پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 1 - صفحه 40

به نام خدای مهربان

سلام به استاد عزیزم و مریم جان و همه ی دوستان عزیزم

الگویی که هرچندوقت یکبار برای من تکرارمیشه اینه که

افرادی بامن برخوردمیکنن که یک درخواستهای بیجاوبی موقعی ازمن دارن ومن هم متأسفانه باافتادن تو رو دروایسی ونه نگفتن وانجام اون درخواستهاشون که بابتش هم هیچ بهایی پرداخت نمیکنن و من هم بابت نپرداختن بهای اون کارعصبانی میشم

مثلا من خیاطی کردن،اصلاح صورت،کوتاهی ورنگ مو میتونم انجام بدم،و یکسری ازافرادفامیل هستن که ساعتهاتوی خونه ی خودم برای اینجور موارد زیاد براشون وقت میذارم تازه کلی هم پذیرایی ازشون میکنم وبدون پرداخت هیچ بهایی ازخونمون میره که کاملا مفهمم این موضوع برمیگرده به این باورم که اکثرمواقع برای وقت خودم ارزش قائل نیستم و میخوام فقط رضایت طرف مقابلم رو جلب کنم و برای کاری که انجام میدم مثلا ازم یه تشکر که میکنن میگم کاری نکردم درواقع برای کاری که میکنم هم ارزش قائل نیستم

2_هرچندوقت یکبار مهمون سرزده ای به خونمون میاد که من کاملا بااون فرد هماهنگیِ فکری وعقاید ندارم،ووقتی دلیل اومدن اون فردِ سرزده به خونمون رو از درون خودم پیدامیکنم،میبینم که اون روز کارهای خونمون رو باغرزدن انجام دادم و بیشتر بجای اینکه وقت بذارم ازفایلهای استاد استفاده کنم بیشتر صرف کارهایی کردم که واقعا خیلی مهم نبوده و همین باعث شده که مهمون ناخوانده هم به خونمون بیاد و بیشتر احساس منو بدمیکنه که غر بزنم و دوباره کمتر از فایلهای استاد استفاده کنم،درواقع ازمدارشنیدن صحبتهای استاد اون روز بیرون میام

3_هرچندوقت یکبار دخترم یه بهونه هایی میاره که قلقلکم میده از کوره دربرم،بعد دوباره به خودم مراجعه میکنم که ببینم دلیل این رفتار فرزندم بامن چی بوده،میبینم که دوسه ساعتیه دارم توذهنم رفتاروگفتاره نامناسب یک فردیو که سالیان قبل بامن بخاطر باورهای خودم داشته مرور میکنم و میفهمم که نباید به این موضوع فکرمیکردم،چون فکرکردن به اون موضوع باعث شده که احساس قربانی شدن،مظلوم واقع شدن ودرنتیجه احساس بدبهم دست بده و همون فکرکردن به موضوع نادلخواه گذشته باعث شده از اساسش دوباره وارد زندگی حال حاضرم بشه و رفتارنامناسب فرزندم رو جذب کنم و احساسمو بدو بدترکنه

4_ماهی یکبار آدمهایی در خونمون رو میزنن حالا چه زن و چه مردباشه که درخواست کمک مالی ازمادارن و جوری سماجت میورزن که واقعا آدم میمونه بااون طرف چطور رفتارکنه،بعد میبینم که خودم مدتیه ذهنم روی عدم فراوانی متمرکزشده و احساس کمبود پول و فقر توی ذهنم دارم،و ادمهایی سمت من میاد که گداصفت تر از خودمن و نیازمند کمک مالی ازمن هستن و بدترازون اولین ساعتهای صبح زود درخونمون رو میزنن که یا به خواب عمیقی بودم یا حالواحساس خیلی خوبی اون روز نداشتم

5_یک فردی توی فامیل ماهست که هرچندوقت یکبار یک درخواستهای ازمن داره که وقتی اون درخواست روازمن میکنه به شدت عصبانی میشم و انگارکه دهنم قفل میشه ونمیتونم بهش نه بگم،مثلا یروز میگه جاروبرقیتو بده تامن خونمو جاروکنم جاروم خراب شده یا اتو لباسیتو بده لباسمو اتوکنم اتوم خراب شده یا مثالایی ازین قبیل،بعد دوباره به خودم که میام میبینم این ادمو تو زندگیم مهم کردم و فکرمیکنم اگه درخواستشو رد کنم و یروزی توی جمع به من کم محلی کرد اون کم محلیش منو آزارمیده،یعنی تو ذهنم به اون ادم قدرت دادم که توی درخواستش نه نیارم،و اونم انگار به این باوررسیده که هرچیزیو ازمن بخواد باید براش انجام بدم،،شرک میورزم شرک…

شرک پاشنه ی آشیل من والگوی تکرارشونده ی منه و تو تمام موارد زندگیم قششنگ میبینم شرک موج میزنه

شرک ازینکه بعضی موارد به ادما قدرت میدم و قضاوتشون مهم میشه،شرک ازینکه نکنه فلان فرصت روازدست دادم،شرک ازینکه نکنه بیشترازین پول نسازم

اما تو بعضی مواردهم خوب عمل میکنم وقضاوت آدمابرام مهم نیست

مثلانوع پوشش لباسم مهم نیست که دیگران راجبش چه نظری دارن،بخاطرهمین خیلی سعی نمیکنم لباسم رو‌ مد باشه،چیزی که باهاش راحتمو میپوشم،چه توی مراسم عروسی باشه و چه هرجای دیگه

یاوقتی روی رژیم لاغریم کارمیکنم نظردیگران برای اینکه زیاد لاغر توچشم میام مهم نیست،و وقتی میبینم بااندام لاغرم پرانرژی ترم وسلامت ترم پس دیگه نظردیگران خیلی برام کم اهمیت میشه

کلا باید تو‌موارد نه گفتن روی خودم کارکنم،و قضاوت دیگران برام مهم نشه و ازینکه اگه درخواست کسیو رد کردم و قراربه این شد که اون فرد بدش بیاد یا تنهام بذاره برام مهم نباشه،بهشون قدرت ندم،هرموقه دوس داشتم انجام میدم هرموقه دوست نداشتم انجام ندم

بیشتر برای وقت خودم ارزش قائل باشم و حواسم باشه هرلحظه توی ذهنم به چی دارم فکرمیکنم،اگه درشرایطی کسی ازمن درخواست چیزی داشت که واقعا وقت گذاشتن روی کارکردن خودم اولویته راحت به اون طرف نه بگم

استادجان انقدر داره از درون کلی پاشنه ی آشیل فواره میزنه که واقعا نمیفهمم چطور جمله بندی کنم،خدااای من نزدیک به سه ساله دارم دربیشتر مواقع فایل گوش میدم و بازهم کلی کاردارم که به خودشناسی و خداشناسی برسم،

بابا من تااازه اوله کارم تازه به پوچی رسیدم که من هیچم ودوباره باید ازخودم یه فرد دیگه ای بسازم

همینکه فهمیدم ایراد کار ازکجاست و آبشخور تموم اتفاقات زندگیم خودمم انگارکه کل نقشه ی راه رو خدابهم نشون داده،فقط کافیه بند کفشامو محکمترکنم و بایک ماشین مناسبی بیوفتم توجاده تا خودِ خدا کم کم هدایتم کنه به ماشینای لاکچری تر

استاد الان دارم میفهمم خودشناسی یعنی چی،یعنی که بدونم ایراد کارم کجاست و بعد بشینم بامنطقای درست حسابی مثل یک ابزار مناسب تعمیرش کنم

سپاسگزارم ازتون استاد بی نظیرم

این داستان پاشنه های آشیل من ادامه دارد…