پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 2

به نام خدای مهربان.

سلام استاد عزیزم.

داستان این فایل، چند وقتی هست که من رو درگیر خودش کرده.

خیلی وقته که دارم فکر میکنم،چه باوری من دارم. چه ضعف شخصیتی من دارم که هر جا وارد رابطه ی دوستی یا کاری میشم، تهش به سوء استفاده یا بی عزت شدن من ختم میشه، یا طرف طوری با من صحبت میکنه که انگار من مقصر هستم.

قبل آشنایی با شما و آموزه هاتون، تو همین روابط کاری چنان ضربه هایی خوردم که هنوز اثراتش تو زندگیم هست و نتونستم پاکشون کنم.

من به خاطر این که خدایی تو زندگیم نمی‌شناختم با این وضوحی که الان دارم درک میکنم، هر جا وارد روابط کاری میشدم چنان روی طرف حساب میکردم که تمام زندگیم میشد اون شخص، و همون شخص به جایی می‌رسید که از دست من فرار می‌کرد و چنان من رو لای منگنه می‌گذاشت که زندگیم قفل میشد، (شرم دارم از اینکه این حرفا رو میزنم) ولی من یه همچین آدمی بودم. اینا در صورتی بود که فوق العاده ذهن خلاق و فوق‌العاده آدم اکتیو و فعالی بودم، ولی حساب آخر رو روی بندگان خدا باز میکردم نه روی خدا.

و همین الگوی تکرار شونده در من چنان ضربه هایی به من زد که ورشکستگی مالی کوچکترین اون ها بود.که نگم چه خفت هایی رو تحمل کردم.

بعد از آشنایی با شما استاد عزیز،

فهمیدم که من مشکل اصلیم چی بود، اینکه مشرک بودم،

و سعیم این شده که هر جا مچ خودم رو گرفتم سریع اصلاحش کنم.

نمیگم موفق بودم ولی دارم تمام سعیم رو میکنم.

ولی این الگو داره هنوزم تکرار میشه، در حد ورشکستگی نیست یا خفت و خواری،

ولی باز میفهمم که داره به جاهای بد میکشه این داستان دوستی یا روابط کاری ما.

یه سریع افرادی رو هم میبینم که خیلی خشک و بی احساس برخورد میکنن تو روابط کاری یا دوستی شون، ولی به دینم کفر میاد.

میگم این آدم چرا اینجوری برخورد میکنه،

عجب رویی داره.

من اگه جای این بودم مهربون تر برخورد میکردم.

ولی وقتی نتیجه های زندگیشون رو میبینم خیلی خیلی موفق تر هستند از آدمهایی مثل من با افکار و دیدگاه‌های مثل من.

من از همون زمان آشنایی با شما و وقتی که شنیدم درد و دل کردن حتی با خدا هم درست نیست، دیگه با هیچ دوستی درد و دل نکردم،

سعی کردم الگوهای رفتاری خودم رو تغییر بدم.

ولی این الگو بازم داره تکرار میشه ولی ضعیف تر.

و با این فایل و صحبت شما استاد عزیزم که گفتید با جواب دادن به این سوال به باورهای محدود کننده ی خودتون پی می‌برید.

این چند روزه خیلی دارم بهش فکر میکنم و امروز با این فایل تیر خلاص رو زدید به من.

اینا همه برمیگرده به احساس لیاقت من.

من از خوانواده ای باورهام شکل گرفته که خودمون اصلا آدم نیستیم ولی دیگران از دماغ فیل افتادن.

استاد خدا شاهده با اینکه سالهاست دارم بر خلاف آنچه که از خانوادم به ارث بردم عمل میکنم.ولی اون ذهنیت همرام هست که خودم رو لایق نمیدونم.

اگه پول داشته باشم غذای خوب میخورم. لباس خوب میپوشم، در کل چیزی رو از خودم دریغ نمیکنم،

ولی هر جای زندگیم که یه ناخواسته ای میبینم و در اون ریز میشم میرسم با احساس عدم لیاقت،

و تو روابط کاری و دوستی هم که خیلی مشهوده این عدم لیاقت.

و هر کاری که قلبم بهم میگه رو دارم انجام میدم، ولی میدونم که ریشه ی این باور خیلی قوی تر از این حرفاست.

امیدوارم که تو مسیر درستی که هستم این رگه های احساس عدم لیاقت رو درون خودم پیدا کنم و برطرف کنم.

به نظر من این احساس عدم لیاقت مثل همون گفته ی پیامبر هست که میگه.

شرک در دل مومن مانند راه رفتن مورچه سیاه بر روی سنگ سیاه در دل تاریکی شب مخفی و پنهان است.

این احساس عدم لیاقت هم بیشتر از شرک نباشه کمتر از اون هم در وجود ما نیست و از خدا میخوام کمکم کنه که پیداش کنم تو زندگیم و برطرفش کنم تا جایی که میتونم.

چون فکر میکنم من خیلی از باورهایی که استاد شما میگی رو تو ناخودآگاهم ساختم ولی این گیرها ی اصلی هستن که نمیزارن زندگی روی خوشش رو به ما نشون بده.

استاد خدا خیرت بده که باز دری از آگاهی رو به روی ما باز کردی.

خدا نگهدارتون باشه