پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 3

سلام استاد عزیزم عاشقتونم عاشقتونم عاشقتونم

استاد من توی یه خانواده بشدت مذهبی بزرگ شدم مثل شما و یکی از خوبیهای خانواده های مذهبی اینکه بشدت اهل بحث و گفتگو هستن هرچن اشتباهه و معمولا درمورد مسائله سیاسیه ولی ناخوداگاه باعث میشه تو یه آدمی بشی که بیشتر تمایل به تفکر داشته باشی و شایدهم فقط برای من این شکلی بوده نمیدونم ….ولی این داستان منفی و تضاد زندگیم منو تبدیل کرد به یه آدمی که بشدت اهل تجزیه تحلیلم

و شکر خدا از همون سن کم یعنی دوازده سیزده سالگی بشدت کتاب خون شدم و من بخاطر رشته تحصیلیمم که روانشناسیه رابطه خواب و ناخوداگاه رو میفهمیدم ولی نمیدونستم دقیقا مشکل من چیه …

استاد من خوابی که بشدت می دیدم این بود که فرار میکنم از یه حیوون وحشی حالا اون حیوون یا سگه یا ببره یا پلنگه یا شیره و من گیر کردم و معمولا ته یک کوچه بن بستم یا بالای یه پشت بوم و اون حیوون هم منتظره دستش بهم برسه و بهم حمله کنه

وقتی خیلی خیلی فک کردم و قانون جذبی شدم متوجه شدم بزرگترین اشتباه زندگی من که ازدواجم بود بخاطر فرار بود

فرار از احساساتی که درگیرش بودم (عاشق بودم و میخواستم با ازدواج حلش کنم :/ )

و فهمیدم این احتمالا توی کل زندگیم هست چون یه تصمیم به این بزرگی رو این شکلی بگیری وای به بقیه تصمیماتت

بعد یه رابطه احساس کردم بین این دوتا (خواب وواقعیت زندگیم) و اون فرار بود استاد خیلی سخت بود فهمیدنش خیلی خیلی تلاش کردم و روی خودم کار کردم متوجه شدم من یه تیکه کلام دارم و اون تیکه کلامم ولش کنه(ولش کن یعنی فرارازمسئولیت)

و به همه هم همینو میگفتم مثلا چایی میریخت روی فرش میگفتم بیخیال ولش کن هر چیزی رو که فکزشو بکنید اینو میگفتم و یه تیکه کلام دیگه ام داشتم و متاسفانه هنوزم دارمش اونم اینکه بیخیال حوصله داری (یعنی فرار )

استاد خیلی فک کردم دیدم من حتی برای یه دستشویی رفتن هم این ولش کن رو دارم و متوجه شدم که من بشدت برای خودم ارزش قائل نیستم

من تا مرز انفجار باید میرسیدم و بعد میرفتم دستشویی :/

یعنی

توی یه دستشویی رفتن ساده جزه اون سه دسته ای هستم که شما میگین طرف تا مجبور نشه تغییر نمیکنه توی دوره عزت نفستون :/

باورتون میشه استاد!!! استاد وقتی فهمیدم نمیدونید چه حالی شدم

استاد من همه کارهامو به تعویق مینداختم از شستن ظرفا تا خوردن غذا و رفتن به دستشویی هرچیزی که مخصوصا مربوط میشد بخودم رو به تعویق مینداختم

مثلا بشدت آدم خوش قولی بودم تعویق و بدقولی نبود چرا چون دیگرانی بودن

ولی ولی متاسفانه در مورد خودم استادِ ولش کن بیخیال حوصله داری

استاد من تا اینجا درک کردم که من بشدت در حال فرار از خودم و مسائلم هستم و احساس قربانی شدن دارم و افسردگی و ناکامی

و اونوقت از خدا طلبکارم چرا بهم نمیدی خواسته هامو

استاد از همون لحظه ای که فهمیدم خدا شاهده خونم بشدت تمیز شده به تعویق نمیندازم دستشویی رفتنو دیگه به تعویق نمیندازم خوردن غذامو، سعی میکنم به تعویق نندازم گوش دادن فایلا ،خوابم و هرچیزی که مربوط میشه به خودم و فقط خودم … رو سعی میکنم انجام بدم و

دیگه نگم ولش کن

یا حتی استاد من واقعا آدم توانمندی هستم و اینو واقعا درمورد خودم میدونم مثلا توی پختن غذا من میدونم میتونم خیلی غذای خوب درست کنم ولی باز هم نجوای ولش کن بود و به اصطلاح سمبل میکردمو بهترین ورژن خودمو ارائه نمیدادم ….

اونوقت طبیعتا جواب جهان هم به خواسته ها و اهداف من این بود ولش کن بیخیال

و از اون موقع که البته تایم زیادی نمیگذره ولی خیلی خیلی بهتر شدم حداقل درحد درک خودم استاد دارم عمل میکنم و خیلی روز به روز دارم احساس رضایت میکنم درمورد خودم

استاد این فایلاتون چقد خوبن چقد قشنگن چقد من ناخوداگاه دارم کامنت میزارم و خیلی احساسم نسبت به خودم خوب میشه با این فایلاتون

استاد یه دنیا ازتون ممنونم ، ممنونم که این همه به ما کمک میکنید تا عمیقتر فکر کنیم

بوس به کلتون :)