پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 2

درود بر استاد بزرگوارم جناب عباس‌منش گرامی و بانو شایسته‌ی عزیز و یکایک شما هم‌فرکانسی‌های گلم

درسته استاد بزرگوارم من هم الگوهای تکرار شونده مخربی دارم که باید همه‌ی آن‌ها را ریشه‌یابی کنم!

1. من از پیش آمدن یک یک مسئله‌ی نامطلوب می‌ترسم و دلم نمی‌خواد که چیزی برخلاف میلم پیش آید. به همین دلیل در بیشتر موارد به جای پذیرش آن‌ها در برابرشان می‌ایستم. همین مسئله در بسیاری از موارد سبب دعواها، دل‌خوری‌ها، سرخوردگی‌ها و غیره می‌شود. از بچگی در شرایطی زندگی مردم که پدر و مادرم همه‌ی تلاش خود را می‌کردند تا همه چیز به وفق مراد من باشد و شاید همین سبب شده تا این‌جوری نازک نارنجی باشم. با این حال فکر می‌کنم که هستند کسانی که در ناز و نعمت زندگی کرده‌اند ولی چنین نیستند. می‌شناسم کسانی را که در شرایط بسیار بهتر از من زندگی کردند ولی باورهای بسیار قوی‌تری به زندگی دارند. به نظرم کمی و یا شاید بیشتر، افسردگی دارم و این امر به دلیل انتظار بی موردی است که از دیگران دارم. به تجربه و البته با آموزه‌های شما استاد بزرگوارم آموخته‌ام که انتظار از دیگران یعنی، این‌که بخواهم آن‌ها مانند من فکر کنند، مانند من رفتار کنند. دقیقا به همین دلایل است که خیلی زود از دست این و آن ناراحت می‌شوم که چرا این‌جوری و آن‌جوری رفتار می‌کنند. خوب بکنند، درواقع من نباید این انتظار را از دیگران داشته باشم. آیا من هم مانند آن‌ها رفتار می‌کنم؟ نه!

به دلیل هیکل ریزم به نسبت دوستانم در مدرسه، مورد شوخی‌های ایشان بودم و روی من نام گنجشک را می‌گذاشتند. جالب این بود که برادرانم هم با شنیدن این مسائل، به جای دادن قوت قلب به من، این نام را تکرار می‌کردند. شاید همین‌ها سبب شده بود که عزت نفس من پیوسته نزول کند. با همین عزت نفس پایین رشد کردم و بزرگ و بزرگ‌تر شدن تا اینکه به دانشگاه رفتم.

یادم میاد به دلیل ضعیف بودن وضع اقتصادی پدرم، همیشه در حسرت وضعیت بچه‌های همسایه بودم. علاوه‌براین، همیشه پدر و مادرم از وضعیت موجودشان می‌نالیدند و حسرت گذشته‌ها را می‌خوردند. این شد که من از کودکی آرزوی پول‌دار شدن را درون خود پرورش می‌دادم. بسیار دوست داشتم که با پول‌دار شدنم به پدر و مادرم کمک کنم. ولی، این مسئله ممکن نشد. به یاد دارم که روزی به دکه‌ای که پدرم برای یکی از دوستانش در یک پارک فراهم کرده بود رفتم و شروع کردم به فروش. در همین حین، یکی از برادرانم مرا دید و با کلی ترش‌رویی از آن‌جا به خانه برد مه؛ آیا خجالت نمی‌کشی که این کار را می‌کنی؟ امر دیگران تو را ببینند، آبروی پدرمان می‌رود!

فکر می‌کنم که به دلیل اینکه می‌خواستم جوری این سرخوردگی‌ها را جبران کنم، البته با علاقه به دانشگاه رفتم و تا درجه‌ی دکترای تخصصی ادامه دادم. ولی، از کارم راضی نبودم. دلم می‌خواست تا پول‌دار شوم و به آرزوهایم برسم. یادم می‌آید که دلم می‌خواست اگر پول‌دار شوم، بسمارستانی به نام پدر و مادر درگذشته‌ام بسازم تا شاید عقده‌هایی که داشتم جبران شوند.

ازدواجی هم کردم، از سر علاقه و ایده‌ال‌های خودم نبود. تنها یک سری خواسته‌های تحمیلی را داشتم که هم‌اکنون هم آن‌ها را برآورده نمی‌بینم. اصلا نمی‌دانستم که دقیقا چه می‌خواهم؟! و چون به مادرم بسیار وابسته بودم، اکنون نیز به همسرم وابسته هستم، نه علاقه‌مند! من دوست داشتن و دوست داشته شدن را نیاموخته‌ام و شاید همه‌ی این‌ها ریشه در ضعف بسیار شدید عزت‌نفس من دارد. همچنین مسئولیت‌پذیری من نیز بسیار ضعیف است و فکر می‌کنم که ریشه‌ی این مسئله هم در پایین بودن سطح عزت‌نفس من است که به خود علاقه‌ای نداشتم و خود را محق نمی‌دانستم.

با این مقدمه باید بگویم که من الگوهای تکرار شونده بسیار مخربی دارم.

1. هرچند وقت یک‌بار با همسرم دعوا می‌کنم. درواقع فکر می‌کنم که او باید مانند مادرم از من مواظبت کرده و هوای من را داشته باشم. روان‌شناسان می.گویند که ریشه‌ی این مسئله در تنفر از مادر است و دلیلش این بوده که در بچگی، متوجه ارتباط ایشان با پدرم شده بودم و از آن‌جا که به‌ویژه پسرها وابستگی بیشتری به مادرشان دارند، از این‌جاست که از مادرشان متنفر می‌شوند و در همسرشان به دنبال مادر ایده‌آل خود می.گردند که تنها مال ایشان باشد. این در حالیست که خودشان درمیان خانواده‌ی خودشان، وابستگی و علاقه به فامیل را به خوبی تجربه می‌کنند. به همین خاطر که این مالکیت میسر نمی‌شود، همیشه در حال دعوا با همسر خود هستند تا از او انتقام بگیرند و بار هم به دنبال مادری دیگر می‌گردند که میسر نخواهد شد. امیدوارم که بتوانم این مسئله را بفهمم که مسئله تمام شده و مادرم مرده و م و همسرم با هم ازدواج کرده‌ایم و ایشان مادر من نیست و در خانواده‌ای دیگر با فرهنگی دیگر تربیت شده و من نباید انتظار داشته باشم که مانند من و برپایه‌ی باورها و خواسته‌های من رفتار کند. همانطور که من برای خودم شخصیتی مستقل قائل هستم و دوست دارم که دیگران به آن احترام بگذارند، بنابراین این نشان رشد من است که بتوانم به اختلاف‌های رفتاری دیگران به‌ویژه عزیز دلم با من احترام گذاشته و آن‌ها را محترم بدانم.

2. هرچند وقت یک‌بار در کسب و کارم شکست می‌خورم.دلیل این امر چه می‌تواند باشد؟ به نظر من چند دلیل دارد:

– من خود را شایسته‌ی ثروتمند شدن نمی‌دانم و دلیل اصلی آن دید بد من نسبت به ثروت است. درگذشته بسیار می‌شنیدم که:

ز آسمان زرد نباریده است سرش

یا خودش دزد بوده یا پدرش

یا این‌که:

پول از راه راست به‌دست نمیاد

یا این‌که:

پول درآوردن مثل کندن زمین سخت با میخ است.

و از این دست مطالب منفی درباره‌ی ثروت و ثروتمندان.

همیشه پدر و مادرم از پول‌دارهایی مثال می‌زدند که بد بودند و کلاه بردار و تکیه کلام‌شان این بود که؛ مگه پدرش کی بوده؟! درواقع این از حسادت بود و این‌که خودشان در گذشته نتوانسته بودند از موقعیت‌هایشان استفاده کنند و همیشه حسرتش را می‌خوردند. درصورتی‌که در همان زمان خود پدر و مادرم از ثروتمندانی می‌گفتند که چه کارهای نیکی را در جامعه انجام می‌دادند. آره، نمی‌توانم این مسئله را رد کنم که برخی از ثروتمندان از کلاه‌برداری ثروتمند شده‌اند و یا از خرید و فروش مواد مخدر به پول‌های میلیاردی رسیده‌اند. ولی این نمی‌تواند سبب نفی اصل ثروت و اثر سازنده‌ی آن در گسترش جهان شود! امروزه هر چه که دور و برمان می‌بینیم از خانه‌ها، برج‌ها، همین موبایل من، همین سایت استاد عزیزمان، همین اینترنت، همین خیابان‌هایی که در آن‌ها راه می‌رویم، همین لباسی که به تن داریم و کفشی که به پا می‌کنیم و … از ثروت حاصل شده‌اند! بنا، اصل ثروت است که درست است و نباید آن‌را با تقدیس ثروتمندان اشتباه گرفت.

از طرف دیگر، یکی از دلایل شکست من در کسب و کارهایم نداشتن حس شایستگی است‌ من در حرف این را می‌گویم که آری شایسته هستم ولی وقتی می‌خواهم باوری را برای پولی که قرار است امروز به جیبم بیاید سخن بگویم یا بشنوم، ته دلم می‌لرزد و آن‌را باور ندارم. شاید هم شکست‌های پی‌درپی سبب شده که چنین باوری در شایسته نبودنم شکل گیرد و بخواهم نقش قربانی را بازی کنم که دست از تلاش برداشته و به کناری بروم.

لازم است که بیش از این‌ها بر روی باورهایم کار کنم!

خدایا پروردگارا، یاریم کن تا پیوسته و با جدیت روی باورهایم کار کنم و پیوسته به سوی بیشتر خواستن و بیشتر خواستن و بیشتر به‌دست آوردن پیش روم و هرگز از جاه‌طلبی من کاسته نشود!

الهی آمین یا رب العالمین.

ارادتمند شما