پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 2

چه الگوهای تکرار شونده ای درباره روابط، در زندگی شما هست؟

برای پاسخ دقیق تر به سوال، به این جوانب فکر کن که: آیا می توانی یک سری الگوهای مشابه یا ویژگی های مشترک را در رفتار یا شخصیت آدمهایی پیدا کنی که با آنها در ارتباط هستی؟

با سلام

توی روابطم با دوستانم و یا همکارام سر کارم با افرادی هستم که بهترین هستن،از نظر اخلاقی ،کاری،متعهد و کار درست،یعنی همیشه از من یه پله یا چند پله بالاتر و من افتخار میکنم که همیشه با بهترین ها رفاقت دارم چون باعث میشه خودم رو بالاتر ببرم

اما همین افراد بعد یه مدت تبدیل میشن به ظالم و من مظلوم… احساس قربانی بودن دارم،خلا و تنهایی که هیچ کس نمیتونه پر کنه…توقع از اونها دارم،خودم بی نهایت محبت میکنم اما محبت هام نادیده گرفته میشه و من به شدت به خاطر وابسته شدن به اونها و توقع داشتن محکوم میشم….مدت هاست به این الگو پی بردم و چه ضربه ها که ازش نخوردم!!!

می‌دونید امروز خیلی به این موضوع فکر کردم،خیلی،فکر کردم به ریشه اش،کجا و چطور شد که من این الگو رو به وجود آوردم ،،،،چی شد این الگو رو انتخاب کردم؟؟

شاید قبلاً یه الگویی بوده که بهش نیاز داشتم،اما الان اون نیاز از بین رفته و من هنوز الگو رو حفظ کردم

به این نتیجه رسیدیم که من تو ذهنم خیلی خودم رو بچه فرض میکنم،تو ذهنم هنوز بزرگ نشدم…و یه بچه که لایق دوستای بزرگ نیست،یه بچه که نمیتونه همسر باشه،اصلا یه بچه که نمیتونه بچه داشته باشه….یه بچه باید بچگی کنه

شاید مسخره باشه،اما فکر میکنم یه جایی توی بچگیم جا موندم و دیگه نیومد بالا،،،اره مثل اکثر مردم جامعه تو خونه ای بزرگ شدم که واسه دختر و زن هیچ ارزشی قایل نبودن،من میوه چهارتا پسر بزرگ شدم ،با اینکه بچه سوم خانواده بودم اما هیچ وقت دیده نشدم،من در تمام طول بچگیم تنها بودم،بعدا فایل فقط روی خدا حساب کن،چنان غوغایی درونم به پا کرد که نگو

استاد میگفتن خدا در تمام روزهایی که تنها بودی،در تمام روزهایی که تنها بودی خدا دوستت داشته

اره من اون روزهای تنهایی خدا رو پیدا کردم ،اما نه خدای واقعی رو ،خدای مذهبیون رو،اما همین که میدونستم یه قدرتی هست بهم آرامش میداد،اما نمی‌دونستم باید ازش درخواست کنم،نمیدونستم میتونم فقط به خودش تکیه کنم،نمیدونستم اون بالاترین قدرت هاست ،قران رو می خوندم اما نمی‌فهمیدم چی میگه،اونم واسم یه خدای جبار بود

من اون ذهنیت بچه بودن رو انتخاب کرده بودم تا بقیه بهم محبت کنن،تا به من به عنوان یه بچه خوب توجه کنن،من ناجی بقیه باشم و بقیه ازم راضی باشن،من مظلوم باشم تا بقیه ازم حمایت کنن،من محتاج بودم،،،،اون روزها توی دعواها و کتک کاری های پدر و مادرم من بچگی رو انتخاب کردم تا آسیب نبینم،،،من ناجی رو انتخاب کردم تا دوست داشتنی باشم

اما همه اون انتخاب ها نا آگاهانه بود،من فقط هشت سالم بود که پدرم مادرم رو از خونه بیرون کرد و فرستاد شهرستان خونه پدر بزرگم وخودش با بقیه برادرام رفت گردش و من باید مراقب یه بچه یک ساله می‌بودم ،،،من تو نقش ناجی فرو رفتم،حتی الان که برادرکوچیکم ازدواج کرده شرایط طوری پیش رفت که اومد طبقه بالا و مستاجر ما شد

اما الان من می خوام بیام بیرون ،می خوام بزرگ شم،می دونم که تکامل می خواد

چند روز قبل مادرم زنگ زد و گفت پول داری تا سر ماه بهم قرض بدی؟نداشتم،گفتم ندارم که حتی اگر داشتم هم نمی‌دادم ،اما اگر کنه قبل بودم حتما قرض میکردم از دوستی یا از همسرم،و حتما پول رو یه جوری به مادرم میرسوندم

من خیلی از این ذهنیت ضربه خوردم،احساس بی ارزشی ،عدم لیاقت،اینکه بقیه اگر کاری واسم انجام میدم نمیتونم بپذیرم

یا اینکه اگر دیگران به من لطفی کنم خیلی وقت ها ناراحت میشم و حتی ناراحتم رو بهشون نشون میدم،اعتراض میکنم که چرا نداشتیم خودم کارم رو انجام بدم

من حتی نمیتونم صحبت های همسرم رو گوش بدم،چون فکر میکنم الان داره بهم ظلم می‌کنه الان داره من رو سرزنش می‌کنه و سناریوهای داغون تو ذهنم نوشته میشه

من دستان خدا رو رد میکنم،من جلوی ورود نعمت ها به زندگیم وایستادم….بعد خدا رو مقصر می‌دونم

خدایا به تو پناه میبرم،هدایتم کن

سلام به سارا دوست عزیزم

عاشقتونم که اینقدر راحت و روون صحبت می کنید.چقدر درست ترمزهای ذهنی رو شناسایی میکنید.

بعد از خواندن کامنت شما متوجه شدم منم این ذهنیت رو دارم که ته وجودم به خودم اعتماد ندارم،یه جورایی خودم رو قبول ندارم،می ترسم بلغزم ،خطا کنم

واسه همین ذهنیتم هست که صمیمی ترین دوستم حتی اجازه نمیده همسرش با من احوال پرسی کنه،در حد یه سلام ساده داریم و من متوجه شدم که اگر شوهر دوستم کمی با من احوال پرسی کنه دوستم به شدت واکنش نشون میده و ناراحت میشه،،،،شاید به خاطر اشتباهات گذشته ام من نتونستم هیچ وقت خودم رو ببخشم و نتونستم خودم رو قبول داشته باشم ،نتونستم عمیقأ به این آگاهی برسم که اولا اون اشتباهات من رو به این نقطه رسوندن که بخوام از اون تضادها به خواسته برسم،در ثانی اون آدم قبلی با طرز فکر قبلی او اشتباهات رو کرده،حالا من در مسیر پیشرفت هستم و دارم روی خودم کار میکنم و فقط از گذشته ام درس میگیرم برای بهتر شدن

کامنت های شما هم دُر و گوهرهای بهشتی هستند دوستم