پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 2

بنام یکتای هستی بخش…

سلام دوستان عزیزم…

من به یک چالشی تو روابطم برخوردم که نمیدونم چطور حلش کنم…درخواستم رو از خداوند تو دفترم نوشتم و ایمان دارم که به جوابش میرسم…همین الان بهم الهام شد که بیام اینجا مسئله ام رو مطرح کنم شاید خداوند از طریق دستانش در این سایت جواب من رو داد…

اینکه من چندتا ترمز توی روابطم باهمسرم پیدا کردم که حالا متوجه میشم چرا طی اینهمه سال من نتونستم به تصمیم واضح و مشخصی در رابطه با دوست داشتن یا دوست نداشتن همسرم برسم…همیشه تو این دوراهی بودم و عذاب کشیدم ولی هیچ وقت فکر نمیکردم که این بودن تو دوراهی و شک و تردید همیشگی به خاطر ترمز هامه اگر این ترمزهامو بردارم به وضوح میرسم که دقیقا چی میخوام…

چندتا موردی که امروز پیداش کردم رو اینجا مینویسم تا دوستان عزیزی که اگاها در این زمینه بتونن بهم کمک کنن.

یک اینکه هروقت میام به دوست داشتن همسرم فکر کنم سریع این فکر تو ذهنم میچرخه که تو به خاطر ترس از طلاق و مشکلات بعدشه که میخوای به دوست داشتنت همسرت فکر کنی تا اینجوری حست به همسرت خوب شه و باهاش بمونی…دوم اینکه هر وقت میام به نکات مثبت همسرم فکر کنم سریع این فکر تو سرم میچرخه که تو ترسویی و به خاطر ترس از طلاقه که میخوای به نکات مثبت همسرت توجه کنی و میخوای باهاش بمونی و داری خودتو گول میزنی…(در صورتی که من اوایل اشناییم با قانون از نوشتن نکات مثبت دیگران مخصوصا همسرم نتایج فوق العاده ای گرفتم و کلییییی رفتار همسرم نسبت به من تغییر کرد در گذشته اما نمیدونم چرا الان ذهنم برای نوشتن نکات مثبتش به شدت مقاومت میکنه و همین باعث شده رابطمون خیلی رو به سردی بره و من مدام شبانه روز بین این دوراهی موندن یا رفتن درگیرم)

سوم اینکه هر وقت به دوست داشتن همسرم فکر میکنم یه احساس گناهی بهم دست میده و یه حسی بهم میگه اگه بخوای با همسرت بمونی خدا دوستت نداره..چون این باور تو ذهنم شکل گرفته که اکثرا افراد موفق طلاق گرفتن مثل استاد و خیلی از افراد موفق و ثروتمند که تو گوگل سرچ کردم…تو محل کارمم اکثر همکارام تقریبا طلاق گرفتن و کلا افرادی که دورو برم ان مدام از همسراشون مینالن…و بخاطر تاثیر حرفای اطرافیانم این باور هم ته ذهنم شکل گرفته که اکثر آرایشگرا طلاق گرفتن .میدونم که به خاطر افکار و باورهایی که دارم در مداری قرار گرفتم که مدام دورو برم رو افراد مطلقه گرفته یا کسایی که مدام از طلاق حرف میزنن. ولی نمیدونم سرنخ این این داستانو از کجا بگیرم و چجوری ریشه ای این مسئله رو حل کنم تا از این مدار خارج بشم و برم تو مدار عشق..یه جورایی این باور در من شکل گرفته که اگر بخوای خیلی موفق باشی باید طلاق بگیری چون مشکلاتی که بعد از طلاق برات به وجود میاد باعث میشه تو رشد کنی و بزرگ بشی…و اینجوری نشون میدی که حرف بقیه برات مهم نیست و اگر نخوای طلاق بگیری یعنی از حرف مردم میترسی و به خدا ایمان نداری…

و جدیدا هم بعد از دیدن این فایل هر وقت میخوام به نکات مثبت همسرم فکر کنم سریع این حرف استاد میاد تو ذهنم که مگه استاد نگفت که افراد به خاطر الگوهایی و باورهایی که دارن تغییر نمیکنن و اگر تو بخوای به نکات مثبت همسرت فکر کنی یعنی میخوای که رفتار همسرت نسبت به تو تغییر کنه و این کار اشتباهیه…با اینکه ته دلم دوست دارم با همسرم زندگی کنم و دوستش داشته باشم اما به محض فکر کردن به دوست داشتنش کلی اما اگر و نشدنها و مشکلاتِ موندن با همسرم میچرخه

این موندن تو دوراهی شک و تردید و سوالات بی جواب خیلی انرژی منو گرفته و توی تمام جنبه های زندگیم از جمله کارم آرامشم اعتماد به نفسم روابطم تاثیر گذاشته…البته اینم بگم که من دوره ی کشف قوانین رو هم تازه خریدم ولی چون به یک سری تضادهای سلامتی برخوردم هدایت شدم که اول از قانون سلامتی استفاده کنم تا انرژی و سلامتی کامل به دست بیارم بعد با انگیزه ی بالاتری دوره ی کشف قوانین رو شروع کنم…

و از این موضوع کاملا راضیم و سپاسگذار خداوندم که اول دوره ی سلامتی رو شروع کردم…

ایمان دارم که خداوند به من پاسخ میده حالا یا از طریق دستان پر مهر و قدرتمندش در این سایت یا از بی نهایت راه دیگه…ولی همین که بعد از سالها بالاخره تونستم این خواستم رو یکجا مکتوب کنم وبا ایمان و قدرت بیشتری درخواست هدایت کنم یک نشونه است برای من که به زودی راه برام روشن میشه…

برای تک تکتون آرزوی بهترینهارو دارم

لایق بهترینها هستید

سلام سمانه جانم

سپاسگذارم بابت دیدگاهی که برام گذاشتی و آرزوی قشنگی که برام کردی…

بعد از نوشتن این کامنت خداوند منو قدم به قدم هدایت کرد….

من مدتها بود دوره ی کشف قوانین رو داشتم ولی به دلایلی هنوز شروعش نکرده بودم…تا اینکه از دوهفته پیش شروع کردم به گوش دادن دوره و انجام تمریناش…یعنی باورم نمیشد مشکلی که من 7 سال نمیتونستم حلش کنم و نمیتونستم به یک تصمیم قطعی برسم بعد از کار کردن روی دوره کشف قوانین و شناختن ترمزهام و برداشتنشون در عرض کمتر از یکهفته من به تصمیم قطعی رسیدم…وقتی که از این سردرگمی در اومدم چنان ارامشی گرفتم که خدا فقط میدونه….موندن تو شک و تردید بدترین احساس ممکنه و بدترین فرکانسهارو ارسال میکنه…بی نهایت سپاسگذار خداوندم که تونستم به تصمیمی واضح و روشن برسم…و مسئولیت کامل تصمیمم رو به عهده گرفتم….چون تا قبلش خیلی میترسیدم از اینکه نکنه اشتباه تصمیم بگیرم و خداوند رهام کنه…بعد متوجه شدم که همین خودش یک ترمزه…و خداوند منو قضاوت نمیکنه به خاطر تصمیمم…حتی اگر اشتباه باشه اشکالی نداره …این مسیر درسهایی برای من داره که در اینده خیلی به من کمک میکنه…

برات آرزوی بهترینهارو دارم دوست قشنگم …لایق بهترینهایی

سلام معصومه ی عزیزم…

واقعا قاصرم از پیدا کردن جملاتی که بتونم احساسمو بگم…

وقتی این سوال رو اینجا مطرح کردم دوستان زیادی به من لطف داشتن و من رو راهنمایی کردن ولی جواب شما انگار دقیقاااا همون چیزی بود که من به دنبالش بودم…چقدررر عالی تونستید ضعفها و باورهای مخرب منو تشخیص بدید…دقیقا وقتی به افکار و رفتار خودم تو گذشته نگاه میکنم میبینم که من شکست رو مقدمه ی پیروزی میدونستم و باورم این بود که حتما باید یه شکست سنگین بخورم تا لایق موفقیت بشم…با اینکه استاد بارها گوش زد کرده بود این باور مخرب رو ولی انگار این باور رفته تو تار پود وجودم…

و از طرفی هم با وجود اینکه اصرار دارم که بگم حرف و نظر بقیه برام مهم نیست ولی وقتی یه فلش بک و میزنم به رفتارا و تصمیمام توجه میکنم میبینم همش برای تایید بقیه است…حتی تصمیم به طلاق …

دوست عزیزم سپاسگذارم که بهم تلنگر محکمی زدید از اینکه گفتید یه عالمه آدم طلاقی هستن که افسرده شدن یا برگشتن خونه ی پدرشون و احساس سربار بودن میکنن…میتونم به جرات بگم تمام افراد که دورو برم ان از جمله همکارام که اکثرا مطلقه ان اصلا از شرایطشون راضی نیستن و یه جورایی افسرده ان…ولی نمیدونم چرا تا به امروز این چیزا به چشمم نمیومد و نجواهای ذهنم اجازه نمیداد که من با چشم باز به اطرافم نگاه کنم تا ببینم طلاق عامل موفقیت نیست…

چقدرررر دلیلتون برای ذهنم قابل قبول بود که اگر استاد موفق شده عامل موفقیتش طلاق نبوده…ایشون تو زندگی اولشون هم زندگی خوبی داشتن…

اما من به جای اینکه تو همین زندگی سعی کنم خودم رو درست کنم و باورهامو تغییر بدم سعی داشتم که به زور از این زندگی خارج شم و به خاطر فرکانسم جهان به من اجازه ی خارج شدن رو نمیداد…

سپاسگذار خداونم که بازم بهم فرصت داد تا به درونم برگردم و به جای تقلا زدن برای تغییر اوضاع بیرون درونمو تغییر بدم…

از شما دوست قشنگ و مهربونم بینهایت سپاسگذارم که هدایت پرودگارم رو به من رسوندید

براتون آرزوی بهترینهارو دارم

چون لایق بهترینها هستید