانش میریزند و او را تنهای تنهای تنها رها میکنند و میروند برای صرف نهارِ مراسم ختمِ او ولی وجودِ منی را که از رگ‌گردن به او نزدیکترم فراموش کرده و…

گویا در لحظاتی که مینشینیم و غصه افزایش قیمت ها را میخوریم که ای بابا گران شد و بیچاره شدیم و رفت ، خداوند با لبخندی ملیح میگوید که…

این جوووووجه را ببین ، گویا که فراموش کرده آن همه عظمت و فراوانیِ نعمت هایِ مرا که الان اینگونه به خاک سیاه نشسته و از بیچارگی ها سخن میگوید و غافل شده است از حقیقت “وَمَن یَتَوَکَّلۡ عَلَى ٱللَّهِ فَهُوَ حَسۡبُه”…. ، به تعبیر مولانا که از زبان خدا این حقیقت را اینگونه بیان میکند که…

آنرا که مَنم چاره ، بیچاره نخواهد شد

گویا در لحظاتی که….(تو خود حدیثِ مفصل بخوان از این مجمل)

همین دیگه… ، تفکر تفکر تفکر… ، تفکری با چاشنیِ قدرت خدا تا احیا کنیم وجود راستینِ خویش را…

تفکر کنیم در وجود خدا و بفهمیم که با چه قدرتی طرف هستیم ، تفکری که ما را به این جایگاه برساند که ما در مقابل خدا عددی نیستیم تا در بارگاه اوِ فروتن باشیم و منم منم منم نکنیم و…

تفکر کنیم در عظمت و قدرتِ خدا تا بفهمیم که چه خدایِ توانایی داریم تا بتوانیم تمامِ تمامِ تمامِ وجودِ خویش را تقدیم او کنیم و تسلیمِ محض او باشیم تا…

شاید این پاراگراف بالا کمی برایِ ما ترسناک باشد و دستاویز نجوای شیطان شود که آخه یعنی چی؟؟!! خدایِ نامرئی را مدیرِ زندگی ام‌ کنم که چی بشه؟؟!!حالا اومدیم و به خدا اعتماد‌کردیم و تسلیمِ خدا شدیم ولی اگر این خدا بلد نباشه که زندگی مرا بچینه اونوقت چی؟؟!! و…

گویا که در این لحظه خداوند با لبخندی ملیح میگوید که…

جوووجه ، اولا که من نامرئی نیستم و اگر در وجودِ من شک داری دستانت را بروی نبضِ خودت بگذار و خود را مخاطب این سوال قرار بده که یعنی این  نبضُ و ضربان هایِ قلبِ من کار کی میتونه باشه؟؟؟!! ثانیا برو دوباره بندِ اولا را بارها بارها بارها مرور کن….

جوووجه ، یعنی منی که روزگاری دراز در حال مدیریت این همه سیاره و ستاره وکهکشان و… هستم ، از پس زندگی تو بر نمیام؟؟؟!!!!

جوووجه ، روزگاری دراز با مدیریتِ سیستمِ شنوایی و بینایی و چشایی و… ای که در وجودت گذشته ام ، قدرتم را به رُخ تو کشیدم تا با خیال راحت به من اعتماد کنی و تسلیم من شوی ، اونوقت میای میگی اگر تسلیم خدا بشم و از سر راه خدا کنار بروم و بیچاره بشم چی؟؟!!

جوووجه ، تو با شنیدن یک سری تعریف ها از مهارت هایِ یک پزشک ، به توانایی های او اعتماد میکنی و حاضر میشوی که تو را بیهوش کند تا درمانت کند ولی آیا  اینهمه قدرتِ مرا نمیبینی تا تو هم افتخار بدی و اعتماد کنی و بیایی در درمانگاه اللهِ یکتا و بیهوش تسلیم محضِ او شوی تا درمانِ درمانِ درمان شوی؟؟؟!!!!

جوووجه ی عزیزم ، افتخار بده و برگرد و یک یا ربِّ جانانه به منی بگو که روزگاری دراز منتظر چنین ندایی از سمت تو بودم ولی تو درگیر لیلاهای زودگذر بودی… ، به قول شاعر…

سوختم در حسرتِ یک یا ربت

غیرِ    لیلا   برنیامد    از   لَبَت

آری ، برگرد و تو فقط به قدرت و عظمتِ من توجه کن و در این مسیر باش تا…

مردِ راهم  باش  تا  شاهت  کنم

صد چُو لیلا کُشته در راهت کنم

همین دیگه ، تفکر تفکر تفکر… ، تفکری با چاشنی قدرت خدا… ، تفکری با چاشنی سوال ، سوالی از جنسِ…

أَلَیۡسَ ٱللَّهُ بِکَافٍ عَبۡدَه؟!

آیا خدا برای بنده اش کافی نیست؟!

[سوره الزمر ٣6]

لفظ سوال به میان آمد و یاد یک خاطره از ایامی افتادم که کلاس خوشنویسی میرفتم که ذکر آن خالی از لطف نیست…

استادی داشتم که ترکیب هنر و گوش دادن به تلاوت قرآن ، برایش حکمِ معراج را داشت به گونه ای که از ترکیب این دو ؛ چنان غرق در احساسِ لذت میشد که کاملا از چهره اش هویدا بود که حاضر نیست این حالش را با هیچ چیز دیگری عوض کند…

منم از این فرصت استفاده میکردم و کاغذهای خوشگل و رنگی رنگی میخریدم و به استادم میدادم تا آیاتی از قرآن را با خط زیبایش برایم مکتوب کند…

و ایشان هم با کمال میل چنین کاری را برایم انجام میداد و یکی از هدایای او به من این آیه قرآن بود که حاوی یک سوال است …

(فَأَیۡنَ تَذۡهَبُونَ)

پس با کجاها میروید؟؟!!

[سوره التکویر 26]

هیچی دیگه ، باید بروم و بنشینم و این آیه را جلوی چشمانم قرار دهم و تفکر کنم که آیا به ناکجاآباد میروم یا…؟؟؟!!!

همین دیگه ، تفکر تفکر تفکر… تفکری با چاشنی قدرتِ خدا…

اگر‌ قدرتِ خدا را باور کنم و این نیروی خفته و فراموش شده  را در زندگی ام فعال کنم ، دیگه‌ همه چی حله…

اگر قدرتِ خدا را باور کنم و ارتباطم را با این نیرو به عنوانِ اولویت اصلی زندگی ام قرار دهم ، دیگر‌ همه چی تمامه… ، به تعبیر حضرت علی علیه السلام…

مَن أحَبَّ أنْ یَعلَمَ کیفَ مَنزِلَتُهُ عِندَ اللّه ِ فلْیَنْظُرْ کیفَ مَنزِلَهُ اللّه ِ عِندَه…

هر که دوست دارد بداند منزلتش نزد خداوند چگونه است، بنگرد که منزلت خدا نزد او چگونه است…

وقتی که پادشاه عالم ، اولویت اصلی زندگی من شود ، من هم اولویت اصلی خدا میشوم…

به به… ، چی از این بهتر؟؟!!

وقتی هم که یاد خدا در زندگی ام فراموش شود و درگیر حواشی ای از قبیلِ تحلیلِ نرخ دلار و قیمت خیار سبز و… شوم ، بلایی به سرم می آید که…

وَمَنۡ أَعۡرَضَ عَن ذِکۡرِی فَإِنَّ لَهُۥ مَعِیشَهࣰ ضَنکࣰا…

و هر‌ کس که از یادِ خدا رویگردان شود ، زندگی سخت و نکبت باری برای او خواهد بود…

[سوره طه ١24]

همین دیگه….

مجددا سپاسگزارم از شما بابتِ پاسخی که برای من مکتوب کردید که سوال موجود در آن ، مرا به تفکر واداشت و خاطراتی را از ایام دانشگاه برای من مرور کرد و موجب یادآوری یکسری امور برای من شد که به فراموشی سپرده شده بود….

در پناه فرمانروایِ کیهان ، غرقِ در فراوانی و نور باشید…