پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 1

سلام استاد عزیز و مریم نازنین

الگوهای تکرار شونده برای من هر وقت تصمیم گرفتم که دیگه فقط به خودم فکر کنم رو خودم و توانایهام تمرکز کنم و کیفیت کارمو بالا ببرم و مشتری با لبخند رضایت لباسشو تحویل بگیره و واقعا هم همین اتفاق میوفتاد یه مدتی رو خوب کار میکنم همه چی عالی و تازه که میگم اخ جون کلی پول دارم…… یه اتفاقی برای خونوادم میوفته

که مجبور میشم هرچی پول دارم به خونوادم بدم

من بخاطر معلولیتی که داشتم بچگیام مادرم همیشه منو به کمرش میبست بعد پدرم با کارگری ویلچر خرید و به مدرسه رفتم ویلچرم بزور تا اتمام ابتدایی دووم اورد و خراب شد چون در روستا زندگی میکردم و ان زمان جاده اسفالت نبود تا مدرسه فاصله زیاد بود و مخصوصا زمستان ها اینقد جاده گلی بود که داخل ویلچرم پر از گل میشد بعد ابتدایی مجبور شدم ترک تحصیل کنم چون مدرسه راهنمایی روستای دیگری بود که من ویلچر نداشتم بعد پدرم برام عصای چوبی ساخت یه رنگ قرمز زد ولی اینقدر سنگین بود که من 11 سالم بود بارها زمین خوردم ولی پدرم تشویقم میکرد و من دوباره بلند میشدم و با عصا تمرین میکردم که راه برم حتی ارنج یکی از دستانم موقع زمین خوردن ترک خورده و هنوزم همون دستم کج جوش خورده ولی به شوق راه رفتن نفهمیدم یا هم نمیدونم دردشو تحمل کردم چون مثل پدرم هیچ وقت دردمو بروز نمیدادم

در سن 20 سالگی پدرم اجازه داد من به شهر بیام و هم ادامه تحصیل بدم از راهنمایی تا کارشناسی ادامه دادم و مدرکمو گرفتم

هم مغازه خیاطی باز کنم و کار کنم هیچ وقت محدودم نکرد اجازه داد رشد کنم

بتازگی دبی رفتم برای تفریح و وقتی از پدرم اجازه گرفتم که برای اولین بار به خارج از کشور برم اولش گفتم شاید اجازه نده ولی وقتی گفتم خیلی خوشحال شد و گفت حتما برو حتی اگه دوست داشتی از دبی مستقیم برو امریکا

همیشه کشور امریکا رو تحسین میکنه که کشور قدرتمندیه و ارزو دارم روزی برسه پدرمو ببرم امریکارو ببینه،

خلاصه هر وقت پول زیادی داشتم یا پدرم مریض میشه یا مادرم یا اتفاقی میوفته، نمیدونم چطور این باور رو تغییر بدم

ته دلم فکر میکنم بخاطر من مریض شدن هیچ وقت به زبون نمیارن ولی وقتی مادرم همیشه کمردرد شدید داره قلبم به درد میاد

یا احساس میکنم پدر و مادرم هم خودشونو مقصر میدونن که فرزند سالمشونو بخاطر یک امپول اشتباه ناقص کردن

بعضی وقتا که در مورد گذشته حرف میزنن من اگاهانه حرفو عوض میکنم و میگم باز خداروشکر تو دو سالگی معلول شدم و با این شرایط کنار اومدم اگه الان این اتفاق میوفتاد من شاید تحمل ادامه زندگی رو نداشتم یا بخنده میگم خوب شد این اتفاق افتاد وگرنه زیبای و ارامش الانو نداشتم و چند تا بچه هم داشتم که اعصاب برام نمیزاشتن

مثل ابجیام که تو سن کم شوهر دادین الان یکی تیرویید داره یکی دیابت داره

خداروشکر من هیچ بیماری ندارم حتی به بیماری فکر هم نمیکنم البته اگاهانه

هرروز هم شکرگزاری مینویسم و از زندگی ام لذت میبرم

تو شهر مستقل و تنها زندگی میکنم و 42 روزه که هرروز فایلای استاد رو گوش میکنم فک کنم تا همه رو گوش کنم و تموم بشه چندماه طول بکشه چون بعضی فایلارو بارها گوش میکنم و سعی میکنم عمل کنم تا نتیجشو ببینم

اخر هفته ها که به روستا میرم کل مواد غذایی و میوه یک هفته رو میبرم داروهاشونو میگیرم ، فشارخونشونو چک میکنم امپولاشونو میزنم و کل بدن بابامو با روغن مخصوصی ساعتها ماساژ میدم که خوابش میبره،

چون الزایمر خفیف داره ولی جالبه که هرکی رو فراموش کنه منو فراموش نمیکنه و مامانم میگه هر پنجشنبه چشمش به در هست که الان تو میای

الان من 36 سالمه شده ولی به چهرم نمیخوره و هربار از پدرم میپرسم پدر من چندسالمه میگه 20 سالته و همیشه به من میگه پسرم، کمتر پیش میاد اسمم یادش باشه….ولی احساسم خوبه وقتی کنارشونم همش میخندیم خدایا شکرت.