پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 1

سلام نفیسه عزیز

کاش بیشتر از 5 ستاره میشد به کامنت شما داد

واقعا هم قلم بسیار رسایی داری ، هم احساساتت رو بنحو احسن بیان کروی

کاری که من‌ با وجود اینکه فکر میکردم در نوشتن بسیار مهارت دارم ، گاهی نمیتونم توی کامنت نوشتن رعایت کنم و بحث به حاشیه کشیده میشه گاهاً

البته اغلب میاد که می نویسیم

ولی شاید به زعم خودم از مساله اصلی که میخواستم بیان کنم دور میشم

چقدر زیبا بیان کروی نکات ریزی که در وجودت پیدا کردی

آرزو میکنم من هم بتونم ترمزهام رو براحتی پیدا کنم

چون در این یکسال و اندی که تلاش کردم ، پیشرفت چشمگیری نداشتم

البته یکی از ترمزهای اساسیم رو پیدا کردم

و اون این ترمز بود که هر پولی بدست بیارم بکی پیدا میشه که ازم بگیره

و الان مدتیه که اختیار درآمد خودم رو بدست گرفتم

و از اون حس ناخوشایند زجرآور که یکی دیگه همیشه بود که انگار به زبون بی زبونی می‌گفت تو خودت بلد نیستی یا لیاقت نداری خرج کنی پولت و بده به ما، ما هر طور صلاح بدونیم خرج میکنبم

و اغلب با این وعده که ما هم جای بدی خرج نمی‌کنیم، داریم سرمایه گذاری میکنیم برا آینده ی تو

و انگار من پولهام رو تو یه قلک سوراخی می‌ریختم که اون حس بد بیهودگی بی ثمری اینهمه سال زحمت و مشقت و کار کردن باعث می‌شد اون پولها از دست برن اونهم به شیوه های مختلف

نمیخوام با یادآوریش حالم رو بد کنم ، فقط خدا رو شاکرم بهم احساس لیاقت رو نشون داد که نگو من یک زنم و بلد نیستم از پولم استفاده کنم و دیگران باید برای دسترنج من تصمیم گیری کنن

من فقط وظیفه م اینه که مثل کوزت کار کنم و پول در بیارم و بدم دست بقیه برام خرج کنن یا سرمایه گذاری کنن

وقتی خودت خودت رو لایق داشتن پول و ثروت نمیدونی ،چه انتظاری داری اون کلاهبردارها سر راه تو قرار نگیرن؟

وقتی برای خرید یه لباس ساده دو دوتا چهار تا میکنی و ترس ازدست دادن و کم شدن پولت رو داری ، چطور توقع داری دیگران برای پول تو ارزش قائل باشن و اون پول رو برات حفظ کنن؟؟

خدا پیعامهای خوبی بهم داد

درسته بهای سنگینی برای گرفتن این درس پرداختم‌ و تمام ثمره 21 سال رنج و زحمتم رو از دست دادم

ولی در ذهن الهی از دست دادن وجود نداره

و

از دست من هم‌کاری بر نمیاد

الان وقت تقسیم کار با خدا جونم ه

الانه که باید بهش بگم خدا جونم شونه های من تحمل کشیدن این بار رو نداره

خدا جونم اگه حتی بخوام بهش فکر کنم حالم بد میشه

و تو دلت نمیخواد حال من و بد ببینی

پس خودت این بار رو به دوش بکش و از راه‌های آسمونی خودت ، حقم رو بهم برگردون

الان وقتشه بجای غصه خوردن مدام و فکر کردن به اینکه چقدر حماقت کردم و دلسوزی های بیجا کردم که نه تنها کمکی به اون اشخاص هم نکرد بلکه باعث سرزنش خودم شد

خییییلی حالم بد میشه وقتی به اون روزهای سخت کار کردن با دوتا بچه و تحصیل و تا دو نصف شب سرپا بودن و 5 صبح بیدار شدن و کار کردن تو اون شرایط سخت و پرکار و پر مشغله ، به امیدی که یه روزی بازنشسته میشم و از ثمره ش استفاده میکنم و…

در آخر هم

سر یه دلسوزی احمقانه

سر یه اعتماد بیجا

و از همه مهمتر

لایق ندونستن خودم برای داشتن پول

و کمبود عزت نفسم که میخواستم علاقه م به دیگران رو با مادیات ثابت کنم

همه اون دسترنج رو از دست بدم

و الان تنها باوری که بهم کمک میکنه اینه که

شکرگزاری کنم از خدایی که اون شغل آبرومند رو بهم هدیه کرد

از خدایی که اونهمه پول رو بهم هدیه کرد

و اون خدا الان قوی‌تر و بخشنده تر از قبل در کنارم هست

و بهتر و بیشتر. و ماندگار تر و پربرکت تر از اون پولها رو برام می‌سازه

اون خدایی که تونسته اون مبلغ رو برام بسازه ، صد برابر اون هم براش کاری نداره

چشم من کوته بین ه که این مبالغ رو بزرگ می بینه

ولی

برای الله ی که اکبره و کلید خزائن الهی دستشه کاری نداره

همینکه این بار سنگین رو طبق آیه لایُکَلِّفُ الله نفساََ الّا وُسعَها. گذاشتم رو شونه های خدا که از عهده ش بر میاد سبک شدم

میرم رو قسمت‌هایی تمرکز میکنم که در وسع من هست و حالم رو خوب میکنه

تَوَکَّلتُ عَلَی الله

سلام زهرای خوش قلب من

چقدر قلم زیبایی داری عزیزم

آدم حس میکنه آلیس ه در سرزمین عجایب

لحظه به لحظه و سکانس به سکانس رو سناریو نویسی کردی عزیزم

من باهات تا دل اون روستا اومدم

و

اون سکانس نوشته روی اون دیوار ویلا ی روستایی مجلل هنوز تو ذهنمه

و این جمله ت که باهاش به عرش رفتم

به :

خدا گفتم خدایا من لب تاپ و هر چی دارم رو از تو گرفتم مال خودته می سپرمش به خودت

خدایا تو کسی که بهت توکل کنه رو حمایت میکنی هدایتم کن

چقدر محتاج شنیدن این جمله بودم

ممنونم از تو و قلب مهربونت